“Als Centrum Gelijke Kansen enkel juridisch adviesbureau wil zijn, doek het dan maar op”

Onze hoofdredacteur schreef volgend opiniestuk dat gisteren verscheen in de zaterdageditie van de krant De Morgen. Hierin neemt hij de aanpak van Centrumdirecteur Jozef De Witte zwaar op de korrel.

Centrum Gelijke kansen mag niet gedegradeerd worden tot juridisch consultatiebureau

Jozef De Witte, directeur van het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding (CGKR) blijft in verschillende kranten zijn standpunt herhalen dat zijn organisatie correct gehandeld heeft in de rel rond een antisemitisch artikel in De Zwinkrant. “Onze pronostiek is dat vervolging weinig kans op slagen heeft.” De Witte: “Ik sta recht in mijn schoenen. Het is onze taak om juridisch advies te leveren en dat hebben we gedaan.”

Excuse Me? Sinds wanneer is dát de taak van het CGKR? Ik haal de wet van 15 februari 1993 er even bij die in de oprichting van het Centrum voorziet. Daarin lees ik toch iets totaal anders: “Het Centrum heeft als opdracht het bevorderen van de gelijkheid van kansen en het bestrijden van elke vorm van onderscheid, uitsluiting, beperking of voorkeur op grond van nationaliteit zogenaamd ras, huidskleur, afkomst of nationale of etnische afstamming”.

Advertentie

Het is duidelijk dat het Centrum in het geval van De Zwinkrant zich niet van zijn taak heeft gekweten. Pas na de recente golf van kritiek heeft het CGKR schoorvoetend toegegeven dat de tekst “kwetsend en schokkend is, en een antisemitische inslag heeft”. Maar heeft het zelf deze informatie ook overgemaakt aan de redacteur van die krant? Niet dus. Integendeel, die werd over de hele lijn vrijgepleit.

Voormalig directeur van het Centrum, pater Johan Leman schreef in een opiniestuk in De Morgen over deze kwestie: “Bij dit soort delicate onderwerpen denk ik dat men geen ‘zacht racisme’ mag dulden, toch niet als men bij wet een mandaat heeft om racisme te bestrijden. Het risico bestaat immers dat geleidelijk aan dit zachte racisme zijn gif kan verspreiden. [.] Zelf had ik in dit concrete geval ondubbelzinnig geadviseerd om als CGKR onmiddellijk een klacht met burgerlijke-partijstelling in te dienen. Principieel, gelet op de extreem gevoelige materie en de historische connotaties.” (DM 5/8)

Leman was de bezieler van het CGKR en heeft een duidelijke visie over de taak van dit instituut, namelijk racisme bestrijden en niet louter juridisch consultatiebureau spelen. “Je moet als CGKR een duidelijke maatschappelijke pijler willen zijn en bereid zijn om de prijs te betalen die inherent is aan je opdracht.”

De huidige directeur ziet de taak en de opdracht van het Centrum blijkbaar totaal anders. De geheel verschillende geestesgesteldheid van Jozef De Witte zien we ook aan zijn reactie tegen de krant De Standaard waarin hij de hele heisa afdoet met volgende zin “and by all means, het is maar De Zwinkrant”. Met andere woorden, als de oplage niet meer dan 20.000 exemplaren bedraagt, mag het racisme wel ietsje meer zijn, daar zal dit Centrum niet lastig om doen.

Het Centrum dient een morele lichtbaken te zijn in onze maatschappij dat racistische en discriminatoire uitwassen aan de kaak stelt, dat is haar opdracht. Indien het Centrum niet meer wenst te zijn dan een louter juridisch consultatiebureau dan kan het best onmiddellijk opgedoekt worden. En al heel zeker nu blijkt dat zelfs dat juridisch advies vanuit het oogpunt van racismebestrijding niet eens zo deugdelijk is, dixit Johan Leman.