Vertrekcijfers Joden naar Israël met korrel zout nemen

aliyah

Volgens cijfers van het Joods Agentschap zijn er in 2015 285 Joden vanuit ons land geëmigreerd naar Israël. Dat is een stijging van 14% tegenover het jaar voordien. Begin volgende maand is er de jaarlijkse Aliyah beurs in Brussel die Joden moet informeren over de praktische kant van de emigratie. Maar ook Belgen zonder verhuisplannen krijgen er de kans om een tweede verblijf te kopen in het Heilige Land.

Michael Freilich, hoofdredacteur

Betty Dan, de voorzitster van de Zionistische Organisatie van België, vindt het niet verwonderlijk dat meer Joden emigreren: “Ik verwachtte me aan nog hogere cijfers. De Joodse gemeenschap is bezorgd over de toekomst van haar kinderen en kleinkinderen”, verklaarde ze in de Belgische pers. Sta mij toch toe om hierbij enkele kanttekeningen te zetten.

De 285 emigranten vertegenwoordigen net iets meer dan een half procent van de Joodse populatie in dit land, met andere woorden, een peulenschil. Nog sterker, ik durf zelf te stellen dat het aantal joodse inwijkelingen hoger ligt dan het totale aantal uitwijkelingen. Traditioneel is onze gemeenschap heel internationaal en wordt er vaak over de landsgrenzen heen getrouwd. Jaarlijks vestigen zich bij ons honderden Joodse nieuwkomers die hier een huwelijkspartner vinden. Let wel, het gaat dan niet enkel om Joden uit Israël, maar ook uit Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

Advertentie

Een tweede aspect dat ik graag onder een vergrootglas leg, is de reden voor een verhuis naar Israël. Wat Tenerife is voor veel gepensioneerde Vlamingen zijn Ra’anana, Ashdod en Netanya voor Joodse senioren. Een mediterraan klimaat, veel zon, strand en zee; heerlijk toch om zo je oude dag te slijten. Voor jonge gezinnen speelt dan weer het fiscaal aspect een belangrijke rol. Als we kijken naar de families die vertrekken dan zijn dat vaak zelfstandige handelaars die hun zakelijke plannen makkelijk elders kunnen realiseren. De Israëlische regering speelt daar handig op in met bijzonder gunstige maatregelen waardoor deze immigranten gedurende de eerste tien jaar van een verlaagd belastingregime genieten.

Ook het overbrengen van kapitaal is onttrokken aan belastingen. Het aspect veiligheid is in ieder geval geen reden om te verhuizen. Ondanks de aanslagen op Joodse doelen in Parijs en Brussel is het nog steeds gevaarlijker om openbare plaatsen in Tel Aviv en Jeruzalem te bezoeken. Speelt het stijgend antisemitisme in Europa dan geen enkele rol? Dat zal u mij niet horen zeggen, het is vooral een combinatie van verschillende factoren waarbij dit laatste uiteraard in toenemende mate meespeelt.

“Terwijl iedereen op persoonlijk vlak vrij is om zijn eigen toekomst te bepalen, zouden wij het toch spijtig vinden als een groot aantal Joden Europa zouden verlaten”. Dat verklaarden zowel de Belgische als de Franse premiers recentelijk. Om die reden werd er geïnvesteerd in veiligheid met soldaten voor Joodse instellingen en extra budgetten. Toch moeten de Europese mogendheden dringend kijken naar de werking van de ngo’s die bij ons actief zijn. In het jongste nummer van Joods Actueel tonen we aan hoe deze organisaties, al te vaak met een duidelijk politieke mening, jaarlijks miljoenen euro’s inzamelen om anti-Israëlische campagnes op poten te zetten. De boycot-beweging, het organiseren van info- avonden waarbij slechts één klokje wordt geluid, het creëren van eenzijdig lesmateriaal, het afvaardigen van sprekers, het oproepen tot ondertekening van eenzijdige petities en het lobbyen bij politici en regeringen tégen Israël, dat kost handenvol geld.

Maar in plaats van het Midden-Oostenconflict op een eerlijke manier te benaderen, met kritiek op beide partijen en begrip voor de veiligheidssituatie van Israël, importeren deze zgn. ‘vredesbewegingen’ het conflict en brengen ze door hun polariserende activiteiten de vrede geen stap dichterbij. Europa moet zich de vraag stellen waarom er zoveel geld vloeit naar deze organisaties en hoe dit wordt gespendeerd. Ik geloof dat wanneer hier serieus werk van wordt gemaakt, de vijandigheid die je vandaag op het internet aantreft tegenover Joden en Israël een serieuze terugval zal kennen. En daarmee zal ook een bijkomende reden voor Joden om België in te ruilen voor Israël wegvallen.