Opinie: extremisme in onze middens

Een van de meest fascinerende bewegingen binnen het jodendom is de wereld van het chassidisme. Het chassidisme is een religieuze beweging ontstaan in de 17e eeuw die de nadruk legt op het dienen van de Almachtige en de strikte naleving van de geboden met een blijde spiritualiteit.

Onzelfzuchtigheid en gevoeligheid voor je naasten staan centraal in het leven van de chassidim. Vandaag kent men de chassidim vooral als de ultra-orthodoxe joden en is het vaak een wereld van mysterie voor buitenstaanders. Sinds vele decennia wonen joden van verschillende strekkingen – gelovig , chassid of leek, – in perfecte harmonie met hun niet-joodse medeburgers.

Een mooi voorbeeld van integratie zonder assimilatie. De Joodse, door de staat erkende scholen, onderwijzen de scholieren in de seculiere zowel als de religieuze vakken, en dat op een hoog niveau. De Belgische chassidim beheersen de Nederlandse taal perfect en zijn hardwerkende, vredelievende burgers.

Het is echter spijtig dat mede door de komst van extremistische elementen uit het buitenland, ook in die middens, er nu problemen dreigen te ontstaan. Jongelui die het vertikken de taal van het land aan te leren en bijgevolg geen baan vinden. Die jongeren die noch Nederlands kunnen spreken noch schrijven, hoe denken ze dan hier te kunnen overleven? Analfabetisme is niet meer van onze tijd. De extremisten, die slechts een klein deel uitmaken van de duizenden chassidim uit onze stad, bezorgen hun mede-chassidim dan ook steeds vaker een slechte naam.

In geen enkel land ter wereld, zij het Nederland, Brazilië, Groot-Brittannië of Frankrijk, vertikkende Joodse inwijkelingen het om de taal van het land te spreken. Toen de Antwerpse Rabbijn Yirmijahoe Kohen enkele jaren geleden verkozen werd tot opperrabbijn van het Franse Consistorie,was het leren van de taal van Molière voor hem een evidentie.

Advertentie

Het is niet enkel de taal die voor problemen zorgt, in sommige gevallen is ook het gedrag jegens de medemens ronduit onbeleefd. Ofwel kiest men ervoor om harmonieus samen te leven ofwel blijft men in het getto van Mea Shearim! In onze stad zijn wij terecht trots op de chassidim die de dialoog met de andere levensbeschouwingen niet schuwen en hard werken om hun kroostrijke gezinnen een mooie toekomst te kunnen bieden. Bekend voorbeeld is de familie Hoffman, uitbaters van het gelijknamig restaurant Hoffy’s, die hun talloze niet-Joodse klanten elke dag op voorbeeldige manier verwelkomen en informeren over de koosjere keuken en de Joodse cultuur. En zo zijn er nog veel.

Ik ben fier een religieuze vrouw te zijn, ik belijd mijn geloof met liefde voor God en respect voor de Torah, onze heilige bijbel. Het principe van respect is ook een fundamentele waarde in het Jodendom, daarom mijn oproep aan die kleine groep buitensporige elementen die naar ons land komen: je hebt rechten, maar je hebt ook plichten. Respect tonen is een universele waarde, dat geldt zowel in de Westerse cultuur als in het Jodendom. Hoog tijd dus om dit in de praktijk om te zetten.

Terry Davids
Algemeen directeur
opiniestuk eerder verschenen in Joods Actueel van juni 2009