Vandaag is het Toe Bisjvat, nieuwjaarsfeest van de bomen
De joodse kalender kent vier nieuwjaarsfeesten, waarvan het begin van het joodse jaar op 1 Tisjrie de bekendste is. Dat is Rosj Hasjana, de dag waarop wij elkaar een goed en zoet jaar
( le sjana tova ve metoeka ) toewensen. Twee andere nieuwjaarsfeesten zijn veel minder bekend en worden in onze tijd niet meer gevierd. Ten eerste 1 Nisan, het Nieuwjaar van de koningen en de pelgrims. Ten tweede 1 Eloel, het Nieuwjaar voor het brengen van de tienden voor het vee. Toe Bisjvat, de dag waarop de amandelboom in Israël weer in bloei staat, vieren we wel. De meeste regen is gevallen, de bomen beginnen bloesem te dragen en de vruchten gaan rijpen.
Toe Bisjvat is geen jom tov, er geldt geen werkverbod en er is geen speciale liturgie voor de dienst in de synagoge. In Israël is het een feestelijke dag en voor de kinderen is het een nationale boomplant dag. Speciale aandacht wordt geschonken aan de vruchten van het land, die op die dag worden gegeten. Vijf vruchten worden expliciet in de Thora genoemd (Deuteronomium 8,8): druiven, vijgen, granaatappelen, olijven en dadels. De Thora noemt ook twee granen: gerst en tarwe. Amandelen worden niet genoemd, maar die horen er toch bij, vanwege de bloeiende amandelboom.
Op Toe Bisjvat is het een goede gewoonte om vruchten uit Israël te eten. In de zestiende eeuw voerden aanhangers van de Kabbala in Tsefat een seder in naar het model van de Pesach seder. Dit gebruik verbreidde zich eerst naar de joodse gemeenschappen rond de Middellandse Zee en later naar de Sefardische gemeenschappen elders in Europa. Deze sederviering wordt tegenwoordig vooral bij de chassidiem in ere gehouden.