Amnesty International weigert campagne te voeren tegen antisemitisme in Groot-Brittannië

Op 19 april 2015, tijdens de Jaarlijkse Algemene Vergadering van Amnesty International – Groot-Brittannië (AI-UK), werden 16 van de 17 moties aangenomen. Vreemd genoeg haalde één motie het niet, meer bepaald het voorstel “Campagne tegen het antisemitisme in het Verenigd Koninkrijk”.

In deze motie werd ondermeer opgeroepen om “bij de Britse regering te lobbyen om de toename van antisemitische aanslagen in het Verenigd Koninkrijk aan te pakken” alsmede “het antisemitisme van nabij op te volgen.”

Volgens de motie “hadden noch AI-UK noch het Nationaal Secretariaat [van Amnesty International] ooit eerder een onderzoek of campagne gevoerd specifiek omtrent het antisemitisme in het V-K.” Dat zou dus veranderen indien AI-UK de motie hadden aangenomen. Niet dus want de motie werd verworpen…

In februari berichtte de Britse nationale omroep BBC dat het aantal antisemitische incidenten in het Verenigd Koninkrijk in 2014 meer dan verdubbeld was. Met 1.168 incidenten vorig jaar was dit meteen het hoogste aantal incidenten sinds de Brits-Joodse organisatie Community Security Trust in 1984 het antisemitisme in het V-K begon te monitoren.

Advertentie

Verwijzend naar de zomeroorlog van Hamas tegen Israël verleden jaar, waren “antisemitische reacties op het conflict in Israël en Gaza” de grootste factor achter de toename. “Hoewel,” schreef de Trust “het aantal incidenten reeds beduidend was toegenomen over de eerste zes maanden van het jaar voor de oorlog begon.” Kortom, ook zonder conflict blijft het antisemitisme in Groot-Brittannië onrustwekkend toenemen.

De stemming binnen het AI-UK en de verwerping van de motie, moet gezien worden in de context van herhaalde antisemitische incidenten binnen de organisatie zelf, in het bijzonder van stafmedewerker Kristyan Benedict, die momenteel opgelijst is als de “crisis response manager.” Benedict heeft een lange geschiedenis van obsessieve anti-Israël aanvallen en antisemitische uitbarstingen.

Zo bijvoorbeeld leidde een bepaald incident tot een onderzoek naar Amnesty International dat wed gevoerd door ‘UK All-Party Parliamentary Group against Anti-Semitism‘. Kristyan Benedict had namelijk een twitterbericht rondgestuurd waarin hij drie Britse parlementsleden bedreigde die hij beschuldigde van oorlogsstokers te zijn. Alle drie waren Joods. In een ander geval bedreigde hij een pro-Israëlactivist met fysiek geweld omdat die het waagde op te dagen op een evenement dat hij zelf voorzat.

De weigering van Amnesty-VK (AI-UK) om het antisemitisme te veroordelen komt tevens in een tijd dat antisemitisme in Europa een nooit gezien hoogtepunt heeft bereikt sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Niettegenstaande dat geeft een kaderlid van Amnesty-VK een misleidende technische verrechtvaardiging, bewerende dat “onze leden hebben beslist om deze resolutie niet aan te nemen die oproept tot een campagne die focust op één enkele kwestie.”

Nochtans had AI-UK eerder reeds een campagne met één “enkele focus” geinitieerd zoals bijvoorbeeld een met een “overweldigende” meerderheid goedgekeurde 2010 resolutie omtrent Sinti en Roma Gemeenschappen met als uitleg “Binnen de wijdverbreide discirminatie en het geweld tegen Sinti en Roma Gemeenschappen is deze in een aantal Europese landen het afgelopen jaar geïntensifieerd waarover Amnesty International heeft gepubliceerd in repectievelijke landelijke rapporten.” Hiermee vergeleken staat de stilte omtrent antisemitisme in schril contrast.

In deze context merken we op dat onderzoek van NGO Monitor bij herhaling heeft aangetoond dat Amnesty International en AI-UK disproportionele aandacht besteden aan Israël door telkens opnieuw de Joodse staat apart uit te lichten en het voorwerp te maken van uitgebreid onderzoek en aansluitende veroordeling, terwijl het anderzijds ernstige en systematische schendingen van de mensenrechten in het gebied negeert.

Vele ambtenaren en “onderzoekers” van Amnesty International hebben een geschiedenis van intens anti-Israël activisme, van het promoten van het verhaal van Palestijns slachtofferschap en Israëlische schuld, met uitsluiting van de universele rechten van de mens. Het besluit van AI-UK om het antisemitisme in eigen land de rug toe te keren is in overeenstemming met dit immoreel gedrag.

Advertentie

De weigering van Amnesty International om een campagne te initiëren die de strijd aangaat tegen het antisemitisme in Groot-Brittannië, is voor vele mensenrechtenactivisten over de hele wereld dan ook totaal onbegrijpelijk en onaanvaardbaar en zet aldus andermaal de hypocrisie en het bankroet van deze wereldorganisatie in de kijker die nochtans ooit een leider was in het verdedigen van de rechten van de mens.

door Brabosh.com