De Standaard pikt verhaal op over discriminatie Joodse oorlogsslachtoffers
Joodse kinderen die tijdens WOII gedwongen waren om te onderduiken, vaak ver weg van hun families, hebben daar vaak grote trauma’s aan overgehouden.
De staat voorziet daarom net als aan alle oorlogsslachtoffers een aanvullend pensioen en verhoogde RIZIV terugbetaling. Echter de meeste aanvragen in Vlaanderen worden afgekeurd terwijl die in Wallonië massaal worden goedgekeurd. Concreet werden vorig jaar 3 Vlaamse aanvragen goedgekeurd t.o.v. 47 Waalse.
Joods Actueel bracht enkele dagen geleden dit verhaal in de openbaarheid (lees hier).
Dr. Jean Van Roy die de problematiek maar al te goed kent illustreert de ongelijkheid treffend en zegt tegen de journalist van de Standaard: “Stel dat twee Joodse broers moesten onderduiken. De ene kwam in een Waals gezin terecht de andere in een Vlaams. Ze deelden hetzelfde leed maar hun dossiers worden juridisch anders benaderd. Uiteindeijk geniet alleen de Waalse broer van een oorlogspensioen terwijl er vanuit medisch standpunt geen verschil is tussen de Vlaamse en de Franstalige dossiers”.
Regina Sluszny, de ondervoorzitter van de Vereniging van Joodse Ondergedoken Kinderen, is tevreden dat nu ook de nationale pers aandacht besteedt aan het probleem dat haar al jarenlang bezig houdt, en ook de politiek komt in beweging” aldus mevrouw Sluszny die zelf als kleutertje moest onderduiken en vurig op een oplossing hoopt.
Advertentie
Politiek komt in actie
Karolien Grosemans (N-VA) zei in gesprek met onze redactie dat ze de zaak opvolgt en “ik ga minister Pieter De Crem om bijkomende cijfers vragen want het gaat nu om enkel om dossiers uit 2010. Mogelijk kunnen cijfers over een langere periode de problematiek verduidelijken,” aldus de federale volksvertegenwoordiger die ook liet weten aan het Rekenhof te vragen om de toekenningscommissie door te lichten en vast te stellen of de werking van deze dienst in orde is. Kamerlid Wouter Devriendt van Groen(!) focust met een bijkomende vraag aan de minister nu ook op ongerijmdheden in de bestaande wetgeving en denkt dat mogelijk een nieuw wetsvoorstel een aantal manifeste onrechtvaardigheden kan wegwerken.