Ook toespraak van Joodse gemeenschap tijdens 9/11 plechtigheid in Brussel

In de Brusselse Sint-Michiels en Sint-Goedele kathedraal is gisteren een “herdenkingsmoment voor de vrede” gehouden. De plechtigheid werd georganiseerd om de 9/11 aanslagen op de Verenigde Staten te herdenken. Naast tal van personaliteiten waaronder premier Yves Leterme en de Amerikaanse ambassadeur Howard Gutman namen ook kroonprins Filip en prinses Mathilde deel aan de plechtigheid.

Verschillende vertegenwoordigers van de erkende godsdiensten in ons land stonden in hun toespraken stil bij de terreurdaden van tien jaar geleden. Prof. Dr. Julien Klener die sprak in zijn hoedanigheid als voorzitter van het Centraal Israëlitisch Consistorie van België concludeerde dat ten alle tijden moet verhinderd worden dat terreur ons meesleept in haar gruwelzog.

Naast het prinsenpaar, de premier en Steven Vanackere, minister van Buitenlandse Zaken, waren ook ministers De Crem, Turtelboom en Reynders aanwezig. Om twintig voor drie, het moment waarop het eerste vliegtuig tien jaar geleden in de eerste WTC-toren vloog, werd een minuut stilte gehouden.

Hieronder de toespraak van baron Julien Klener, de Belgische consistorievoorzitter:

Monseigneur, Madame,
Monseigneur, Mevrouw,

Advertentie

Dames en Heren in uw graden, hoedanigheden en verantwoordelijkheden,
Mesdames, Messieurs, en vos grades, qualités et responsabilités,

Ladies and Gentlemen,

A 2nd century quote in Hebrew learns : « Kol ha-Torah kula mipney darchey shalom hi . The whole Torah exists only for the sake of peace”. The echo’s of this basic truth resound throughout the three millennia-long Jewish tradition. Thus, Nahmanides, one of the Spanish-Jewish sages of the 13th century writes: « The sword is diametrical opposite to our Hebrew bible, it is in fact the ultimate antithesis of our Hebrew text ».
Peace, along with truth and justice, is undoubtedly a concept of supreme value, a most revered idea in Judaism, not only because of a deep psychological longing within the European Jewish historical experience, mostly made of toil and tears, but foremost because it is so profoundly rooted in the ethical affirmation that all people are created in the same divine image and all are part of a universal, but heavenly given, spark, called life.

In modernere tijden, mijmerend over het Zijn, schreef de betreurde Emmanuel Levinas: “Maak je aards parcours tot een vredesfeest. Zie in de andere, je naaste, zie in hem je eigen ogen, je eigen hart, je geest en zelfbestaan, kortom zie in je naaste je eigenste ikheid en moge deze herkenningsgedachte de bron zijn van ons aller vredeswens”.

Al echoën deze zinnen misschien, vooral wanneer men de mens, in tijd en ruimte, zo dikwijls ziet aanmodderen, als naïef en argeloos, als innocent en zedenmeesterachtig, is het toch niet, ook in het licht van het tragische gebeuren dat wij hier gedenken, onze absolute bewustzijnsplicht om Levinas zijn woorden te herlezen en te overdenken, in de hoop dat ze ooit leiden naar en uitgroeien tot een groter stuk effectieve realiteit en concrete daadwerkelijkheid.La sauvegarde de la paix est, pour le judaïsme, un devoir absolu. En effet, dans la pensée hébraïque, il appartient à l’homme de transcender la parole facile, de passer du stade de projet à celui de la concrétisation, de l’utopie parabolique à l’action concrète.

Ainsi, selon un des sages du hassidisme, Haïm Nahman de Braslaw (1772-1810), : « L’éducation de nos jeunes poursuit un seul but , à savoir développer dans l’individu les qualités et les habitudes qui leur permettent de sublimer les tendances agressives. Cette éducation est sous-tendue par l’enseignement des devoirs envers nos semblables. Ces devoirs nous sont présentés sous la forme concise et énergique d’une maxime à laquelle nous devons recourir comme point de repère au milieu du dédale des aléas de la vie : « Aime ton prochain comme toi-même » (Lévitique 19 :18). Voilà le fondement, le résumé de notre devoir envers l’humanité. Voilà la genèse de cette paix universelle que nous attendons depuis trop longtemps.

Mesdames, Messieurs, mais comment éviter que la terreur, par exemple celle du 11 septembre 2001, ne nous entraîne dans un enchaînement diabolique, sinon par notre liberté de choisir la vie au lieu de la mort, la bénédiction au lieu de l’imprécation.

Advertentie

Maar hoe verhinderen dat de terreur ons niet meesleept in haar gruwelzog? Misschien doordat wij, Dames en Heren, zelfs onder de duistere dreiging van angst en geweld, blijven kiezen voor het leven en niet voor de dood, en nimmer voor vervloeking, maar steeds voor zegen.

But how are we to avoid the circle of anger that terror wanted to begin?
Maybe, Ladies and Gentlemen, even in the shadow of fear and violence, by choosing life, not death, not curse, but blessing.

Prof. Dr. J. Klener