Geen naam met joodse connotatie voor nieuwe Dexiabank

Screenshot van het bewuste artikel

In de krant De Morgen verscheen een artikel over de zoektocht naar een naam voor de nieuwe Dexiabank, inmiddels Belfius. De krant schreef dat het geen haar scheelde of de bank heette ‘Symmon’. Zie, Hoe Belfius bijna Symmon heette.

In het artikel lezen we: “De merknaam Symmon had de waarden dienstbetoon, eenvoud en betrouwbaarheid moeten uitstralen en de persoonlijke aanpak van de bank in de verf moeten zetten. Maar twee bezwaren hebben Symmon uiteindelijk genekt. De naam heeft een te joodse bijklank. Hoewel uit het marktonderzoek bleek dat de weerstand bij de moslimgemeenschap niet onoverkomelijk was, zagen de Dexiamarketeers de connotatie toch als een belangrijk minpunt”.

Ondertussen staat Symmon, uitgesproken als Simon in de top twintig van jongensnamen in dit land en is het een doodgewone Vlaamse en Waalse naam. Dat blijkt uit de statistieken (2008) van de federale overheid. Op nummer één en twee stonden dat jaar Noah en Nathan.

Betrouwbaarheid

Joods Actueel sprak met Moniek Delvou, woordvoerster van Belfius, voorheen Dexia. Wij wilden weten wat een Joodse bijklank is die een minpunt kan zijn voor een merknaam die betrouwbaarheid moet uitstralen en welke weerstand precies voor de moslimgemeenschap niet onoverkomelijk was.

Advertentie

Delvou: “Ach, de krant de Morgen heeft onredelijk aandacht gegeven aan die merknaam Symonn, ze hebben dat overtrokken”.
Joods Actueel: Dus het probleem is de onbetrouwbaarheid van de journalist die het stuk schreef?
Delvou: “Maar dat heb ik niet gezegd”, aldus de woordvoerster die verder ter plekke geen enkele verklaring wou geven over de joodse bijklank.

Pieter Goris, de zaakvoerder van het  reklamebureau Boondoggle dat de nieuwe naam koos, bleek onbereikbaar maar liet wel een medewerkster terugbellen om te vragen waarover we hem een vraag wilden stellen. Daarna vernamen we niets meer.

De volgende vragen blijven dus (voorlopig) onbeantwoord: werden naast de moslimgemeenschap ook andere geloofsgemeenschappen en niet-gelovigen bevraagd naar de Joodse bijklank?

En als de naam geen onoverkomelijk probleem was voor de moslims voor wie dan wel? En waarom zou Joods een “bijklank” van onbetrouwbaarheid hebben? Is het geld van Joodse klanten en van de zovele vrienden van deze gemeenschap bij Belfius wel welkom of heeft dat ook een bijklank?

Eén ding konden we wel achterhalen zonder het te vragen: het Leuvense reklamebureau is niet gevestigd in de Simon Stevinstraat in Leuven en hun Nederlandse  filiaal ook niet in de Simon Carmiggeltstraat in Alkmaar en al evenmin in de Simon Vestdijkstraat in Wageningen.