Brigitte Herremans uit Israël gezet vanwege haar onfaire rol

Brigitte Herremans
Brigitte Herremans

Brigitte Herremans, gekend als “Midden-Oostenexperte” voor Broederlijk Delen en Pax Christi, werd vorig weekeinde Israël uitgewezen en mag het land de komende tien jaar niet meer betreden. Sinds kort zorgen Israëlische autoriteiten ervoor dat linkse extremisten en activisten die onder de noemer van NGO’s opereren, maar er een duidelijk anti-Israëlkarakter op nahouden, het land niet meer in mogen. Herremans, die met haar eenzijdig verhaal, vertakkingen met organisaties die terreur goedpraten en door het meermaals verspreiden van onjuiste informatie zou daar nu ook voor in aanmerking zijn gekomen. Zowel Joodse als niet-Joodse vrienden van Israël, waar ondergetekende deel van uit maakt, zijn opgetogen met de beslissing.

Guido Joris

Iedereen met min of meer gematigde standpunten over het conflict, waarbij die oog heeft zowel voor de noden van Palestijnen als begrip voor de Israëlische maatschappij die waakzaam moet blijven in de strijd tegen het terrorisme, looft het feit dat er een einde komt aan het activisme van Herremans. In Israël is bekend dat Broederlijk Delen Zochrot ondersteunt, een organisatie die Israël van de kaart wil vegen en de Holocaust omschreef als “het beste dat de Joden kon overkomen”.

Geen mainstreamstandpunten

Broederlijk Delen en in het bijzonder Midden-Oostendeskundige Brigitte Herremans wijzen voornamelijk naar Israël als schuldige voor het conflict. Ook als Herremans een lezing geeft over Israël is er nauwelijks iets te horen over de zelfmoordaanslagen van Hamas of over het feit dat Palestijnse politici de Joodse staat geen bestaan gunnen. Personen uit de regio die Herremans naar ons land haalt vertolken extreme standpunten waarvan niemand begrijpt dat die enige bijdrage aan de vrede leveren. Niet in ons land en evenmin in Israël krijgt men van Herremans mainstreamstandpunten te horen, niet van politici en niet in de media. En als ze Israëli’s al aan het woord laat, dan zijn dat steevast mensen die hun eigen regering stevig op de korrel nemen. De stem van de gematigde Israëli, die uitlegt waarom een overgrote meerderheid van het volk zijn regering blijft steunen, die komen nimmer of nooit aan bod.

Advertentie

In haar ijver slaat ze soms de bal serieus mis. Zo beweerde Herremans dit jaar nog dat Israël Palestijnse gebieden liet overstromen door moedwillig dammen te openen nabij Gaza. Het ging in werkelijkheid om Hamaspropaganda – en ook nog geen al te snuggere omdat er geen dammen zijn in de regio… Toen Herremans hierop werd gewezen weigerde ze een rechtzetting. Dit soort eenzijdige en vaak foute informatie wordt in Vlaanderen en in de rest van het land al tientallen jaren onafgebroken door haar organisatie aangeboden vanaf lagere school tot en met universiteit.

Marc Van Peel

Louter toevallig vermeldde CD&V schepen Marc Van Peel deze maand het werk van Brigitte Herremans tijdens een interview dat in onze volgende editie wordt gepubliceerd.

“De eenzijdigheid in het Midden-Oostendebat stoort me enorm. Ik maakte regelmatig geld over aan Broederlijk Delen voor hun projecten in de ontwikkelingssamenwerking, maar dan ging Brigitte Herremans er aan de slag… En al weet ik dat niet alles wat Israël onderneemt in orde is, toch was voor mij de eenzijdigheid in haar verhaal wel erg storend. En dan neemt niet af, dat neemt toe!”

Brigitte Herremans organiseert al geruime tijd reizen naar de Palestijnse gebieden en Israël. “Maar het gaat eigenlijk om het verstrekken van zeer eenzijdige informatie over het conflict”, aldus een ooggetuige tegen Joods Actueel die recent deelnam aan zo’n reis met een groep leerkrachten.

“Ik zag ook met eigen ogen hoe drie jongeren in een Palestijns centrum in Betlehem dat met Belgisch geld wordt gefinancierd (Het Palestinian Conflict Resolution Center) militaire first persons shoot- software gebruikten. Het gaat om gewelddadige games die ook door militairen voor trainingsdoeleinden  wordt aangewend. Ook terreurbewegingen maken ervan gebruik omdat het de drempel verlaagt om moorden te plegen. We bezochten ook het graf van Arafat, iets waarvan me de meerwaarde nooit duidelijk werd maar een “gewone Jood”, de meerderheid in Israël, kregen we niet te spreken, wel een joodse extreemlinkse activist van Breaking the Silence, een organisatie die slechts zeer weinig mensen vertegenwoordigt in Israël”.