“Mijn vijf jaar bij Joods Actueel”, Guido Joris

Schrijven voor Joods Actueel was, is, en blijft een uitdaging en een voorrecht. Een uitdaging omdat ik me al vijf jaar lang blijf verbazen over de agnosie van velen over de Joden en het Jodendom. Vaak uit onwetendheid, soms uit domheid en een enkele keer nog erger. Maar het is vooral een voorrecht geweest, want in die afgelopen vijf jaar heb ik immers als niet-Jood de Joodse gemeenschap in ons land, die al vele jaren eerder mijn belangstelling wegdroeg, beter heb leren kennen, beter dan wie ook in dit land, vermoed ik.

Dat ik zelf niet-Jood ben, neem ik er maar bij: “Jongetje, je kan nu eenmaal niet alles hebben in je leven”, placht mijn grootmoeder zaliger tegen me te zeggen en mij bekeren tot het Jodendom zie ik hoegenaamd niet zitten, want ik verzeker je dat de invulling die Israëlhaters aan het begrip ‘het uitverkoren volk’ pogen te geven, kant noch wal raakt. Vaak proberen deze activisten daarmee nog het extra ranzig geurtje te verspreiden van de Jood als “hatelijk of hautain of iemand die zich beter zou wanen dan de ander”. Waar voor normale mensen het spreekwoord ‘onbekend maakt onbemind’ geldt, is voor deze onverlaten het omgekeerde ‘onbemind maakt onbekend’ waar.

Ik heb echter met het tegenovergestelde kennis gemaakt, want de Belgische Joden die ik heb leren kennen, zijn juist bijzonder sterk in het naar boven halen van de kwaliteiten van hun medemensen, ongeacht of die nu Joods zijn of niet. Dat interesseert hen immers geen moer, want de jaloersheid, nijd en afgunst die de ranzige stankverwekkers vanuit hun eigen blinde vlekken projecteren, is hen volkomen vreemd. Ik spreek dus nu ook over Terry Davids en Michael Freilich en in het bijzonder over Louis Davids, die over deze typische Joodse kwaliteit, om anderen te verheffen, in hoge mate beschikken en ze zelf tot een nooit geziene levenskunst verheven hebben.

Maar er zijn de zovele andere Joden in ons land, die ik de afgelopen vijf jaar beter heb leren kennen en die mijn bijzonder respect genieten: Kouky Frohmann, baron Julien Klener, Eli Ringer, ridder Natan Ramet en diens dochter Patricia, Regina Sluszny, André Gantman, Paul Ambach, Aron Malinsky, Gershon Lehrer, Hans Knoop, Aron Diamant … stuk voor stuk markante persoonlijkheden, mensen uit één stuk, die mij nauw aan het hart liggen en die ik dankzij mijn bedrijvigheid bij dit blad heb leren kennen en voor de zovele anderen die ik nu niet bij naam genoemd heb. Oei, en ik vergeet natuurlijk mijn goede vrienden Anna en Akiva, Efraïm, Felicie, Suzanne, Lucie, Erez, Arie, Alex, Josepha, Jonathan. Ach, en mijn Russische Joodse vrienden in Haifa die ik sinds enkele jaren heb leren kennen en waarderen…

Dan is er dat andere spreekwoordelijke Joodse vermogen, de capaciteit om over alles te debatteren, een eigenschap die het team van dit blad in het algemeen en mij in het bijzonder ten goede komt: de cultuur om een kwestie vanuit alle hoeken en kanten te bekijken, de voordelen tegen de nadelen af te wegen en vooral de maturiteit om met elkaar van mening te verschillen, zonder ook maar één grammetje aan respect voor de andere in te leveren, komt op een redactie goed van pas. Vandaar dat in Joods Actueel verschillende standpunten aan bod komen en er andere accenten gelegd worden door deze of gene, voor ons dus geen probleem is.

Advertentie

Algemeen directeur van dit blad, mevrouw Terry Davids, ben ik extra erkentelijk, omdat ze me leerde dat elke moeilijke situatie moet bekeken worden als een potentiële mogelijkheid – iets wat ik eigenlijk uit ervaring al hoorde te weten – maar omdat zij de vleesgeworden belichaming van dit principe is, blijven haar woorden beklijven. Ook als er ongenadig hard of ongemeen vals wordt uitgehaald naar Joden of naar mezelf of als een politicus uit de toon valt op een manier die je na WO II niet meer voor mogelijk hield, heb ik van haar geleerd dat het ongemeen spannend is om geduldig af te wachten. Wait and see.

Bon, het moge duidelijk zijn dat ik hoop, bij leven en welzijn, ook de volgende vijf jaar als redacteur binnenland van Joods Actueel verder rond te maken, met alles erop en eraan. Rest me nog om hartelijk al onze lezers te bedanken, waarbij een groeiend aantal onder hen – die mij regelmatig tips en informatie bezorgen – bij deze extra dubbel bedankt zijn.