Lezersbrief van de dag: “Over de lange maar verborgen Vlaamse tenen”
Over de lange maar verborgen Vlaamse tenen
door Marc Verschooris
Ik zie het niet voor me dat de openbare omroep een satirisch spelletje “collabo” zou introduceren met de nadruk op onze “Vlaamse helden” die zonodig de nazi’s aan een overwinning wilden helpen, al dan niet als menselijke wrakken naar België terugkwamen waar ze vervolgens nog wat in Germanischen Gedanken konden brommen.
Het was precies zoals de weersomstandigheden van de voorbije dagen. Een grote sneeuwval die geleidelijk overgaat in smeltende sneeuw en regen…. met hier en daar toch die verraderlijke ijzelvorming. In Vlaanderen bezweert men de financiële crisis – bij een tijdelijk opbergen van een communautair getwist – op een eigen manier: een “spelletje” Joodse gemeenschap tarten.
Eind 2007 mocht Bart De Wever de spits afbijten. Hij noemde de verontschuldigingen van burgemeester Janssens voor de medeplichtigheid van de Belgische ambtenarij bij de Jodenvervolging, gratuit. Ook Alex Agnew, die lachtte met de slachtoffers van de Holocaust en Jeroen Meeus, die het lievelingskostje van Hitler niet mocht bereiden, kwamen er net als De Wever met excuses bij de Joodse gemeenschap nog goed af. Een nieuw fenomeen was geboren: de verontschuldiging na de provocatie. De aanstoker, niet zelden van katholieken huize, eist de volle aandacht en bovenal worden de zonden hem altijd weer vergeven. Deze feiten dateren dus van …vóór de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht, zonder dat die agressor opgepakt werd…. Niets nuance, de politicus-van-het-gemoed, Bert Anciaux, scoorde zowaar alweer bij de Vlaamse publieke opinie.
Als men feiten wil verdringen zijn dooddoeners altijd op hun plaats. Het blijft enorm lastig genocides te veroordelen zonder erop te wijzen dat die ene – de Holocaust – toch teveel aandacht krijgt. En wat met geestelijken die zich verzetten tegen de leer van het Tweede Vaticaans Concilie, waarin de joden niet langer als de moordenaars van de christenen beschouwd werden? Uit het opheffen van de excommunicatie van 4 bisschoppen uit de Pius X-groep heeft paus Benedictus XVI ook weinig of geen lessen gepuurd. Voor de Britse bisschop Richard Williamson heeft de Holocaust zelfs niet plaatsgehad.
Advertentie
Volgens Lucas Catherine hebben Aron Malinsky en Michaël Freilich een té grote impact op de Belgische politici. Wat de Midden-Oostenspecialist kenmerkt is dat hij zijn aversie moet vertolken in een zoektocht naar het aantal blanco volmachten van orthodoxe Joden die zowel de Open Vld als de sp.a op die manier bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2008 in Antwerpen konden verwerven. Moet zowel Joods Actueel als het Forum van Joodse Organisaties het zwijgen opgelegd worden? Als iemand als Michaël Freilich (Joods Actueel) dan toch terecht het woord durft te nemen, is hier nogal snel sprake van emotionele chantage. Past het binnen de Vlaamse cultuur elk discours te schuwen?
Ook de stereotiepe beelden van Joden gebruikt in het “Man bijt hond”-programma van 30 januari hebben voor de VRT-programmamakers slechts provocatie tot doel. Volgens Stijn Meuris, verantwoordelijk voor de rubriek met het satirisch filmpje, is er geen probleem want er zijn ook items die beledigend (zouden kunnen zijn) voor homo’s, Limburgers, Turken en moslims. Aan elk van hen dus om dat zelf te ontdekken en er al dan niet vrede mee te nemen? Volgens Meuris is er dan sprake van een van de meest “ruimdenkende programma’s” (sic). En vrolijk voegt hij er aan toe: ik vind dat er een gevaarlijk cultureel klimaat aan het ontstaan is waarin niets meer mag. Als Meuris het filmpje niet misplaatst vindt dan is de kennis van een brok Europese geschiedenis van de vorige eeuw niet uit den boze. Als 95 % van de VRT-surfers zijn “humor” gepast vond is de vraag welk percentage ervan iets van de Holocaust weet. Niet voor het eerst blijft de schoenmaker – uit voorzichtigheid – best bij zijn leest. Is een goed muzikant overigens ook een goed humorist? Meuris vindt van wel want aan de Vlaamse klassieker: de excuses, gaat hij (momenteel) voorbij.
Mogen de Joden ook hun gevoeligheden hebben? En wat met de Vlamingen? Ik zie het niet voor me dat de openbare omroep een satirisch spelletje “collabo” zou introduceren met de nadruk op onze “Vlaamse helden” die zonodig de nazi’s aan een overwinning wilden helpen, al dan niet als menselijke wrakken naar België terugkwamen waar ze vervolgens nog wat in Germanischen Gedanken konden brommen. Het is niet voor niets dat zovele frustraties in die welbepaalde Vlaamse families geboren zijn. Walter Pauli schrijft in DM dat bij satire alles moet kunnen maar dat niet alles moet of hoeft: …dat is een subtielere insteek: smaak, respect en zelfs wellevendheid….
Marc Verschooris (°1956) is sinds 1981 leraar in het provinciaal onderwijs. Sinds 1995 is hij praktijklector toegepaste informatica aan de Hogeschool Gent. Hij publiceerde over het verzet in Gent: De papegaai is geschoten (1994) en Wachten op de maan van mei (2000). Voor laatstgenoemd werk kreeg hij in 2003 de Provinciale Prijs voor Heemkunde.