Vanavond in Antwerpen: Jom Ha-atsmaoetdienst in de synagoge
Jom Ha-atsmaoet is de dag waarop op de onafhankelijkheidsverklaring van Israël werd afgekondigd en de Joodse staat werd gesticht. Dit gebeurde op 5 Ijar 5708 volgens de joodse kalender, dit jaar is dit 20 april. Maar aangezien volgende de Joodse wet de nieuwe dag bij zonsondergang begint, is dat volgens de gewone kalender dus maandagavond 19 april.
In Israël is Jom Ha-atsmaoet een nationale feestdag, ook daarbuiten wordt dit feest gevierd, vooral dan in joodse kringen. Dit is in Antwerpen en Brussel niet anders.
In Antwerpen vindt vanavond een bijzondere dienst plaats in de synagoge aan de Van den Nestlei, georganiseerd door de Shomre-Hadas. Tijdens de dienst, die geleid zal worden door de bekende voorzanger Benjamin Muller met zijn koor, is ook een toespraak door opperrabbijn D.M. Lieberman voorzien. Er worden psalmen gezongen en speciale gebeden gezegd, waarin de hoop wordt uitgesproken op vrede voor Israël en haar bewoners.
Joodse Vlamingen, Brusselaars en Walen hebben een sterke emotionele band met Israël, ook al bezitten ze niet de Israëlische nationaliteit. Dat komt omdat Israël de enige Joodse staat ter wereld is. Ook is dit het land is waar ze veel familie en vrienden hebben en tenslotte staat Israël open voor alle Joden uit de hele wereld indien die zouden moeten vlucthen voor persecutie in eigen land. Zes miljoen Joden werden in de Holcaust vermoord omdat geen enkel land ze wilde helpen of opnemen.
België was van meet af de stichting van een Israëlische staat genegen. Op 29 november 1947 stemde ons land in de Verenigde Naties voor resolutie 181 die de verdeling van Brits Palestina in een Joodse en een Arabische staat voor ogen had. Op 15 januari 1950 erkende ons land de staat Israël de jure. De betrekkingen tussen beide landen zijn meteen vriendschappelijk geweest en ze zijn ook altijd vriendschappelijk gebleven.
Advertentie
Sommige ultra-orthodoxe Joden nemen evenwel niet deel aan de viering van Israël’s nationale feestdag, een feit waarvoor ze steed harde kritiek krijgen.Volgens deze extreem religieuze Joden valt er niets te vieren aangezien de hudige Joodse staat een seculiere staat is waar de wetten van de Torah niet gerespecteerd worden zoals de Sabbat en koosjer eten bijvoorbeeld.
De Brusselse Organisation Sioniste de Belgique organiseert een concert op 29 april.
Bij de zestigste verjaardag van Israël, in 2008, schreef premier Yves Leterme onder andere volgende woorden aan Joods Actueel:
Mijn gelukwensen bij zestig jaar Israël zijn bestemd voor de regering in Israël, de Israëlische ambassadeur in Brussel en de burgers van de staat Israël. Maar ook voor onze Belgische Joodse medeburgers die zich emotioneel verbonden weten met Eretz Yisrael.
“L’shana ha’ba-ah b’Yerushalayim – Volgend jaar in Jeruzalem!” Met deze wens eindigt Pesach, het Joodse Paasfeest dat de uittocht herdenkt uit de slavernij van Egypte, op weg naar de vrijheid van het Beloofde Land. Op 15 mei 1948 werd deze wens letterlijk werkelijkheid: de staat Israël was geboren.
De droom van een nieuw Eretz Yisraël leefde al veel langer in de diaspora. Theodor Herzl verwoordde dit zionistisch verlangen al in 1896, in zijn boek Der Judenstaat. De eerste immigratiegolven hadden al plaats in 1880 en 1904. De Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur James Balfour beloofde al in 1917 een “National Home” voor de Joden, in zijn brief aan Lord Rothschild. Toch kunnen we de oprichting van de staat Israël niet los zien van de Tweede Wereldoorlog. Het na de Balfour Declaratie meermaals Beloofde Land werd uiteindelijk gesticht na de uittocht uit de slaventijd van de Shoah.
België was van meet af de stichting van een Israëlische staat genegen. Op 29 november 1947 stemde ons land in de Verenigde Naties voor resolutie 181 die de verdeling van Brits Palestina in een Joodse en een Arabische staat voor ogen had. Op 15 januari 1950 erkende ons land de staat Israël de jure. De betrekkingen tussen beide landen zijn meteen vriendschappelijk geweest en ze zijn ook altijd vriendschappelijk gebleven.
Advertentie
Laten we alert blijven voor het nieuwe antisemitisme dat al te gemakkelijk wordt gebagatelliseerd. Laten we ook alert blijven voor een modieus antizionisme dat Israël tot mikpunt maakt van een verborgen antisemitisme dat zelfs het bestaansrecht van deze staat in vraag stelt, zelfs zestig jaar na zijn stichting.”