‘Schon Wieder!’ – Open brief aan Caroline Gennez
Guido Joris schreef deze open brief aan de Belgische minister van Ontwikkelingssamenwerking, Caroline Gennez (Vooruit)
Geachte mevrouw Gennez,
Waarom zijn Jodenhaters zo dol op Holocaustmusea en herdenkingen van vermoorde Joden? Die vraag probeer ik al lang te beantwoorden.
Naar aanleiding van het project Civic Space (Woke is in the name) waarvoor u op 26 februari officiëel het startschot gaf, wil ik vooreerst opmerken dat de Joden in België de Kazerne Dossin kennen als een alternatieve plaats om hun familieleden en vrienden te herdenken die van daaruit gedeporteerd werden om uitgeroeid te worden door de nazi’s. De verklaring hiervoor is niet ver te zoeken: er is geen graf voor deze onfortuinlijke mensen want deze mannen, vrouwen en duizenden kinderen gingen letterlijk in rook op door de moordzucht van de rechtmatige ‘ascendenten’ van Hamas (informeer u maar eens over de rol en aspiraties van nazi-bondgenoot Amin al-Hoesseini, de toenmalige grootmoefti van Jeruzalem, een familielid van groothumanitair Yasser Arafat.)
Advertentie
Uw Civic Space heeft niets te zien met de massadeportatie van Joden naar Hitlers uitroeïıngskampen en lijkt enkel te dienen om de herinnering aan die ondraaglijk pijnlijke periode uit onze nationale geschiedenis te verwateren door haar unieke betekenis te koppelen aan en te herleiden tot een zo breed mogelijk initiatief ter vrijwaring en bevordering van democratie en mensenrechten wereldwijd. Instellingen genoeg in dit land waar Civic Space een onderkomen had kunnen vinden, maar neen, het moest en zou Kazerne Dossin worden. Het was u bijna gelukt…
Ik was 14 jaar geleden aanwezig op de opening van het Museum in Kazerne Dossin en daar kon ik, vanaf dag 1, deze klassieke hatelijke verzuchtingen al opmerken. In een gastenboek had iemand die uw geestesgenoot zou kunnen zijn de groteske gerukte riedel “Israël doet hetzelfde met de Palestijnen” neergepend. Dat was de eerste, maar lang niet de laatste poging om de herdenkingsplaats te desacraliseren met een vermeende ‘genocide’.
Als minister stapt u immers al van bij uw aantreden mee met al wie niet kan wachten om het Gaza-conflict af te schilderen als ‘genocide’ op de Palestijnen. Mocht dit ooit de intentie van Israël geweest zijn, dan was Gaza al kort na de pogroms van 7 oktober tot een niemandsland herleid. U stond te trappelen om zelfs de Zuid-Afrikaanse ANC-schurken bijstand te verlenen met pogingen om België te laten aansluiten bij hun klacht tegen Israël.
Neen, minister Gennez, kritiek op Israël is geen antisemitisme. Neem dus niet de vlucht vooruit met deze uitspraak die maar al te kenmerkend is voor Jodenhaters die altijd klaarstaan om klakkeloos de Palestijnse propaganda over te nemen en er zo nodig nog een schep verzinsel bovenop te doen. Het probleem is echter dat u als anti-Israël-activiste, net als uw vrienden-Hamas-vazallen Oxfam en de andere ‘usual suspects’, een verregaande obsessionele eenzijdigheid aan de dag legt—die u weliswaar sluw lardeert met enkele opmerkingen als doekje voor het bloeden door naar eigen zeggen steeds aan de kant te gaan staan van de onschuldige slachtoffers. Niemand die uw boodschap beter begrijpt en waardeert dan de door de Moslimbroeders gecontroleerde en aangestuurde Al-Jazeera en terreurbendes van Hamas en co.
Het kwaadwillig besmeuren van de geest achter de Kazerne Dossin is niet nieuw. Brigitte Herremans, die andere beruchte Vlaamse Hamas-schutsvrouwe die al jaren om veiligheidsredenen Israël niet meer binnen mag, wou zich laten onderscheiden met een anti-Israëlische Pax Christi ‘vredesprijs’ tijdens een event met ‘een extra feestelijk cachet’ in, jawel hoor, uitgerekend Kazerne Dossin. Dat feestje ging gelukkig niet door. De vrienden van terreurpromotor Abou Jahjah legden – in een vlaag van fijngevoeligheid – een bloemenkrans neer voor een van hun Palestijnse terroristenhelden aan de gedenksteen voor gedeporteerden in Kazerne Dossin. Maar ook zij geraakten niet binnen.
Waar andere ‘mensenrechten-activisten-Jodenhaters’ faalden, was u bijna met vlag en wimpel geslaagd! Met uw status als minister en in de luwte, zonder al te veel aankondigingen om geen slapende honden wakker te maken, heeft u het Midden-Oostenconflict de Kazerne Dossin binnengeloodst.
U had toch gemakkelijk het Hannah Arendtinstituut, Bart Somers’ woke-tempel in Mechelen, bij Civic Space kunnen betrekken, om daar, samen met Oxfam, uw liefde voor terreurorganisaties, al dan niet onder VN-dekmantel, te etaleren. Directeur Christophe Bush, de professor Gobelijn aller criminologen, zou er zeker zijn gebruikelijke verhaal over ‘daders–slachtoffers–omstaanders’ voor u uit de kast gehaald hebben.
Advertentie
Trouwens – ook dit getuigt van uw tactisch politiek vernuft – zou de echte genocide in Rwanda ook in uw project zijn opgenomen. Het zijn niet enkel kwade tongen die beweren dat uw partij, en zeker de te elfder ure opgegraven verkiezingskandidaat en o.a. Rwanda-kenner uit Hasselt, hier niet echt vrolijk van zullen worden. Lees meer hierover: https://joodsactueel.be/2024/01/17/belgische-eu-voorzitterschap-start-meteen-met-misstap/
Maar dit geheel ter zijde.
U beweert dat Enabel de transparantie van uw beleid verzekerde maar ik lees dat u als minister van Ontwikkelingssamenwerking zelf de Algemene Vergadering van Enabel leidt. Transparantie van de beste Truienaar die nog een paard gestolen heeft? Uw vertrouwen in de plaatselijke ‘onafhankelijke’ Palestijnse coöperanten is aandoenlijk. Iedereen weet immers dat niets wat in Gaza gebeurde aan de controle en goedkeuring van Hamas ontsnapte. Iedereen die als medewerker of journalist Gaza binnen mocht, deed dit met goedkeuring van Hamas.
Directie en medewerkers van Enabel zijn zich anders verregaand te buiten gegaan aan Hamaspropaganda in beeld en woord (beiden door mij gearchiveerd). Bovendien roept u om vergoeding, omdat Israël het Enabel-gebouw, althans volgens u, bombardeerde. Vergoeding voor het hele gebouw? U huurt als Enabel naar eigen zeggen een verdieping in dat gebouw, en dan nog samen met Handicap International. Als ik het me goed herinner zijn beide directeuren van deze instellingen met elkaar gehuwd. Twee voor de prijs van één? En is de spreekwoordelijke hond van Churchill er toen weer met een socialistische worst van tussenuit getrokken (even googlen kan u hier helpen).
Het door u flink gesubsidieerde en geprezen Oxfam—medeplichtig aan één van de bloedigste ANC-terreuraanslagen ooit, aan verkrachtingen van minderjarigen in Haiti en nu weer in Congo is gelinkt aan terreurorganisatie PLFP. Is het daarom dat u minder duidelijk, uitdrukkelijk, laat staan aanhoudend, de Palestijnse orgiastische bestialiteiten van verkrachting, mutilering, verbrandingen, onthoofdingen, necrofiele lijkenschennissen enz., van 7 oktober 2023 zo moeilijk kan benoemen, laat staan oprecht veroordelen, zonder reflexmatig naar de zogenaamde ‘context van bezetting’ te verwijzen?
Volgens uw aankondiging in Kazerne Dossin werkt Oxfam samen met een aantal wel heel erg humanitair ingestelde lokale partners. Vooreerst PGNO, een koepelorganisatie van een 150-tal lokale groepen, die al in Durban (in 2001)de tot op de draad versleten, leugenachtige anti-Israëlische agitprop-mantra introduceerde: apartheid, ethnic cleansing, collective punishment, genocide – waardoor de Palestijnse bevolking in Gaza tussen 2005 en 2023 toenam van ca. 500.000 tot 2.200.000 -, war crimes, settler colonialism. Ze pleiten ook voor een onbeperkt Palestinian right of return. Deze organisatie waarvoor u, via Oxfam, geld vrijmaakt is voorstander van terreur en verklaart dat ook openlijk. Een andere van uw partners in crime is Aida. Was deze koepelorganisatie ooit winnaar van de Truiense Antirokerstrofee. Ze ontwikkelde namelijk de onvoldoende gelauwerde en nagevolgde, sterk motiverende anti-rookcampagne voor Palestijnse jongeren waarbij hen werd aangeraden om sigaretten te vervangen door automatische geweren!
Een meerderheid van de uitgenodigde sprekers zijn verbonden met hatende anti-IL organisaties of acties! Gillmore, Avocats sans frontière, Koen De Feyter, Broederlijk delen en u zelf.
Uw betrokken vriendenkliek, 11.11.11, vergaderde al lang voor 7 oktober tijdens een schimmige ‘achterkamer’-zoomconferentie, onder de ironische naam ‘Vredescafé’, o.l.v. vredesduif Ludo De Brabander’ (Vrede vzw), met een vertegenwoordigster van de ‘Palestijnse diplomatie’, de UN Special Rapporteur for the Occupied Palestinian Territories, een Vooruit kamerlid, de obligate PVDA-corryfeeën, nog wat niet te vermijden NGO-fellow travellers, en een overenthousiaste Els Van Hoof (CD&V), voorzitter Kamercommissie Buitenlandse Betrekkingen. Van Hoof stak iedereen langs links voorbij en leek bereid om eigenhandig de toenmalige Israëlische regering met haar charmes te gaan verjagen. Bedoeling: de aftrap te geven van de Europese ‘Don’t buy into Occupation’ -campagne – een misleidende naam om de slechte BDS-reputatie te omzeilen en alsnog Israël lokaal, regionaal, nationaal, en Europees aan de schandpaal te nagelen, samen met alle bedrijven en instellingen die er enige band mee onderhouden.
Tenslotte, neen ik geloof helemaal niet dat het aantal antisemieten in Vlaanderen of België toeneemt, maar wel is er een onrustbarende stijging van het aantal antisemitische incidenten. In Nederland zijn de cijfers bekend, een stijging met 850%. Met UNIA kennen we de cijfers niet omdat niemand daar nog iets wenst te melden bij die kromsprekende terreurkeiën. Of anders gezegd: de Jodenhaters die er altijd al waren laten nu hun haat de vrije loop met de cijfers van Hamas – eventueel herlabeld als VN-cijfers- als de heilige graal. Zelfs Lucas Catherine die ik in verregaande staat van ontbinding achtte, dook terug op.
Gelukkig voor u is het antisemitisme maar in zeer beperkte mate in het Belgische strafrecht opgenomen en alhoewel u dicht tegen het minimaliseren van de Shoah aanschurkt met uw diplomatiek geniale schoffering van onze Duitse buren is uw obsessief-compulsieve Jodenhaat niet van die aard dat het strafbaar is. U mag, in het kader van de vrije meningsuiting, Israël naar hartelust beschuldigen en belasteren, zoveel u maar wil. Besef wel dat u de eerste bent die quasi antisemitisme in een overheidsinstelling, m.n. Buitenlandse Zaken institutionaliseert.
Over het politieke gewicht van uw acties zal ik kort zijn. Nationaal bent u wellicht, met voorsprong, de populairste politica bij alle Israelhaters en woke-sneeuwvlokjes. Wellicht hoopt u dat uw volharding in de boosheid u bij een bepaald pro-Hamas stemgerechtigd publiek bij de komende verkiezingen geen windeieren gaat opleveren. U heeft nog slechts een honderdtal dagen om de boel verder te verzieken. Op Joodse kiezers hoeft u niet te rekenen. Die zijn sowieso electoraal weinig interessant. De Joodse ‘vrienden’ waarvan u soms spreekt zou ik graag ontmoeten. Allemaal! U bedoelt wellicht de zogenaamde zich voor jood uitgevende drie-koppige nep-vzw ‘Een Andere Joodse Stem’, bij wijze van dans gesticht door Anya Topolski. Het bonte allegaartje dat enthousiast met Palestijnse vlaggen staat te zwaaien en bedreven is in het academisch nakakelen van online-persberichten van Electronic Intifada. Het zootje ongeregeld dat alternatieve Kristalnachtherdenkingen houdt en Israël als de nieuwe nazi’s wegzet.
Internationaal gezien doet u misschien het hart van enkele sjahieds sneller kloppen. Met wat geluk van een paar pro-Hamas sjeiks. U wordt ongetwijfeld ereburger van een toekomstige Palestijnse terreurstaat – als die er ooit komt. Maar op Europees vlak kan u het schudden. U heeft de belangrijkste EU-lidstaat, Duitsland, diep geschoffeerd. Ofwel uit pure kwaadaardigheid, ofwel uit pure domheid. Ik hou het op een combinatie van beiden.
Gelukkig heeft u minder invloed op het conflict ter plekke in Gaza dan mijn koelkastmagneetje met het opschrift ‘Am Israel Chai’. Kortom, evenveel als ik invloed heb op de baan van Mars en Jupiter om de zon.
Weet dat de Joden in Israël zich niet langer naar de slachtbank laten leiden, maar in full battledress Gaza zijn binnengetrokken na de beestachtige pogrom van 7 oktober, en ditmaal om de Hamasterreur met wortel en tak uit te roeien.
Het moge duidelijk zijn dat ik gruwel van sujets als een Dries Van Langenhove maar mijn ontzetting over uw afkeer van Joden is vele malen groter. Het is haast niet te begrijpen dat u zelfs in deze regering u gang kan gaan. Nog minder dat een meerderheid van uw Europese collega’s nog langer accepteert dat u de vergaderingen leidt tijdens het Belgische voorzitterschap. Het gezag dat u daar uitstraalt ten aanzien van de niet antisemitische collega’s, ten aanzien van uw Duitse collega, haalt wellicht nauwelijks de kracht van mijn slecht opgeladen zaklampje.
Met pure minachting