Duits protest tegen Finkelstein niet te stoppen

Het was voor de Amerikaans-Joodse politieke wetenschapper Norman Finkelstein niet vanzelfsprekend om in München en Berlijn veilige locaties te vinden om zijn anti-Israëllezingen te houden.

Alleen al de titel van de toespraak die Finkelstein zou geven: “Een jaar na de invasie van Gaza door het Israëlische leger en de verantwoordelijkheid die de Duitse regering draagt voor de verhongering van de Palestijnse bevolking”, lokte heel wat protest uit. Zijn lezingen werden regelmatig afgelast of uitgesteld om nog maar te zwijgen over het aantal locatieveranderingen. Eerst was het de bedoeling dat de conferentie zou doorgaan in de Evangelische Trinitatiskerk in Berlijn. De Groene Partij zou niet alleen helpen met de organisatie ervan maar ook de kosten van het evenement voor zijn rekening nemen samen met de Linkse Partij, Duits-Palestijnse organisaties en een splintergroep van antizionistische Joden.

In 2008 werd Finkelstein de toegang tot Israël ontzegd omwille van zijn solidariteitsactie voor Hezbollah in Libanon. Volgens een artikel in de New York Times, dat een documentaire over Finkelstein becommentarieerde, zou hij in een protestactie tegen de Eerste Libanonoorlog in 1982 met een vlag hebben staan zwaaien waarop de ‘Israëlische nazi’s’ verzocht werden om de ‘Holocaust op Libanon’ te stoppen.

De Heinrich Böllstichting, die banden heeft met de Duitse groenen, trok zich terug en verklaarde: “We hebben spijt van onze beslissing, het was gewoon een verkeerd besluit dat onvoorzichtig genomen werd en we beter hadden moeten onderzoeken. Finkelsteins gedrag en de conclusies die hij trekt, maken ons inziens geen deel meer uit van het kader van gerechtvaardigde kritiek”, aldus de vereniging.

Finkelstein had vooral bij de linksen het ‘gat in de markt’ gevonden dat maar niet verzadigd raakte. Dat is vooral te verklaren doordat zijn visie veel Duitsers toelaat hun anti-Israëlgevoelens te luchten op een zogezegd politiek en sociaal correcte manier. Een woordvoerster van de notabele Piperuitgeverij in München, die de publicatie van de meeste van Finkelsteins boeken voor zijn rekening neemt, liet weten dat er alleen al in 2001 van zijn boek de Holocaustindustrie 150.000 kopieën over de toonbank gingen waardoor het de status van bestseller kreeg.

Advertentie

Finkelsteins populariteit is wellicht begrijpelijk omdat hij als zoon van Holocaust overlevenden Israël met nazi-Duitsland kan gelijkstellen en de Amerikaanse Joden ervan beschuldigt de Holocaust uit te buiten om het Duitse schuldgevoel te misbruiken om financiële redenen. Op die manier zouden de Duitsers gemakkelijker hun schuldgevoel en hun betrokkenheid bij de Shoah minimaliseren en van zich af kunnen werpen. Daarbij vormt de Joodse afkomst van Finkelstein een psychologische steun die veel Duitsers kunnen gebruiken om zich te beschermen tegen beschuldigingen van antisemitisme.

Nadat de Heinrich Böllstichting en de Trinitatiskerk hun medewerking opzegden stelde de Rosa Luxemburgstichting, die ook banden heeft met de linkse partijen, voor om Finkelstein alsnog een locatie te bezorgen voor zijn lezing. Daarop regende het protesten vanwege de pro-Israëlische organisaties, waaronder de Bak Shalom een werkgroep binnen de Linkse Partij. Woordvoerder van deze organisatie, Henning Heine, zei tegen de Duitse media dat “onderschat was hoe explosief Finkelsteins lezing wel was voor de politiek” en dat ook dit voorstel herroepen werd.

Bak Shalom is een groep jonge linkse partijleden die proberen het bloeiende antizionisme binnen hun partij de mond te snoeren. De stijgende druk uit pro-Israëlische hoek zorgde er ook voor dat het America House in München zijn steun aan Finkelstein annuleerde. Finkelstein vond uiteindelijk toevlucht in het hoofdkwartier van het linkse dagblad Junge Welt dat bekend staat als voorstander van een islamitische republiek, deze krant is een overblijfsel van het Oost-Duitse communisme. Finkelstein gaf uiteindelijk zijn toespraak in de inkomhal van het gebouw van de krant in Berlijn.