Vanaf woensdagavond 24 tot en met vrijdag 26 september viert de Joodse gemeenschap Rosj Hasjana, Joods Nieuwjaar. Traditioneel bieden de voorzitters van de Vlaamse politieke partijen de leden van de Joodse gemeenschap via onze publicatie een gelukkig Nieuwjaar. Dat is voor het Joodse jaar 5775 niet anders.
Bart De Wever, burgemeester stad Antwerpen en voorzitter N-VA: Als burgemeester is het mijn plicht ervoor te zorgen dat iedereen die zich op het grondgebied van Antwerpen bevindt, woont en werkt, verzekerd is van eerbied voor zijn of haar persoon in een veilige omgeving. Net om die reden heb ik onlangs openlijk en zonder enig voorbehoud antisemitisme en racisme veroordeeld. Want zonder fundamenteel respect is democratie niet levensvatbaar. De plotse opstoot van ranzig antisemitisme in onze stad heeft me persoonlijk geraakt. Ik had gehoopt dat dergelijke haatdragende retoriek, met zelfs letterlijke complimenten voor het naziregime, nu echt wel tot het verleden behoorde. Maar dat optimisme bleek helaas voorbarig. Uiteraard heeft iedereen recht op een eigen opinie over de internationale politieke ontwikkelingen. Uiteraard is het mogelijk om kritiek te hebben op de democratisch verkozen regering van Israël. Maar dit mag nooit ontaarden in Jodenhaat, gericht tegen een hele Antwerpse bevolkingsgroep. Dat mensen die oproepen tot het beëindigen van een gewapend conflict tegelijk dat conflict lijken te willen importeren in onze eigen stadsgemeenschap, kan ik niet begrijpen. Ik zal steeds alles in het werk stellen om de waarden die een vrije en veilige maatschappij schragen te doen naleven. Het is onaanvaardbaar dat welke godsdienstige overtuiging ook zou misbruikt worden om onze democratische samenleving tot in haar fundamenten te ontwrichten. Maar toegeven aan paniek is uit den boze. Integendeel: geloof in onze democratische waarden is een voorwaarde om iedere vorm van extremisme doeltreffend te kunnen bestrijden en uiteindelijk te overwinnen. Ik kan begrijpen de Joodse gemeenschap in het huidige internationale klimaat worstelt met existentiële vragen, meer bepaald in deze periode die voorafgaat aan Rosh Hasjanah waarin bij uitstek gepeild wordt naar de diepe zin van het leven. Maar traditiegetrouw zal zoals sedert duizenden jaren met vertrouwen naar de toekomst worden gekeken bij het eten van zoetigheden ter gelegenheid van het familiale feestelijke eetmaal dat het jaar 5775 inluidt.
Wouter Beke, voorzitter CD&V: Met de roep van de sjofar opent een nieuw jaar in de Joodse kalender en gaat een tijd van bezinning en hernieuwing in. Tijdens deze hoogdagen denken de joden na over hun geloof en over hun plaats in de schepping. De joodse traditie leert dat één van de grootste plichten van de mens erin bestaat zich te verzoenen met de medemens. Precies zoals in de christelijke leer. We worden opgeroepen om goed te maken wat scheef was en om de dingen recht te trekken. We worden opgeroepen om ons te bezinnen over de grote vragen. Hoe behandel ik mijn naaste? Wat doe ik om de wereld te verbeteren? Het is dit moreel concept dat de kern uitmaakt van de bezinning rond Rosh Hasjana en Yom Kippoer. Er is gelegenheid voor bezinning, maar er zijn ook redenen om ons zorgen te maken over onze joodse medeburgers in Europa. Zeventig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog komt het hier nog altijd en de laatste tijd zelfs in toenemende mate voor dat Joden verwenst en vernederd worden en dat zij in scholen, synagogen en musea doelwit worden van misdaden. Die situatie is een schandvlek op onze samenleving. Er is het zogenaamde ‘kleine’ antisemitisme, het vandalisme en fysieke geweld dat uitgaat van randgroepen en marginale individuen. Daar is niets klein of onschuldig aan. En er is een meer ideologisch geïnspireerd en verpakt racisme en een haat die wordt ‘gesublimeerd’ in onder meer de verwerping van het bestaansrecht van Israël. Onze beleidsverantwoordelijken in Europa moeten zich goed bewust zijn en blijven van de gevaren die de joodse gemeenschap(pen) in Europa en daarbuiten bedreigen. Ze moeten waakzaam zijn en telkens wanneer het nodig is tegen deze dreigingen optreden, ook op de langere termijn door te blijven investeren in duurzame vrede op grond van oprechte erkenning van de andere – overal in de wereld. In dit verband willen we de hoop niet opgeven dat een doorbraak in het vredesproces in het Midden-Oosten en een echte pacificatie van de ganse conflictregio er snel mogen komen. Ons land heeft de wetten die nodig zijn om antisemitisme te voorkomen en/of te bestraffen. Het is aan ons, beleidsverantwoordelijken, om erop toe te zien dat deze wetten effectief worden toegepast en dat ons land zijn faam van respect en verdraagzaamheid ten aanzien van onze joodse medeburgers bewaart en waar nodig herstelt. Iedere dag opnieuw moeten we streven naar wederzijds begrip en vreedzaam samenleven tussen de verschillende gemeenschappen die ons land rijk is. Dat betekent niet alleen dat wetten moeten worden toegepast, maar ook dat werk moet worden gemaakt van een culturele opwaardering van onze samenleving tot het niveau van beschaving waar we graag op worden aangesproken. In deze geest wensen we onze joodse medeburgers een jaar van vrede en geluk. Sjana Tova. Namens het stadsbestuur wens ik de Joodse gemeenschap van harte Sjana Tova in vrede en veiligheid.
Gwendolyn Rutten, Voorzitter Open Vld: Een goed en zoet jaar begint met hoop. Want hoop is als de ademtocht die de kaars in leven houdt, en aldus licht in de duisternis doet schijnen. Ik wens de Joodse gemeenschap in Vlaanderen en in de hele wereld daarom de kracht toe om te blijven kiezen voor hoop. Een nieuw jaar, en vernieuwde hoop, slaat ook op de gedachte aan nieuwe stappen naar een betere samenleving. Vlaanderen staat op dat vlak voor uitdagende tijden. De economische crisis is verteerd, en de goesting is alvast in mijn partij groot om terug aan te knopen met vooruitgang, zonder daarbij ook maar één iemand achter te laten. Dat is niet alleen een taak voor de politiek. Het is een gedeeld project dat elke helpende hand in onze samenleving met elkaar kan verbinden. De draad terug oppikken van een inclusief maatschappelijk project dus. Daarbij is de Joodse gemeenschap onmiskenbaar een belangrijke partner. In woord en daad draagt zij al decennialang constructief bij aan een warm, ambitieus en bedrijvig Vlaanderen. Een engagement dat vroeger, nu en in de toekomst naar waarde wordt geschat. Aan een gedeelde toekomst werken biedt veel meer perspectief dan verdeeld door verschillen aan de zijlijn blijven staan. De stevige verankering van de Joodse gemeenschap in de Vlaamse samenleving is exemplarisch voor die vaststelling. Ze is op haar beurt een voorbeeld voor velen. Laat het nieuwe jaar er dus een worden van vooruitgangsdrang, van bouwen op basis van wederzijds respect. Vooruitgangdrang is nooit blind voor de donkere pagina’s van het verleden. Laat onze gedachten in de overgang naar het nieuwe jaar dan ook uitgaan naar de families en naasten van de slachtoffers van de verschrikkelijke daad van geweld in het Joods Museum in Brussel op 24 mei 2014, en tegelijkertijd stilstaan bij de burgerslachtoffers die vallen aan weerszijden van elk woedend conflict, waar ook ter wereld. Dat u opgeschreven mag staan voor een goed jaar. Ga ook in 5775 onverminderd door met uw bijdrage aan het herstel van de harmonie in de wereld. Een engagement dat niets dan respect, lof en bovenal navolging verdient. Geniet van de challa en van het samenzijn met uw geliefden. Sjana Tova Oemetoeka
Bruno Tobback, voorzitter sp.a: Gelukkig nieuwjaar! Rosh Hasjana betekent niet alleen een nieuw begin, maar in de aloude Joodse traditie luidt Rosh Hasjana ook tien dagen van inkeer in. Een periode waarin wordt verwacht dat slechte daden tegenover anderen en God worden bijgesteld en verzoend. In die boodschap kan ik mij perfect vinden. Een nieuw jaar – los van cultuur, identiteit of overtuiging – is een uitgelezen moment om stil te staan. Stilstaan om te leren en te bezinnen, maar ook stilstaan om vooruit te gaan. Vrijheid, gelijkheid en verbondenheid zijn voor sp.a cruciale waarden. Ze vormen telkens weer de toetssteen van onze beslissingen en acties om te bouwen aan een warme en solidaire samenleving. Verbondenheid en samenhorigheid tussen mensen ontstaat wanneer ze een project of perspectief delen. Mensen die zich op die manier met elkaar verbonden voelen, zijn doorgaans bereid om voor elkaar offers te brengen. Een sterk ontwikkeld gemeenschapsgevoel kan de sterken en meer gegoeden ertoe bewegen de minder fortuinlijke medemens een helpende hand toe te steken. Het gevoel van onderlinge verbondenheid zorgt er bovendien voor dat bevolkingsgroepen respect voor elkaar betuigen en met elkaar in gesprek gaan. De Joodse gemeenschap in Antwerpen en elders in ons land – die integraal deel uitmaakt van de Belgische samenleving – toont elke dag aan dat het kan. Rosh Hasjana vraagt ons om te kijken wat ons verenigt, in plaats van wat ons verdeelt. In die zin zijn de waarden van Joods Actueel dezelfde als die van sp.a. De escalerende oorlogssituatie in Gaza en de aanslagen op het Joods museum in Brussel eind mei zetten ons aan tot nadenken, tot stilstaan. En ze tonen vooral aan dat we met geweld geen stap vooruit geraken. Dan creëer je een samenleving gekenmerkt door pijn, wrok en woede. Vreedzaam samenleven bereik je niet met het scheppen of in standhouden van een vijandsbeeld. Dat doe je daarentegen met respect voor de kwetsbaren en zwakkeren. Niemand kan voorspellen wat dit nieuwe jaar ons brengt. Rosh Hasjana is alvast een nieuw begin. Het is een nieuwe kans om te vergeven voor wat gebeurd is en te verbinden voor wat zal komen. Hoopvol, vol verwachting en met een gemeenschappelijke wens: samen in verbondenheid als gezin, als familie, als buur, als vriend of vriendin, als samenleving. Bij deze wens ik de Joodse gemeenschap dan ook een gezond, voorspoedig, blij en vooral vredevol 5775 toe.
Advertentie
Wouter Van Besien, voorzitter Groen: Nieuwjaar is feest, het is een periode afsluiten en een nieuwe beginnen. Het is terugkijken en vooruitkijken. Bij dit nieuwjaar verlang ik persoonlijk naar stilte. Er zijn immers veel harde woorden gevallen het voorbije jaar. In ons land was er een harde verkiezingscampagne voor het federale en het Vlaamse parlement. Er werd door vele partijen geen enkele tegenstander gespaard. En te midden van dat verbaal geweld is de campagne twee keer stil gevallen. Bij de dood van gewezen premier Jean-Luc Dehaene, uit respect voor wat hij voor de politiek in ons land en voor Europa betekend heeft. En bij de brutale aanslag in het Joods Museum, waarbij vier mensen vermoord werden. En in die gezamenlijke stilte van alle partijen klonken misschien wel de belangrijkste klanken van deze campagne. Namelijk dat je samen oplossingen moet zoeken om tot een vreedzame samenleving te komen. Dat is waar Dehaene voor stond. En dat het compleet onaanvaardbaar is om mensen omwille van hun achtergrond of van wie ze zijn geweld aan te doen. De veroordeling van de moorden in het Joods Museum was duidelijk, eensgezind en van groot belang. Ook internationaal klonk het oorlogsgeweld het laatste jaar hard en duidelijk. Er vallen slachtoffers aan alle zijden en elk slachtoffer is er één te veel. Het is mijn vurigste wens dat volgend jaar de wapens zouden zwijgen. En dat we in die stilte de hoop en de boodschap horen dat oorlog geen fataliteit is. Dat het anders kan. Dat culturele en religieuze vrijheid voor iedereen een recht is. En dat extremisme en haat onze samenleving alleen maar kwaad doen. Vanuit die stilte kunnen we tot echte ontmoeting komen, en kunnen we steen voor steen de vrede en harmonie opbouwen waar ieder van ons naar verlangt. Ik wens alle lezers van Joods Actueel een gelukkig nieuwjaar. Sjana tova! Wouter Van Besien Voorzitter Groen
