Soldaat getuigt over zijn tijd aan Gaza grens: “Alles gedaan om levens te sparen”

“Ik schrijf dit voor al onze vrienden bij wie morele vragen rijzen omtrent het grote aantal Palestijnse slachtoffers. Ik wil hen geruststellen”. Met die woorden vangt het ooggetuigeverslag van een Israëlische soldaat aan. Hij beschrijft de gebeurtenissen aan de grens met Gaza, die hij persoonlijk beleefde, en hij getuigt over de enorme inspanningen  die het leger besteedt om dodelijke slachtoffers te voorkomen. “Elk schot moet worden goedgekeurd door een overste. Het aantal schoten wordt bijgehouden en nauwkeurig geanalyseerd”. En hij beschrijft hoe het leger voorkomt dat troepen zich bedreigd voelen waardoor ze in het wilde weg zouden gaan schieten. 

Kinley Tur-Paz is reservist in het Israëlische leger

In de bijbelse Exodus uit Egypte, toen het Egyptische leger verdronk in de Rode Zee vlak vooraleer zij de Israëlieten konden inhalen, zeggen onze geleerden dat G’d de engelen verhinderde om te zingen en zich te verheugen, hen berispend met de woorden “mijn creaties verdrinken in de zee en jullie zijn aan het zingen?!’

Ik schrijf deze woorden met grote voorzichtigheid en vanuit een gevoel voor missie. Ik begrijp en identificeer me met al die goede en morele zionisten die vrezen dat de vele Palestijnse slachtoffers onze schuld zijn, het resultaat van fouten die door onze kant zijn gemaakt.

Ik schrijf omdat ik één van de weinigen ben die er was, in uniform, bij de reserves, maar ik was daar. Aan het veiligheidshekken waar de demonstraties plaatsvonden. Het was afgelopen vrijdag, maar ik zag het met mijn eigen ogen. Ik stond vanzelfsprekend aan de Israëlische kant van de afrastering en kon alles zien, horen en begrijpen. Ik wil getuigen vanuit mijn eigen waarneming, niet vanuit een theoretisch standpunt. Omdat ik er aanwezig was.

Advertentie

Doden maximaal voorkomen

Natuurlijk was de belangrijkste missie om te vermijden dat honderdduizenden inwoners van Gaza op ons grondgebied infiltreerden. Toch gingen de strijdkrachten tot het uiterste om Palestijnse doden en gewonden te voorkomen. Een invasie immers zou levensgevaarlijk zijn. Dodelijk gevaar dreigde voor de nabijgelegen gemeenschappen als terroristen vermomd als burgers onze kibboetsen en moshavs konden binnendringen. Juist dan zouden we geen enkele andere keuze hebben dan op elke infiltrant te schieten. Dat is de reden waarom onze soldaten werden aangespoord om infiltratie te voorkomen. Het IDF deed dat op verschillende manieren en ja ook met behulp van echte munitie maar wel als allerlaatste redmiddel.

Het IDF ging bijzonder creatief te werk om de spanningen met de Gazanen te verminderen en gebruikt daarvoor talloze methoden, waarvan de meeste niet openbaar worden gemaakt. Daarnaast zijn er de afgelopen weken serieuze pogingen gedaan om het leven te redden van kinderen en burgers die door Hamas naar de frontlinie werden gepusht, terwijl terroristen zich achter hen proberen te verbergen in hun pogingen om Israël te infiltreren en aan te vallen.

Wanneer er geen alternatief is, en echte munitie moet worden gebruikt om diegenen te stoppen die het hekken bestormen, doen de soldaten heldhaftige en soms gevaarlijke pogingen om hen aan de andere kant niet te doden en alleen te verwonden. Onze bevelvoerders zorgen bij elke confrontatie ervoor dat elk afgevuurd schot wordt beoordeeld en goedgekeurd door een verantwoordelijke figuur met de juiste autoriteit. Daarom had elke post een bijzonder groot aantal militairen om ervoor te zorgen dat soldaten niet in levensbedreigende situaties terecht komen waarin ze geen andere keus hebben dan willekeurig te beginnen vuren.

Volwassen professionaliteit

Een situatie waarin duizenden mensen komen aanstormen is zondermeer angstaanjagend. Het is uiterst moeilijk om terughoudendheid te tonen en het vereist een bijzonder mature professionaliteit. Tweeënzestig doden, dat is een enorm aantal. Maar ik kan getuigen uit mijn ervaring, uit de eerste hand, dat elke kogel en elke treffer zorgvuldig wordt gerapporteerd, gedocumenteerd in excel-lijsten en onderzocht. Letterlijk. Ik was daar en ik zag het met mijn eigen ogen.

Ik heb mijn opinie over de situate maar dit is niet het moment om de wanhopige situatie van de inwoners van Gaza te bespreken. Ik ben niet geïnteresseerd in het opstarten van een politieke discussie. Wat ik probeer te doen is uitleggen, voor iedereen die echt wil luisteren, over de omvang van de enorme inspanningen van het Israëlische leger om de grenzen van Israël te beschermen en tegelijkertijd blessures en verlies van mensenlevens aan de andere kant te beperken.

Advertentie

Ondanks alles verslechtert de situatie aan de grens met Gaza. Ik hoop dat we niet snel weer worden opgeroepen als reservisten om ons land te beschermen. Maar als dat zo is, zullen we gaan, wetende dat we een moreel rechtvaardige zaak dienen. We verheugen ons niet wanneer we oorlog moeten voeren, maar we gaan ook niet als schapen naar de slachtbank. Niet opnieuw.

vertaling door Vlaamse Vrienden van Israël – www.brabosh.com

originele tekst: http://blogs.timesofisrael.com/i-was-at-the-gaza-border-we-did-all-we-could-to-avoid-killing/