Nú is het moment voor de tweestatenoplossing

Israël claimt na 2 weken strijd een belangrijke overwinning tegenover het extremistische Hamas. De Israëlische hardnekkigheid is waarschijnlijk het gevolg van het jarenlang omringd zijn door vijandige staten die formeel uit waren op haar vernietiging, door de eeuwenlange jodenvervolging in Europa, voorafgaand aan de oprichting van de staat Israël,

Datzelfde gevoel van isolatie en gebrek aan werkelijke steun van  anderen zou tegelijk, bij Israëli’s, tot empathie moeten leiden t.o.v. Palestijnse burgers.

Opiniestuk door Marc Wajsberg

Dezelfde angst die Israëli’s voelen als ze denken aan hun eerdere oorlogen, die gevoerd werden tegen een numerieke overmacht aan Arabische legers, ervaren alle niet strijders ook aan Palestijnse kant tijdens gevechten of bombardementen. De Palestijnse man in de straat in Gaza heeft de optie niet Hamas van de macht te stoten. Hij is het machteloze slachtoffer, geklemd tussen het fundamentalisme van Hamas en de militaire overmacht van Israël.

Opeenvolgende toestanden van tijdelijke staakt het vuren kunnen geen duurzame oplossing vormen. De militaire acties van Israël tegen Hamas zullen die beweging allicht op korte termijn schaden, maar ze niet elimineren. Voor elke Hamas militant die gedood werd, staat er allicht een ander klaar om zijn plaats in te nemen. Wie weet bovendien hoeveel burgers nog meer haat jegens de vijand koesteren na het verlies van familieleden. Ook het economisch isolement van Gaza is op lange termijn pervers. Je treft er immers in de allereerste plaats de middenstand mee, die in elke samenleving zorgt voor meer gematigde politieke standpunten.

Iedereen weet dat het enige dat zal werken voor Israëli’s en Palestijnen de twee staten oplossing is. De Palestijnen wonen in dat gebied om net dezelfde reden als de Japanners in Japan wonen. Het is hun thuisland en ze gaan er niet uit verdwijnen. De Israëli’s zitten in Israël om dezelfde reden. Omdat het de enige plek ter wereld kan zijn voor een joods thuisland. Het huidige model, waarbij Israël sinds 1967 de Palestijnse gebieden bezet werkt niet. Duidelijk niet voor de Palestijnen, maar ook niet voor de Israëli’s. Ze ondermijnt immers de moraliteit die aan de basis ligt van het bestaansrecht van Israël.

Advertentie

Aangezien het de verklaarde intentie is van de huidige Israëlische Olmert regering om tot een 2 staten oplossing te komen, zouden ze nu, meteen na deze overwinning concrete maatregelen kunnen aankondigen die deze oplossing naderbij brengen: ik denk aan een voorstel om de ‘road blocks’ op de Westelijke Jordaanoever op zeer korte termijn minstens te halveren; aan het onmiddellijk verwijderen van kolonisten die zich in nederzettingen gevestigd hebben die zelfs volgens de huidige Israëlische wetgeving illegaal zijn; aan een publieke boodschap aan een groot deel van de kolonisten, waarin hen aangekondigd wordt dat er voor hen geen toekomst is in Palestijns gebied, omdat Israël echt van plan is daar de oprichting van een Palestijnse staat toe te staan.

Het moment is hiervoor om verschillende redenen ideaal:

• In tijden van overwinning moet men zich gul kunnen tonen. Vanuit een positie van sterkte is het veel gemakkelijker toegevingen te doen dan vanuit een verzwakte positie.
• De Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever hebben niet met anti Israëlisch geweld gereageerd op de evenementen in Gaza. Waar dit aan ligt weet ik niet, maar zijzelf, en hun leider, verdienen hiervoor beloond te worden
• Er komen begin februari verkiezingen in Israël, zodat het volk zich meteen democratisch kan uitspreken over deze voorstellen.
• Een nieuwe Amerikaanse president, onbezoedeld door de keuzes van zijn voorganger, kan ten volle een dergelijk plan steunen, en zou hierdoor meteen het verschil maken met Bush.

Is er eigenlijk ooit al een beter moment geweest om cruciale stappen te zetten die naar een duurzame oplossing kunnen leiden?