Netanyahu brengt historisch bezoek aan Afrika

Exact 40 jaar na de spectaculaire bevrijdingsoperatie van Israëlische gijzelaars in Entebbe, op 4 juli 1976, waarbij zijn broer Yoni werd gedood, begon premier Netanyahu deze week met zijn vrouw Sarah aan een bezoek aan Afrika, waarin hij Oeganda, Rwanda, Kenia en Ethiopië zal bezoeken.

Voor zijn vertrek zei Netanyahu:

“Ik begin nu aan een historisch bezoek aan Afrika. De leiders van zeven Afrikaanse landen komen naar een topconferentie om de Israëlische premier te ontvangen. Het is de eerste keer sinds tientallen jaren dat een Israëlische premier de Afrikaanse grond betreedt. Dit bezoek is van grote betekenis op het gebied van politiek, economie en veiligheidsbeleid. Ik ben blij dat Israël weer terugkomt naar Afrika.”

Netanyahu voerde bij zijn aankomst in Oeganda kort het woord. Hij prees de bevrijding van de gijzelaars aan boord van een gekaapt vliegtuig. “Het internationale terrorisme leed toen een pijnlijke nederlaag.” Dat gewapend ingrijpen is in de Israëlische geschiedenis een gebeurtenis van grote betekenis. Het wordt gezien als een van de belangrijkste militaire successen.

“Dit is voor mij een ontroerende dag”, aldus Netanyahu. Hij werd bij de herdenking vergezeld door soldaten en piloten die destijds deel uitmaakten van het reddingsteam en door de Oegandese president Yoweri Museveni.

Operatie Entebbe 27 juni t/m 4 juli 1976
Advertentie

bron brabosh.com


Op 27 juni 1976 werd Vlucht 139 van Air France gekaapt door Arabische en Duitse terroristen. Het vliegtuig was vertrokken vanuit de Israëlische luchthaven Ben Goerion met 246 passagiers aan boord, en was op weg naar Athene via Parijs. De Arabische terroristen kwamen pas tijdens de tussenstop in Athene aan boord. De kapers, gewapend met wapens en granaten, bevolen de piloot om door te vliegen naar Benghazi in Libië om bij te tanken.

Uit de luidsprekers klonk een stem die Engels sprak met een vreemd accent [Wilfred Böse]:

“Hier spreekt Bazil El-Kubsi, de nieuwe gezagvoerder van het vliegtuig. Jullie vliegtuig is nu in handen van de organisatie “Che Guevara”, en de Gaza-eenheid van Het Volksfront voor de bevrijding van Palestina (PFLP), dit vliegtuig heet van nu “Haifa”.”

Hij praatte door over de vijanden van de PFLP. Hij beschuldigde Frankrijk van de oprichting van een nucleaire installatie in Israël en het verkopen van vliegtuigen en wapens aan Israël. (Het vliegtuig waar zij op zaten was eigendom van Air France.) In Benghazi lieten de kapers een jonge zwangere vrouw vrij. Het vliegtuig vertrok opnieuw en landde uren later op de luchthaven van Entebbe in Oeganda, omstreeks 3u15 lokale tijd in de ochtend van 28 juni 1976.

De helegijzelingsactie in Entebbe stond onder leiding van twee Duitsers: de toen 28-jarige Brigitte Kuhlmann en haar 27-jarige vriend Wilfred Böse, die beiden leden waren van de West-Duitse terroristische groep Revolutionäre Zellen (RZ). De ‘Revolutionaire Cellen’ was een extreemlinkse buitengewoon gewelddadige groepering gelieerd aan de beruchte groep rond Andreas Baader en Ulrike Meinhof, leiders van de Rote Armee Fraktion (RAF).

Hun vier andere medekapers waren Palestijnse terroristen, Fayez Abdul-Rahim Jaber en Jayil Naji al-Arjam en nog 2 anderen, militanten van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina van Wadie Hadad, die het brein was achter de kaping. Het Popular Front for the Liberation of Palestine – External Operations / PFLP-EO werkte nauw samen met de organisatie van Abu Nidal en de West-Duitse RAF. Eén van zijn beruchtste leden was Ilich Ramírez Sánchez, bijgenaamd de Jakhals. Na Al Fatah van wijlen Yasser Arafat werd de PFLP als de 2de grootste Palestijnse fractie beschouwd binnen de PLO.

Na de landing van het vliegtuig in Oeganda op 29 juni 1976 begint Wilfred Böse met de eerste Duitse selectie sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog [!] en het einde van het Derde Rijk: Joden worden gescheiden van de niet-Joden. Voor 49 niet-Joden is de kaping voorbij, zij worden vrijgelaten. “Zo heeft Hitler vanuit zijn graf andermaal een overwinning behaald”, zegt Jitzchak Hofi, Chef van de Mossad, Israëlische Geheime Dienst.

Advertentie

Wilfried Böse eiste de vrijlating van 53 mensen die gevangen zaten, waarvan 40 in Israëlische cellen, één in Frankrijk en vijf in Kenia. Daarnaast eist Böse ook de vrijlating van een aantal beruchte Duitse terroristen die in Duitse gevangenissen levenslange gevangenisstraffen uitzaten zoals Jan-Carl Raspe, Ingrid Schubert en Werner Hoppe van de Duitse RAF (Rote Armee Fraktion)rondom de Baader-Meinhoffgroep. Daarnaast eisten de Duitsers de vrijlating van Fritz Teufel, Ralf Reinders en Inge Viett van de extreemlinkse stadsguerillagroep de ‘Bewegung 2 Juni’ die sinds de bomaanslag van 5 juni 1974 op het Turkse consulaat in Bonn achter de tralies zaten.

enteb05Daarna zal de gijzeling van 104 achtergebleven Joden en Israëli’s zich dagenlang voortslepen tot op 4 juli 1976 een speciale elite-eenheid van het Israëlische leger een aanval doet op het vliegtuig, die later bekend werd als Operatie Entebbe.

Het IDF schakelde de gijzelnemers uit, bevrijdde de gegijzelden die onder een kogelregen in de vliegtuigen werden geladen en via Nairobi naar Israël vlogen. Beide Duitse terroristen – Wilfried Böse en zijn vriendin Brigitte Kuhlmann – werden tijdens deze bevrijdingsactie door het IDF (Israëlische leger) doodgeschoten.

Tijdens de aanval kwam helaas de oudere broer van premier Benjamin Netanyahu om het even. Zijn broer, de 30-jarige Jonathan ‘Yoni’ Netanyahu, was destijds kolonel bij het IDF en commandant van de bevrijdingselite in Entebbe.