Mia Doornaert op Radio 1: ‘Hoezo manifesteren voor de Vrede?’

Mia Doornaert
Mia Doornaert

Deze middag gehoord op Radio 1 in het programma ‘Ongehoorde meningen’

Mia Doornaert komt ongewoon kritisch en vlijmscherp uit de hoek tegenover de ‘Vredesbetogingen’ die zij zelfs denigrerend noemt voor… de Palestijnen.
Luister hier en reageer.

[audio:/wp-content/uploads-pjact001/2009/01/miadoornaert.mp3]

Hieronder volgen enkele commentaren van kritische luisteraars:

“Zoals steeds zijn de beschouwingen van mevrouw Doornaert scherp, genuanceerd, evenwichtig en correct. Ik erger me mateloos aan het gebrek van neutraliteit en evenwicht in de Belgische pers in deze zaak. De “buiten proportie” aandacht voor het Gaza probleem tegenover genocides in Darfour, Oost Congo enz. maakt de pers verdacht van vooringenomenheid. Beide partijen gaan hier in de fout maar alleen Hamas wordt als slachtoffer opgevoerd.” (Gie)

Advertentie

“Eindelijk eens een heldere en kritische kijk op het Israël – Hamas conflict. Mia Doornaert geeft in deze bijdrage van “ongehoorde meningen” een heldere mening over de selectieve verontwaardiging in het merendeel van de Vlaamse pers. Er wordt hierin te vaak gesproken over de “bad Guy” of te wel Israël en/of de Joden en de “Good Guy” Hamas en de Palestijnen. Van objectieve berichtgeving is hierin nog nauwelijks sprake.” (E. Verplanke)

“Tot mijn opluchting zijn er nog mensen die ook eens kritisch kijken naar de Palestijnen en de Arabische wereld zoals een Mia Doornaert van De Standaard. NEEN ik ben geen Jood of iemand die iets tegen buitenlanders heeft, ben zelf ook één. Tot mijn ergernis heb ik de afgelopen weken de oorlog gevolgd op de VRT en me mateloos geërgerd aan die Vrankx’ eenzijdige berichtgeving in Gaza. Ik heb de afgelopen weken maar twee maal kritische berichtgeving gelezen of gehoord dat zegt genoeg over de media in Vlaanderen. De VRT kan nog wat leren van de Nederlandse omroep. Mijn oprechte dank aan Mia Doornaert voor haar vaak scherpe pen, dat zouden ze beter allemaal eens wat meer moeten doen.” (Hofmans)