Brief aan de wereld
‘Beste wereld,
Ik heb begrepen dat jullie boos op ons hier in Israël zijn. Het schijnt dat jullie héél boos zijn, zelfs woedend. Het lijkt er trouwens op dat jullie iedere paar jaar boos op ons worden. Vandaag is het Gaza* en de ‘wrede onderdrukking van de Palestijnen’, gisteren was het Libanon* en daarvoor kwam het door het bombardement van de kernreactor in Irak, de Jom Kippoer oorlog, de Sinaï-campagne. Het lijkt er dus op dat Joden die overwinnen en daardoor blijven leven, jullie buitengewoon kwaad maken.
Maar beste wereld, lang voordat Israël bestond, waren jullie al boos op ons Joden. De Duitsers die Hitler kozen werden boos op ons, en de Oostenrijkers die zijn intocht in Wenen toejuichten, werden ook boos op ons. We maakten een hele rij Slavische landen boos: Slovaken, Litouwers, Oekraïners, Russen, Hongaren, Roemenen. Ja, we hebben een lange geschiedenis achter de rug met de boosheid van de wereld.
We maakten de Kozakken boos, die tienduizenden van ons vermoordden in 1648 en 1649. We maakten de kruisvaarders boos die tijdens hun bevrijding van het ‘heilige land’ zó boos op Joden waren, dat ze ontelbaren van ons afslachten. Eeuwenlang maakten we de Rooms Katholieke kerk boos, die zijn best deed om ons door middel van inquisitie onze plek te wijzen. We maakten ook de aartsvijand van deze kerk, Maarten Luther, boos, die in zijn oproep om de synagogen te verbranden met de Joden daarin, een bewonderenswaardige christelijke oecumenische geest tentoon spreidde.
Advertentie
Juist omdat wij zo van slag waren omdat wij jullie iedere keer boos maakten, beste wereld, besloten we om jullie bij wijze van spreken te verlaten, en onze eigen Joodse staat op te richten. De reden is dat het samenleven met jullie in de verschillende landen waaruit jullie bestaan, jullie klaarblijkelijk irriteerde, boos en van slag maakte. Wat was er dan beter dan jullie te verlaten en op die manier van jullie te houden, zodat jullie misschien ook van ons zouden kunnen gaan houden? Dus besloten wij om naar huis te gaan. Ons thuis, waar we 1900 jaar eerder uit weggedreven waren door de Romeinen, die we klaarblijkelijk ook al boos gemaakt hadden.
Het lijkt er echter op, beste wereld, dat jullie maar moeilijk tevreden te stellen zijn. Nadat we jullie en jullie pogroms en inquisitie en kruistochten en holocaust hadden verlaten en besloten om in ons eigen kleine landje te gaan wonen, bléven jullie nog steeds boos op ons. Jullie werden boos omdat we die ‘arme Palestijnen’ zouden onderdrukken. Jullie zijn ontzettend kwaad dat we het land dat we in 1967 veroverden, niet wilden opgeven, want dat was in jullie ogen toch hét obstakel voor ‘vrede’ in het Midden Oosten. Moskou is boos, Washington is boos, de radicale moslims zijn boos en ook de vriendelijke Egyptische gematigden zijn boos.
Maar beste wereld, verplaats je eens in de reactie van een gewone Jood uit Israël. In 1920, 1921 en 1929 bestonden er nog helemaal geen ‘gebieden uit 1967’ om vrede te bewerkstelligen tussen Joden en Arabieren. Er was zelfs nog helemaal geen Joodse Staat waar ook maar iemand boos op kon worden. Ondanks dat slachtten diezelfde ‘onderdrukte Palestijnen’ tientallen Joden in Jeruzalem, Jaffa en Hebron af. Op één dag werden er in 1929 67 Joden in Hebron afgeslacht.
Beste wereld, waarom deden de Arabieren, de Palestijnen, dat in 1929? Zou dat toen al hun boosheid over de Israëlische ‘agressie’ in 1967 geweest kunnen zijn? En waarom werden er 510 Joodse mannen, vrouwen en kinderen door Arabieren afgeslacht tussen 1936 en 1939? Was dat soms ook omdat zij boos waren vanwege ‘1967’? En toen jullie, beste wereld, in 1947 het VN-verdelingsplan presenteerden, waarin een Palestijnse staat werd gecreëerd naast een piepklein Israël, en de Arabieren ‘NEE!’ schreeuwden, ons de oorlog verklaarden en 6000 Joden om brachten, was dat omdat zij toen al boos waren vanwege ‘1967’?
En trouwens, beste wereld, waarom hebben we jullie boze uitroepen toen níet gehoord? De ‘arme Palestijnen’, die al jaren Joden vermoorden met explosieven en bommen, zijn dezelfde mensen die, toen ze ál het land hadden wat ze nu eisen om hun eigen staat op te richten, probeerden om de Joodse staat in de zee te verdrijven. Dezelfde bedrieglijke gezichten, dezelfde haat, dezelfde kreten ‘Slacht de Joden af!’ die nu worden geschreeuwd, waren toen ook al te horen. Dezelfde mensen met dezelfde droom: vernietig Israël.
Wat hen gisteren niet lukte is vandaag nog steeds de dag hun droom – maar wij zouden hen dan niet mogen ‘onderdrukken’? Beste wereld, jullie keken toe gedurende de Holocaust. Jullie keken toe toen in 1947 zeven landen ons de oorlog verklaarden, de oorlog die de Arabische Liga trots vergelijkt met de ‘Mango slachtingen’. Jullie keken toe in 1967, toen Nasser, wild toegejuicht door uitzinnige massa’s in iedere Arabische hoofdstad in de wereld, zwoer de Joden de zee in te drijven. En morgen kijken jullie ook gewoon toe, als Israël zich geconfronteerd ziet met de dreiging uitgeroeid te worden.
Omdat wij weten dat de Arabieren dagelijks van deze uitroeiing dromen, zullen we alles doen wat mogelijk is om in leven te blijven in ONS EIGEN LAND! En beste wereld, als jullie daar mee zitten, denk dan eens aan al die keren in het verleden dat jullie ons dwars zaten. In ieder geval, beste wereld, als jullie je storen aan ons, is hier tenminste één Jood in Israël, die dat helemaal NIETS kan schelen.’
Advertentie
Naar* ‘An Open Letter to the World’ (Rabbi Meir Kahane)
(*tekst enigszins aangepast i.v.m actuele situatie in Gaza)
Ter info: Rabbi Kahane was de oprichter van de Kach partij die later in Israel werd verboden voor racisme tegen Arabieren. Deze tekst is echter niet racistisch en past in de huidige context. Door deze tekst te publiceren willen wij zeker niet de indruk wekken de visie van Kahane over Arabieren te volgen. Deze tekst handelt trouwens over een geheel andere materie waar Kahane niet voor werd veroordeeld. Lees meer over de groepering op deze site.