Franse auteur “ontmaskert” Tariq Ramadan in nieuw boek

Na Zwitserland, Frankrijk, de VS, Canada en Groot-Brittannië, is nu ook in Nederland Tariq Ramadan aan de orde. Daar heeft de eerste Marokkaans-Nederlandse burgervader van Rotterdam erop gestaan om hem aan te werven om te bemiddelen en de integratie te bevorderen.

Is er dan geen enkele Nederlandse moslim met lekenachtergrond en voldoende openheid van geest te vinden zodat men verplicht is een zo fundamentalistische en betwiste predikant als Ramadan in te huren? In het begin intrigeert, ja soms fascineert Ramadan. Zijn gematigd discours, met moderne en geruststellende accenten, zijn charisma, maken hem tot een gewilde gast in de media.

Journalisten die hem alleen maar interviewen stellen hem gewillig voor als een islamitische intellectueel voorstaander van een moderne, zelfs modernistische Europese islam, die het voor de Europeanen met moslimroots mogelijk maakt hun identiteit en burgerschap te verzoenen.

Is het niet wat we allemaal wensen in een Europa verscheurd door de excessen van integristen en racisten? Nochtans zijn er andere stemmen, ondermeer van andere Arabische intellectuelen die wat meer geïnformeerd zijn over het parcours en de referenties van Ramadan, en die sedert jaren waarschuwen voor zijn gespleten tong: in de media modernist en bedaard, maar voor een moslimpubliek fundamentalist en reactionair.

Jarenlang heeft Ramadan geklaagd dat niemand de moeite zou doen hem eens aandachtig te lezen en dan te beslissen. Het resultaat van dit onderzoek ligt besloten in mijn boek Frère Tariq: discours, méthodes et stratégie de Tariq Ramadan met 426 bladzijden en bij de 600 voetnoten, nu ook beschikbaar in het Engels.

El Banna is de stichter van het intussen bekende Moslimbroederschap, de beruchte politieke beweging die in 1928 in Egypte de grondslag heeft gelegd voor een fundamentalistische islam met totalitaire inslag. Ik houd mij sedert 2003 bezig met Ramadan en zijn gedachtegoed en heb er nu geen enkele twijfel meer over dat Ramadan een gekuist, elliptisch, ja zelfs misleidend discours voert in de media terwijl hij ‘intern’ standpunten predikt die trouw zijn aan de strategie van de Moslimbroederschap.

Advertentie

Tevergeefs beluister en herbeluister ik zijn opnamen; op geen enkel ogenblik komt de geringste kritiek dit apologetisch beeld verstoren waarmee hij uitnodigt om deelachtig te zijn in zijn begeestering en bewondering voor de strategie uitgekiend door zijn grootvader (die hij bij gelegenheid ook in de media verdedigt).

Hij is geen separatist in de zin dat hij de Europese moslims wel degelijk oproept om fier te zijn op hun dubbele status van Europeaan en moslim, en zich daarom nog beter als burgers in te zetten om de samenleving waarin zij staan vooruit te stuwen naar ‘meer islam’.

“Men moet zich inzetten op alle gebieden waarin wij thuis zijn en waar men de dingen kan doen veranderen naar meer islam”, aldus Ramadan. In een interview voor een moslimzender verklaarde hij onlangs dat ik hem aanval omdat ik ‘homoseksueel en feministe’ ben. Voor één keer heeft Tariq Ramadan niet helemaal gelogen.

Ik ben inderdaad gay en feministe maar ook antiracist, ecologist… Vooral die twee laatste hebben mij gedreven om negen maanden lang te werken op die voordrachten en cassettes om eens en voor goed uit te maken of hij nu inderdaad een dubbel discours hanteert.

Tijdens deze enquêtes heb ik dikwijls zitten twijfelen, maar vandaag is mijn intieme overtuiging gevestigd en gestaafd door bewijzen: Tariq Ramadan is geen modernist maar een predikant die een modern en intellectueel discours gebruikt om een retrograde en onverdraagzame politieke islam te promoten.

Voor al wat dienen kan wil ik nog even preciseren dat ik naast mijn job van journaliste ook nog les geef bij Sciene-Po Paris, en dat de retoriek van Ramadan mij boeit omwille van haar complexiteit en ontzagwekkende handigheid.

Opzet van mijn boek is daarom het ontrafelen en niet het vereenvoudigen van die complexiteit. Wie het gelezen heeft zal daarvan oprecht kunnen getuigen. Het boek is nu beschikbaar in het Engels zodat iedereen er zich een opinie kan over vormen. Ik wel enkel nog preciseren dat in tegenstelling met wat Ramadan beweert, alle citaten uiteraard volledig juist zijn en steeds hun bron vermelden. Hij heeft mij trouwens nooit een proces aangedaan noch kunnen bewijzen dat één enkele van de aangehaalde citaten al was het maar verdraaid zou zijn.

Advertentie

Zijn belangrijkste tactiek bestaat uit een abstracte kritiek op mijn boek om daarna over te gaan tot algemeenheden waarbij hij valse citaten aanhaalt (die niet uit mijn boek of van mij komen) om ze schijnbaar te kunnen weerleggen. Zodoende kan hij wat tijd winnen, vooraleer de waarheid, zoals altijd, hem achterhaald.

De auteur is een Franse schrijfster, journaliste en redactrice van het tijdschrift Prochoix. Ze publiceerde in 2004 een grondige studie van de opvattingen van Tariq Ramadan onder de titel ‘Frère Tariq’ (Grasset) en in 2005 het boek ‘La tentation obscurantiste’ (Grasset).

Bestel het boek hier.

Bron: Liberales