Een lezer reageert op het ‘interview’ van SalaHeddine met rabbijn Evers

Naar aanleiding van een artikel op onze website, over het interview van SalaHeddine TV met de bekende Nederlandse rabbijn Evers, kregen wij volgende reactie van één van onze lezers.

Shalom!
Recentelijk zag ik het ‘interview’ van SalaHeddine (1) met Rabbijn Evers op uw website en ik heb mij hieraan geërgerd. Wat moet je tegenwoordig voor opleiding volgen om jezelf ‘journalist’ te noemen? Vandaag bekeek ik het fragment opnieuw met de pen in de aanslag.

Het begint al met de titel van het fragment: ‘Gesprek over antisemitisme met jood’. Let vooral op het laatste woord: ‘jood’, er staat niet: ‘rabbijn’ of ‘vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap’ of iets dergelijks.
Als u in het achterhoofd houdt dat de zender zich richt tot een allochtoon publiek dat ‘jood’ een vies woord vindt, dan weet u hoe laat het is en dat zet ook meteen de toon voor het ‘gesprek’.

Van een gesprek komt trouwens niet veel in huis. De ‘interviewer’ onderbreekt meneer Evers, zit door hem heen te praten, is aanmatigend en zijn lichaamstaal wordt met de seconde meer opgewonden. Hij treedt op momenten binnen in de ‘comfort zone’ van meneer Evers. Hij is ook meer geïnteresseerd in zijn eigen vooroordelen dan in wat meneer Evers zegt. Dit ‘gesprek’ zou in de opleidingen Journalistiek, Communicatiewetenschappen of Psychologie kunnen dienen als voorbeeld van hoe het niet moet.

Advertentie

En dan die eerste zin. “Wat denkt u als iemand “teringjood” tegen u zegt.”

Kunt u zich voorstellen dat een journalist onze premier vraagt: “Meneer Di Rupo, wat denkt u als iemand ’teringflikker’ tegen u zegt?” Het zou hem terecht zijn baan kosten! Waarom gunt de Nederlandse regering dit programma zendtijd? Hoe komt het dat er in Nederland geen commissie zich buigt over de deontologie van dit verhaal? Of zijn ze daar in hun “vrijheid van meningsuiting” zo ver heen dat dit soort dingen wel kan terwijl Geert Wilders alle plagen van Egypte over zich heen krijgt?

We krijgen ook een les geschiedenis van onze islamitische vriend. Een les over het aards paradijs Al Andalus en over de Spaanse Inquisitie. De Joden floreerden in Andalusië toen dit islamitisch was en ze werden verdreven door de Spaanse Inquisitie. Eerst de Spaanse Inquisitie.

De Spaanse Inquisitie was naar alle maatstaven de minst erge van alle inquisities in Europa (noot: zonder afbreuk te willen doen aan het lijden van de mensen die terechtgesteld of gefolterd werden). De inquisitie op zich was overigens afgekeken van de islamitische inquisitie die huishield in Arabië nadat Mohammed de macht had genomen in Medina en zijn tegenstanders (vaak denkers, dichters en critici of gewoon mensen die de spot met hem dreven) uit de weg had laten ruimen door onthoofding, de brandstapel of foltering.

Het was de Spaanse Inquisitie eerder te doen om het controleren van de ‘christelijkheid’ en ‘het zich houden aan de christelijke levensstijl’ van bekeerde Joden en moslims en het bijsturen waar nodig. Van de honderdduizenden die voor de Spaanse Inquisitie werden gedaagd, werden er ‘slechts’ 3000 terechtgesteld. Neemt u mij niet kwalijk. Dit zijn er naar alle maatstaven nog steeds 3000 te veel.
Maar stelt u dit naast de honderdduizenden Joden die in de Arabische wereld werden vermoord. Zet u dit naast de 3000 mensen die in twee uur tijd werden vermoord op 9/11.

Dit brengt ons naar Al Andalus. Was het wel een aards paradijs? Neen, dat was het volgens veel historici niet. Als Joodse gemeenschappen floreerden, dan was dit hun eigen verdienste en niet die van de islamitische heersers. Het is trouwens pervers om het floreren (economisch, wetenschappelijk of hoe dan ook) van een minderheid te zien als de verdienste van die geloofsgroep die op dat moment dominant is. Stelt u zich eens voor dat het Vaticaan en het Katholicisme zich op de borst zouden gaan slaan voor de verwezenlijkingen van Galileo, Copernicus, Newton, Darwin, Vesalius, Watt en van de Bing Bangtheorie. Joodse gemeenschappen floreerden in periodes dat er pragmatische islamitische heersers aan de macht waren. Heersers die wisten dat je de kip met de gouden eieren niet moet slachten.

Zowel Joden als christenen waren in Islamitisch gebied namelijk ‘dhimmi’s’ (minderwaardige mensen) die gedwongen werden zich te bekeren of om zich te onderwerpen aan de moslimheerschappij en ‘Yezhia’ te betalen (een extra hoofdelijke belasting). Een bloeddorstige heerser zoals Idriss I liet bv. 6000 Joden vermoorden in Fez en hield lelijk huis in Spanje en Marokko.

Advertentie

Een meer pragmatisch vorst liet Joden en christenen met rust, want hoe hoger zij op de maatschappelijke ladder klommen, des te meer Yezhia ze moesten betalen. De interviewer vraagt aan meneer Evers of de Joodse gemeenschap dit weet. Dit toont nog maar eens de onwetendheid van velen over het Jodendom. Joden zijn mensen die hun geschiedenis mee op hun rug dragen sinds de Romeinen de tempel in Jeruzalem hebben vernield en het Joodse volk in de Diaspora hebben gedwongen (70 nC).

De vraag is niet zozeer of Nederlandse Joden weten dat er in Marokko nog steeds Joden leven (2). De vraag is of (islamitische) Marokkaanse Nederlanders dit weten. En of zij weet hebben van ‘La Convivencia’ (de vreedzame samenleving onder niet altijd even vreedzame moslimheerschappij in Spanje). Weten zij dat Salahuddine (naar wie de interviewer is genoemd) een homoseksuele Koerd was met een Joodse lijfarts die zich in het openbaar moest voordoen als moslim om niet gearresteerd te worden? Weten zij dat de Arabische heersers een beroep moesten doen op een Joodse architect om het Alhambra te bouwen? Dit gaat overigens door tot op vandaag. Arabische financiers doen nog steeds een beroep op Westerse know-how om olie op te pompen en om hun moskeeën te bouwen.

In de islamitische wereld was er effectief nooit een ‘systeem van uitroeiing’. In naam van de Islam zijn er de afgelopen 1400 jaar 270 000 000 mensen vermoord. De meerderheid (80.000.000) Hindoes. Van een ‘systeem’ was inderdaad nooit sprake. Daarvoor heb je organisatie nodig, logistiek, technologie en middelen.

De idee van een ‘vreedzame co-existentie’ komt trouwens veeleer van Westerse (en Joodse) historici dan van islamitische. In de 17, 18 en vooral 19de eeuw was het idee ontstaan van ‘de nobele wilde’, het idee dat het elders beter was. De idee dat het christendom (met zijn kruistochten, vervolgingen en onverdraagzaamheid) onderdeed voor de Oriënt deed de studie ‘Oriëntalisme’ ontstaan. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat het gras aan de islamitische kant van de heuvel niet groener was.

Joden hebben, ondanks alles, een hogere pet op van de islam dan van het christendom. Dit komt voornamelijk door het feit dat de islam zoveel elementen uit het Jodendom heeft overgenomen: besnijdenis (niet aanwezig in de Koran), een keppel dragen (in de islam wordt dit een schedelmults), geen varkensvlees eten (het varken komt geeneens voor in Arabië, maar wel in vochtiger regio’s in Israël, Egypte en Iran), het verhaal van Mohammed en de Exodus uit Mekka (bijna woord voor woord overgenomen van de Pentateuch) en de spijs- en andere wetten. Wat de islam echter niet heeft overgenomen van het Jodendom is de liefde voor het leven.

De interviewer vermeldt op een gegeven ogenblik ook: “er leven nog Joden in Marokko”. Ja, er leven ook nog Joden in Rusland, Duitsland, Tsjechië, Polen en Oekraïne, maar dat doet niets af aan de pogroms daar. Er leven ook nog christenen in Turkije, Irak, Egypte en Syrië, maar dat vergoelijkt ook de massaslachtingen onder deze oorspronkelijke bewoners niet (die overigens doorgaat tot op vandaag). Of om het simplistisch te stellen: “Kijk eens wat een goed mens ik ben, ik heb er nog een paar overgelaten.”

Israël

Daar hebben we het weer. Dat ene woordje dat alle harten op hol doet slaan. Het mijne doet het sneller slaan. “Israël is veel sterker”, “Het heeft een atoombom”, “Israël is de baas van het Westen” en “Britten hebben het land geschonken”.

Dit is een greep uit de uitspraken van de ‘interviewer’. Maar laten we die uitspraken even onder de loep nemen.
1. Israël is veel sterker
Sterker dan wie? Sterker dan lui die bomaanslagen plegen tegen burgers? Tegen mensen die een normaal leven willen? Sterker dan twee ‘vrijheidsstrijders’ die twee weerloze burgers en hun drie kleine kinderen brutaal afslachten? Sterker dan een ‘overheid’ die straten en pleinen noemt naar massamoordenaars en dan gaat janken bij de VN dat zij racistisch en onheus behandeld worden? Sterker dan een ‘volk’ dat bij de VN of Unesco gedaan krijgt dat Joodse archeologische sites opeens islamitische grond worden? Hoe sterk is Israël werkelijk?

2. Israël heeft een atoombom. Nou, als Israël een atoombom heeft en als Israël een bloeddorstig land is, zoals Israël-bashers beweren, kan mij dan eens iemand uitleggen waarom Israël die bom dan nog niet gebruikt heeft?

3. Israël is de baas van het Westen. Weer zo’n non-argument. Een vooroordeel. Als Israël werkelijk de baas was van het Westen, waarom stemmen dan zoveel westerse landen (waaronder Frankrijk en België) tegen Israël in de VN?

4. Britten hebben het land geschonken. Britten hebben niks. Palestina was een Brits protectoraat en Irgun en Hagana hebben vaker aanslagen gepleegd om de Britten buiten te krijgen dan om de Arabieren uit Eretz Yisrael te verdrijven. De Britten onthouden zich trouwens nog steeds van stemming in de VN als het om Israël gaat.

Mvg
R.
(naam en adres gekend bij de redactie)

(1) Salaheddine is een beladen naam. Militant tot op het bot. De naam van de veroveraar van Jeruzalem. Daar kan de interviewer uiteraard niets aan verhelpen, maar weet hij dat deze Salahuddine een homoseksueel was met een Joodse lijfarts (Maimonides)?