Opinie: Kritiek op Israël niet gelijkstellen met antisemitisme
Op de Franstalige website Egalité wordt onze hoofdredacteur, Michael Freilich, verweten kritiek op Israël gelijk te stellen met antisemitisme. Dat beeld is totaal uit de lucht gegrepen zoals volgend opiniestuk van zijn hand ook duidelijk maakt.
Niemand zal ontkennen dat er de laatste jaren een stijgend anti-Israëlisch klimaat heerst in Europa. Reden: het conflict in het Midden-Oosten en de slinkse manier van de Arabische wereld om de feiten te presenteren. Dat de media zich laten manipuleren of hieraan soms actief deelnemen is een feit. De schare NGO’s die een eenzijdige agenda nastreeft is daar eveneens verantwoordelijkheid voor.
Toch is het niet alleen nefast maar ook oneerlijk om iemand al te snel van antisemitisme te beschuldigen. Dit heeft vaak een averechts effect waardoor de term zelf dreigt te verwateren. Een antisemiet is iemand met een totale afkeer voor al wat Joods is. De link is dan snel gelegd met het archetype van de antisemiet, de nazi die alle Joden, vrouwen en kleine kinderen incluis, wenst uit te roeien.
Ofschoon de kritiek op Israël vaak niet-proportioneel, misplaatst en soms manifest onjuist is, gaat het in de meeste gevallen niet om antisemitisme. Aan de basis ligt veeleer de drang om het op te nemen voor de ogenschijnlijke ‘zwakkeren’ tegenover een ‘machtige regering en zwaarbewapend leger’. Dat dit simplistisch beeld niet klopt zien velen echter over het hoofd.
Schoolvoorbeeld is de anti-Israëlische manifestatie in Nijvel enkele jaren geleden met de aanwezigheid van toenmalig minister van Landsverdediging André Flahaut. Er werd toen een bedrieglijk schouwspel op poten gezet dat de “barbaarse” houding van het Israëlische leger moest nabootsen. Het coördinatiecomité van de Franstalige Joden, het CCOJB, veroordeelde ten stelligste dat Flahaut aan de happening deelnam en verweet de ex-minister Israël met de nazi’s te hebben vergeleken in een toespraak. Hierop diende Flahaut klacht neer tegen Joël Rubinfeld, de voormalige voorzitter van het CCOJB.
Advertentie
Had de Joodse organisatie dan niet moeten reageren? Natuurlijk wel. Het was een verademing om een dynamische wind te zien waaien door deze Brusselse organisatie. Maar als je goed luisterde naar de woorden van Flahaut (hoe verachtelijk die ook waren), dan is het duidelijk dat hij zich nooit liet vangen op een directe vergelijking van Israël met het nazisme. Hoe had het CCOJB dan wel kunnen reageren? Naar mijn bescheiden mening met een bericht waarin ze “betreurt dat Flahaut Israël met nazi’s schijnt te vergelijken” en niet met een statement waarin ze “veroordeelt dat Flahaut Israël met de nazi’s heeft vergeleken”.
Wie er meer dan vijf jaar archieven van Joods Actueel naleest zal zien dat deze redactie quasi nooit mensen beschuldigd antisemiet te zijn vanwege hun anti-Israëlische houding. Gastcolumns niet meegerekend natuurlijk, iedereen heeft recht op zijn eigen mening.
Mijn boodschap aan de vele vrienden die Israël in hun hart dragen is de volgende: Doe zo voort maar pak mensen op hun onwetendheid en confronteert hen met de feiten. De term ‘antisemitisme’ naar ieders hoofd slingeren is nergens voor nodig. Zoals ik hierboven schreef is dat niet alleen nefast maar vaak ook oneerlijk tegenover mensen die niet antisemitisch zijn, doch wel verblind worden door eenzijdige propaganda.
Michael Freilich
Hoofdredacteur
* Bovenstaande tekst bevat de standpunten die hoofdredacteur Michael Freilich in juli 2008 schreef in zijn voorwoord