Waarom Belgische Joden meevieren op Jom Ha-atsmaoet
In Israël is het Jom Ha’atsmaoet. Dezer dagen wordt mij vaker gevraagd waarom wij, Belgische Joden, meevieren op de onafhankelijkheidsdag van een ander land. Het antwoord is meerledig.
Religieus aspect
Israël, en dan bedoel ik het grondgebeid en niet het land, heeft in de eerste plaats een religieuze betekenis. Het is het land van de Bijbel, waar onze voorvaderen hebben geleefd, waar de joodse tempels stonden en het machtige rijk waar koning David en koning Salomon heersten. Een volk is getekend door zijn geschiedenis, en voor de Joden loopt het verleden, het heden en de toekomst als een rode draad door het Heilige Land.
Sinds de oprichting van Israël kunnen Joden de heilige plaatsen opnieuw ongestoord bezoeken. De Klaagmuur, de graven van de patriarchen in Hebron, het heiligdom van de Bijbelse Rachel en de honderden laatste rustplaatsen van Thora- en Talmoedgeleerden.
Emotionele band
Er zijn tientallen moslimlanden, nog meer staten waar de dominante religie het christendom is maar slechts één Joodse staat. Dit is de reden van de verbondenheid tussen Joden en Israël. Deze binding begint al op jonge leeftijd en uit zich in zoveel facetten. Neem bijvoorbeeld de taal: om de Bijbel en andere heilige teksten te kunnen lezen, leren Joodse kinderen overal ter wereld het Hebreeuws alfabet. Het zijn deze letters die de officiële landstaal van Israël vormen, het modern Hebreeuws.
Advertentie
Er is dus een enorme verbondenheid met Israël. En die band blijft daardoor maar groeien. Joden trekken er vaak op vakantie en op Joodse feestdagen. Anderen investeren in de economie, want zo kun je tegelijkertijd geld verdienen én het land steunen. Ander voorbeeld: terwijl de modale Vlaming kan kiezen om bij zijn pensioen naar Spanje te trekken besluiten veel Joden naar Israël te emigreren. Ook heeft bijna elk Joods gezin wel familie in Israël wonen. De emotionele band, de verbondenheid met Israël is dus bijzonder groot.
Nooit meer
Na de Tweede Wereldoorlog ontstond de slagzin ‘nooit meer’. Maar in feite is de staat Israël de enige garantie om dit ook hard te maken. Israël is bekommerd om het welzijn van Joden overal ter wereld en zal zich blijven inzetten voor dat doel. Het Joodse volk heeft voor het eerst in duizend jaar opnieuw een leger en kan nu ook vechten indien het bedreigd wordt.
De tragedie van WOII was dat duizenden Joden op de vlucht sloegen maar geen enkel land hen wou binnenlaten, laat staan burgerschap verlenen (dat was ook zo in België). Vandaag echter weten Joden, waar ook ter wereld, dat ze gebruik kunnen maken van de Israëlische wet op terugkeer die hen toelaat staatsburgerschap te krijgen.
Honderdduizenden Joden die verdreven werden uit Arabische landen en tienduizend Ethiopische Joden hebben hier al dankbaar gebruik van gemaakt. En indien morgen opnieuw donderwolken verschijnen boven een land of regio, zal de geschiedenis zich niet opnieuw herhalen. Israël zal altijd klaar staan om haar Joodse broeders in nood de reddende hand te reiken.
Om al deze redenen vieren Joden, overal ter wereld de verjaardag van Israël. Am Israël Chai – het volk Israël leeft!