‘Israëlische checkpoints’ in de straten van Brussel
Verschillende pro-Palestina groeperingen installeerden vorige week nagemaakte Israëlische checkpoints in Brussel. Dit kaderde in wat zij de ‘Israël Apartheidsweek’ noemen. De Franstalige Joodse organisatie CCOJB vroeg in een mededeling om dit importeren van het conflict naar ons land te stoppen.
Leden van de CCOJB voegden er ook aan toe dat om de situatie juist te kaderen de bussen die werden opgeblazen door terroristen ook zouden moeten worden tentoongesteld. Want de checkpoints kwamen er pas na tientallen gruwelijke aanslagen op onschuldige burgers.
Muur van de schande?
Jurist en auteur, André Gantman, stuurde vorige week rond de problematiek van de veiligheidsmuur volgende brief naar de krant De Standaard.
Zanger Roger Waters van Pink Floyd roept op tot een culturele boycot van Israël wegens de aldaar heersende apartheid (DS 15 maart p. 31). Hij hanteert daarbij kris kras door elkaar een aantal feiten die totaal onsamenhangend zijn en de waarheid geweld aandoen. Inderdaad de veiligheidsmuur is een architecturaal gedrocht die echter gebouwd werd nadat duizenden Joodse Israëlische burgers(kinderen incluis) ingevolge moorddadige aanslagen gepleegd door het geen Waters definieert als ‘het geweldloos verzet van de Palestijnen’: sedertdien is de veiligheid exponentieel toegenomen.
Waters heeft deze aanslagen nooit veroordeeld. Waarom? Beweren dat de Israëlische Arabieren onder een apartheidstelsel in Israël leven is zonder meer een leugen. Arabieren hebben zitting in het Israëlisch Parlement en bekleden belangrijke academische functies. Waters heeft blijkbaar nooit de campus van de Hebreeuwse Universiteit van Jerusalem bezocht waar Moslima’s met hoofddoek vreedzaam met Joodse collega’s colleges volgen. Op een punt is er inderdaad discriminatie;de Arabieren zijn niet onderhevig aan de militaire dienstplicht maar mogen wel op eigen verzoek legerdienst doen. Waters zou er beter aan doen de Hamas extremisten tot beter inzichten brengen; is Pink Floyd echter welkom in Gaza?
Advertentie
Apartheid?
Onze hoofdredacteur, die vorige week in Israël was stuurde toen volgende e-mail.
Wij zitten momenteel op hotel in Eilat, mijn vrouw en ik. Vanmorgen naast onze tafel aan het ontbijt, een typisch Israëlisch gezin: vader, moeder en drie tieners. Allemaal perfect uitgedost, inbegrepen hun zonnebrillen van Rayban en de dure smartphones binnen handbereik en in een mooi hotel aan het strand.
Tot zover niets bijzonder. Tot ik ze met elkaar hoorde praten, geen Hebreeuws maar Arabisch. Het zijn dus Israëlische arabieren die genieten van een mooi verlof in eigen land. En toen vroeg ik mij dit af: “Waar elders in het Midden-Oosten hebben arabieren zoveel vrijheden? De vrijheid om te gaan waar ze maar wensen, de vrijheid om hun mening, welke deze ook moge zijn, te propageren, de vrijheid van pers, van religie, van kapitalisme, enz.”
Plots dacht ik aan de ‘Israël Apartheidweek in ons land’, en dat terwijl de JOODSE kelner hun tafel kwam opruimen en het gezin een plons nam in het grote zwembad. Apartheid iemand? Hiermee is alles gezegd.