Prof. Klener noemt onderzoek naar Rode Zeewonder ‘opgewarmde kost’ [beluister interview]

Vlaamse kranten schonken gisteren aandacht aan een Amerikaans onderzoek waaruit blijkt dat Mozes niet door de Rode Zee trok bij de uittocht uit Egytpe. Drews, een Amerikaanse onderzoeker, zegt af te leiden uit computersimulaties dat een sterke wind vanuit het oosten in staat was om het water te doen wijken. Hierdoor zou een lang rif ontstaan waardoor Mozes samen met de Israëlieten kon ontsnappen aan de achtervolgende Egyptenaren. “Een oostenwind moet het water opzij kunnen duwen. Dat betekent dat deze wind het water over de volle lengte moet ‘bestrijken’.

Dat kan niet in de Rode Zee, want deze loopt van noord naar zuid” aldus Drews. Daaruit besluit hij dat de doortocht plaats vond in een meer in de buurt van het huidige Port Said. “Dit meer ligt precies goed en lijkt op basis van oude kaarten overeen te komen met het verhaal uit Exodus. Sterker nog: de computermodellen geven aan dat het ‘wonder’ hier wetenschappelijk gezien perfect mogelijk was. Een wind met een snelheid van zo’n 100 kilometer per uur was voldoende om het water naar het westen weg te duwen. Hierdoor ontstond in het midden een landbrug die zeker enige uren droog kon staan”.

Tijdens ‘Feiten’ een radio1 programma sprak Lieven Vandenhaute met prof.dr. Julien Klener van de Katholieke Universiteit in Leuven over het fenomeen. Klener zei dat het sowieso niet om de Rode Zee ging maar om Yam Suf letterlijk vertaald de Rietzee of Schelfzee. De Leuvense prof zei verder dat dit soort verhalen sinds jaar en dag opduiken en deed de nieuwe variante die gisteren de pers haalde af als opgewarmde kost. Het interview kan je hier beluisteren

[audio:/wp-content/uploads-pjact001/2010/09/jk.mp3]