Gesprek met Antwerps rijzende politieke ster Annick Deridder
Vlaams parlementslid Annick Deridder (Open VLD) zetelt al vijf jaar in het Vlaams parlement. Ze kwam herhaaldelijk in het nieuws. Denken we aan de keer dat ze de kranten haalde toen ze zich over een Britse joodse mijnheer ontfermde die werd lastig gevallen op straat. Dat was des te moediger omdat ze daarbij zelf bedreigd werd nadat ze de nummerplaat van de daders noteerde. Ook toen ze minister Bert Anciaux het vuur aan de schenen legde n.a.v. zijn ongelukkige Dendermonde Gaza vergelijking haalde ze pers. Vorige jaar werd ze in een rijtje van drie, samen met Jan Peumans (N-VA) en Rudi Daems (Groen!) door de redactie van de Standaard omschreven als één van de drie beste leden van het Vlaams parlement. Hoofdredacteur Michael Freilich sprak met de dertigjarige rasechte Antwerpse politica.
Vijfentwintig was je toen je vijf jaar geleden in het parlement terecht kwam, zit politiek bij jullie in de familie en was de keuze voor Open VLD automatisch?
Bij ons thuis heerste wel een open debatcultuur, voor onze ouders was alles bespreekbaar en we konden thuis over alles onze mening kwijt. Maar zelf waren ze niet actief in de politiek. Het is dus een microbe die ik zelf ergens heb opgescharreld . Open VLD was voor mij een logische automatische keuze, het idee om mensen kansen te geven maar ook te verwachten dat mensen die kansen grijpen past echt in mijn manier van denken en handelen.
Bij het Israëlisch offensief in Gaza was je aanwezig in de synagoge bij de gebeden voor vrede in het Midden-Oosten, je was daar als één van de weinigen uit de politiek.
Ik vond het knap dat de Joodse gemeenschap zelf een sterk signaal gaf van: “Kijk wij doen een oproep voor vrede in het Midden-oosten zonder ons expliciet uit te spreken over de politiek of de keuzes die moeten worden gemaakt. Vandaar ook mijn aanwezigheid, beter dan het organiseren van betogingen waarvan je weet dat ze uit de hand lopen.
Er is een zekere malaise in de politiek, veel mensen brengen een proteststem uit op LDD of Vlaams Belang. Welke boodschap heb je voor die mensen die een klein beetje zijn uitgekeken op de politiek?
Het kan aanlokkeljik lijken om om te stemmen op protestpartijen maar angst oproepen voor de toekomst werkt verlammend. We moeten uitdagingen durven aangaan ook die waarmee de economische crisis ons confronteert. Je kan daarom beter kiezen voor mensen die een visie hebben en waarop je vertrouwt als kiezer dat die het goed menen met de maatschappij en willen knokken om dingen te veranderen.