Koçak dreigt met neerleggen van klacht tegen Joods Actueel

Persbericht van Selahattin Koçak:

Naar aanleiding van de beschuldigingen van antisemitisme en negationisme door Joods Actueel en Michael Freilich wil ik een paar zaken rechtzetten en verklaren

Het komt mij misschien niet toe een vergelijking te maken tussen deze of gene gemeenschap maar het valt me op dat de verwijten, en vooral de zware beschuldiging van antisemitisme door Joods Actueel wel zeer éénzijdig zijn. Het gezegde dat binnen een bepaalde gemeenschap eigen mensen alles mogen zeggen, maar een buitenstaander niet, werd plots heel reëel voor mij. Prof. Rosenberg zegt in het eerder geciteerde interview: “Nochtans zijn de chassidim waar Dewinter zo dik mee is juist het prototype van een volk dat weigert zich te integreren. Ze spreken geen woord Nederlands, laat staan Frans. Met hun klederdracht lijkt het alsof de klok vierhonderd jaar geleden stil is blijven staan. De chassidim bleven steken in het Poolse getto. Sterker: Abou Jahjah is duizendmaal meer geïntegreerd dan de gemiddelde chassid”

Joods Actueel stelt dat ik vergelijkingen maak die ik niet mag maken.

Wat moet ik denken van de reactie van J.A. over de uitspraken van Prof. Rosenberg ivm die privérechtbanken? Op hun internetpagina van 17 oktober 2010 valt dit te lezen: “En wat te zeggen over de privérechtbanken? Een joods tribunaal is een bemiddelingsoptie die over geen rechtsgeldigheid beschikt en aanzien moet worden als een verzoeningscommissie of een soort arbitrageprocedure waar Joodse mensen naar kunnen toestappen als beide partijen daarmee instemmen. En lijfstraffen? Dit is te absurd om onder woorden te brengen, die komen al meer dan duizend jaar NIET meer voor in de Joodse gemeenschap. Daar kunnen sommige strekkingen binnen een andere wereldreligie nog een punt aan zuigen”.

Advertentie

Wordt hier niet vergeleken? Elke lezer weet dat hier de Islam bedoeld wordt. Wees dan niet flauw, en noem man en paard.

Een volgend citaat te lezen op dezelfde site op 30 december 2010, naar aanleiding van de zware beschuldigingen aan mijn adres, over het feit dat ik in één zin de Holocaust en de massamoord in Gaza noem:

“Maar als we al in het Midden-Oosten zijn, kijk dan naar Irak en Afghanistan, dat is pas massamoord met 100.000′den gedode burgers de voorbije 10 jaar. In Palestina zit je aan 2.000 doden (en 600 aan Israëlische kant.) Daar is een conflict aan de gang. Maar massamoord? Raar toch dat de Palestijnse bevolking gegroeid is van 500.000 naar 3 miljoen sinds 1948…

In het Midden-Oosten is inderdaad een oorlog aan de gang met slachtoffers langs beide kanten maar het aantal slachtoffers is in niets te vergelijken met de oorlogen in Irak, Afghanistan of de vele andere oorlogen waar moslims bij betrokken zijn of waren in de regio.

Ik heb inderdaad verwezen naar de massamoord in Gaza, naar de beelden van vrouwen en kinderen die niet gespaard werden tijdens de laatste aanval in december 2008 tot en met het neerschieten van ongewapende activisten op de Freedom Flotilla, binnen neutrale wateren, er waren ook Belgische meisjes aan boord.. Maar negationist worden genoemd omdat ik het in dezelfde zin over de Holocaust als over Gaza heb, dat gaat mij te ver..

Ik ga  als democraat de discussie niet uit de weg,. Maar als elke kritiek op Israël wordt gepareerd met beschuldiging van antisemitisme en negationisme, dan gaat het voor mij te ver. Op die manier het debat doodslaan, is goedkoop.en gevaarlijk  Het is vergelijkbaar met de allochtone neiging om elke kritische discussie over integratie te pareren met de woorden: je bent een racist.

Ik ervaar dit als laag en  kwetsend. vooral omdat ik net op het terrein van de dialoog  en het aansporen tot verdraagzaamheid mijn sporen heb verdiend.

Advertentie

In mijn boek, Wie is er bang van de Islam, haal ik meer dan 10 voorbeelden aan uit zowel Koranteksten als uitlatingen van de profeet ivm het verdraagzaam samenleven met andersgelovigen en de Joden benoem ik zelf  in meer dan die 10 voorbeelden. In april vorig jaar nam ik deel aan een interreligieus congres in Jordanië met Israëlische deelnemers met wie ik vriendschapsbanden heb gesmeed..

Omdat ik Schepen in Beringen ben, voelde Joods Actueel de noodzaak om het incident waarbij Joodse jongeren werden aangevallen door Turkse jongeren, weer op te rakelen. Wat Joods Actueel verzwijgt en doelbewust NIET vermeldt is dat ik als éérste deze aanval scherp veroordeelde, dat mijn collega schepen ism minister Vanvelthoven deze jongeren verplichtte een bezoek te brengen aan het Fort Van Breedonk in Willebroek.

Michael Freilich dit onderscheid zelf niet meer kunnen maken. Ik ben geen negationist en geen antismiet. Integendeel. Ik ben een democraat die ijvert voor dialoog en gelijkberechtiging.

In weerwil van de dreiging van Joods Actueel om mij aan te klagen, overweeg ik zelf  klacht neer te leggen en mij burgerlijke partij te stellen wegens laster en eerroof door Joods Actueel en Michael Freilich. Want het kan niet dat dergelijk reputatie-beschadigende, zware beschuldigingen in blokletters boven een artikel staan zonder dat een Belgische rechtbank hierover uitspraak heeft gedaan. Ik eis daarom dat Joods Actueel de beschuldiging van anti-semiet en negationist te zijn, intrekt.

REACTIE

Joods Actueel verwerpt ten stelligste de aantijgingen van Selahattin Koçak als zouden wij hem hebben beschuldigenvan antisemitisme en negationisme.

Wij nodigen iedereen uit om de bewuste artikels op onze website te lezen (hier en hier). Daarin hebben wij nooit gesteld dat Koçak een antisemiet of een negationist is. Wij hebben enkel juristen om hun mening gevraagd over de uitspraak van Koçak en zijn uitspraak getoetst aan de Europese definitie van het antisemitisme, zonder enig persoonlijk commentaar daarbij te geven. Dat valt onder berichtgeving. Onze lezers moeten zelf maar oordelen of Koçak daarom ook een antisemiet is.

Onze persoonlijke mening, nu men ons dat toch vraagt, is dat dhr. Koçak geen antisemiet is, ook al heeft hij zich bezondigd aan een antisemitische uitspraak. Net zoals iemand een inbreuk kan doen op de verkeerswetgeving, zonder daarom een gevaarlijke verkeersduivel te zijn.

Koçak beschuldigt in het P-magazine interview onze hoofdredacteur ervan ‘erger te zijn dan Abu Imran’, en toch is hij het die klacht neerlegt tegen ons wegens laster en eerroof. De wereld op zijn kop.