Hypocriete stellingname Rode Kruis nu ook in Belgische regelgeving weggewerkt

Op 19 juli werd in de  Belgische Kamercommissie Justitie een wetswijziging goedgekeurd waarbij naast de erkende Rode Kruis emblemen, het kruis en de halve maan, ook de rode davidster werd goedgekeurd. België handelt daarmee in overeenstemming met het Aanvullend Protocol van Genève dat al sinds 2005 van kracht is maar door de val van de vorige regering nog niet behandeld werd door onze volksvertegenwoordiging in de Kamer. 

Lezing van het verslag van deze Kamercommissie doet vragen rijzen of de aanwezige dames en heren volksvertegenwoordigers wel op de hoogte waren van de minder fraaie bedoelingen van het Internationale Rode Kruis want het woord Israël en of davidster is tijdens de bespreking van het eenparig goedgekeurde wetsvoorstel niet gevallen.

Hoewel de oprichter van het Rode Kruis, de Zwitser Henri Dunant, in 1866 en dus dertig jaar voor het eerste Zionistische Congres, al aandrong op een terugkeer van Joden naar Palestina is er van diens gedachtegoed nog bitter weinig te merken in deze internationale organisatie als het op Joden of Israël aankomt.  Theodore Herzl nodigde Dunant uit als één van de enige niet-Joden op het Eerste Zionistische Congres in Bazel in 1897 en noemde hem een “christelijke zionist”. Het was voor het eerst dat deze term voor een christen, die het bestaansrecht van de enige Joodse staat ter wereld voorstond, werd gebruikt. Dunant begreep al honderdvijftig jaar geleden dat een samenleven in goed buurmanschap van Arabieren en Joden in het Midden-Oosten de enige werkbare oplossing zou zijn voor deze regio.

De opvolgers van Dunant discrimineren Joodse staat sinds jaar en dag

Advertentie

Magen David Adom (MDA) is het Israëlische equivalent van het Rode Kruis, soms ook wel Rode Davidsster genoemd. De MDA werd in 1930 opgericht door een groep van zeven artsen in Tel Aviv. Tijdens WOII kregen twee MDA-diensten van de Britse autoriteiten wettelijk bestaansrecht. Door het Israëlische parlement, de Knesset, werd in 1950 de Magen David Adom-wet aangenomen. Deze wet hield in dat het MDA de enige erkende Eerste-Hulporganisatie in het land is die de reglementen volgt die bij de oprichting in 1863 van het Internationale Rode Kruis werden vastgelegd.

Daarmee kreeg de MDA de taak om dezelfde hulpdiensten te verlenen als alle andere nationale Rode Kruis-afdelingen, namelijk het medische korps in het leger in tijd van oorlog bijstand bieden, eerste hulp verlenen aan burgers en een bloedbank oprichten. Tot 2006, bijna zestig jaar lang, weigerde het Internationale Rode Kruis echter halsstarrig om Magen David Alom te erkennen. Het argument – en daarmee komt de aap uit de mouw – was dat de davidster, het symbool van Israëls eerste-hulporganisatie én van het Joodse volk, niet tot de officieel geaccepteerde emblemen behoorde.

En waarom geen davidster? 

De werkelijke reden voor de afwijzing van de davidster als logo heeft een bedenkelijk politiek karakter want de islamitische landen gingen dwarsliggen omdat ze Israël niet als onafhankelijke staat wensten te accepteren. Vooral de drieëndertig landen die een rode maan-symbool gebruiken…

Het argument dat een davidster niet door de beugel kan, snijdt natuurlijk geen hout want de halve maan werd ingevoerd tijdens de Turks-Russische oorlog met het argument dat het kruis een niet passend religieus symbool is voor de Turkse staat. Daarmee werd echter een tweede religieus symbool ingevoerd want zoals er op elke kerktoren een kruis staat prijkt er ook op elke moskee een halve maan. Alleen als het dus op een davidster aankomt toont het Internationale Rode kruis het ware gelaat. Ondertussen begint de organisatie te oogsten wat het gezaaid heeft want in Irak halen de hulpverleners angstvallig alle symboliek van hun gebouwen en voertuigen uit vrees voor zelfmoordaanslagen.

Ook het argument dat de davidster een uitzondering zou zijn voor één enkel land houdt geen steek want Iran kreeg wel een erkend eigen logo. Dat embleem wordt steevast de Rode Leeuw met zon genoemd maar beeldt in werkelijkheid een Rode Leeuw af die een vervaarlijk kromzwaard vasthoudt. Als symbool voor een hulporganisatie kan dat tellen, toch mag Iran dat logo als het dat wenst zonder enig bezwaar nog steeds gebruiken.

Het  rode kristalcompromis

Advertentie

Het “neutrale” nieuwe logo kwam er ook al niet van harte maar enkel onder zware druk van het Amerikaanse Rode Kruis. Die organisatie trok vanaf 2000 haar jaarlijkse bijdrage in, daardoor liep het Internationale Rode Kruis een kwart van al haar inkomsten mis. Vandaar dat de organisatie zich haastte  om een nieuw logo in te voeren. Daarbij werd voor het eerst in het bestaan van de hulporganisatie geen consensus over het nieuwe logo bereikt en moest er gestemd worden.  Zevenentwintig landen stemden tegen en tien onthielden zich. Het resultaat is dat Magen David Adom nu in Israël de davidster mag voeren in een kristallogo. Maar bij internationale tussenkomsten mag dat alleen mits toestemming van de betrokken natie.

Nieuw dieptepunt bij 150-jarig bestaan Rode Kruis in Palestijnse gebieden

Eind vorige maand raakte bekend dat naar aanleiding van het 150-jarig bestaan van het Rode Kruis, de Palestijnse Rode Halve Maan in mei honderdvijftig bomen aanplantte tijdens de ceremonie “My Honor is My Freedom” om de “veteran prisonors” te eren. De plechtigheid waarbij voor elke “veteraan” een fruitboom werd geplant die zijn naam droeg werd bijgewoond door Giorgio Ferrario, de vertegenwoordiger van de Internationale Rode Kruis en Rode Maan organisaties.

Onder deze “geëerde veteranen” bevonden zich de meest bloeddorstige misdadigers van gemeenrecht, die ’s nachts huizen van burgers binnendrongen en hen koelbloedig ombrachten, een kindje van vier jaar tegen de rotsen doodsloegen en twee fietsende studenten vermoordden.

Met een kluitje in het riet

Het Internationale Rode Kruis liet bij monde van woordvoerder Nadia Dibsy aan Joods Actueel weten dat zij een neutrale, onafhankelijke en onpartijdige organisatie zijn die al honderdvijftig jaar deze fundamentele principes hoog in het vaandel voert en dat ze opmerken dat het ICRC niet aanwezig was tijdens de boomplanting en dat zij zowel de Palestijnse als de Israëlische afdelingen financieel ondersteunen en “dat die zelf bepalen hoe ze die fondsen aanwenden.”

Ook Dibeh Kakhir reageerde namens het Rode Kruis Vlaanderen en liet weten dat zij zich aansluiten bij deze verklaring van het ICRC en daar verder niets aan toe te voegen hebben. Het valt geen klein beetje op dat zowel internationaal als in Vlaanderen het Rode Kruis met geen woord de terroristische verheerlijkingen veroordeelt. Bovendien zwijgt het ICRC over hun vertegenwoordiger die de bedenkelijke ceremonie bijwoonde.