NSA: “Joods Actueel dicteert, Dewinter marcheert”

Volgend artikel werd overgenomen van de website van het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (NSA) en is van de hand van Hoofdcoördinator Eddy Hermy. De NSA is een extreem-rechtse beweging die het Vlaams Belang verwijt ’te mild’ te zijn. De NSA ligt ook dichter bij de visie van Le Pen als het op Israël, de Joden en de Holocaust aankomt. In volgend artikel zettenze dat nog eens in de verf:

Om zijn vrienden van Joods Actueel, en bij uitbreiding ook die op de Israëlische ambassade, een vroeg Pesach (Pasen) cadeau te geven, heeft de strateeg van Madou-Rodam (Filip Dewinter) weer een fantastische stunt bedacht. Hij neemt namelijk afstand van zijn oude boezemvriend Jean-Marie Le Pen! Op zich is het niks bijzonders dat Filip afstand neemt van oude vrienden, hij is daarvoor gekend. Het is zelfs een specialiteit van hem. “Als vrienden opgebruikt zijn, dan dumpen we hen” is zijn motto. Zeker als Le Pen de Vlaamse kameraden niet meer kan verwennen met oesters en champagne à volonté, zoals in de goede oude dagen. Die goede dagen, toen men na het zingen van Die Fahne hoch (lastig toch dat voormalige militanten nog leven!) een kistje champagne grand cru op kosten van het FN in het keelgat kon gieten. Als je oude foto’s bekijkt zou een mens lyrisch worden. Het Front National doet het echter steefds slechter in de peilingen, de achterban loopt weg en wat belangrijker is, het geld is op. En dan is de tijd aangebroken voor vriend Filip om zijn kazak te keren. Keep walking and don’t look back…

Dewinter vindt dat zijn oude, zo lang door hem verafgode vriend Jean-Marie te ver is gegaan in het provoceren van de Joodse medemens. Je mag van Filip alle medemensen schofferen, maar niet zijn nieuwe vrienden: de gabbers van Israël. En die kunnen nu eenmaal niet tegen negationistische grapjes of uitlatingen. Dat negationisme is trouwens verboden in ons land, mede dankzij de inzet van Filip en de immer dienstbare partijtop (zij stemden VOOR de negationismewet destijds). Zijn Joodse vrienden hebben die heldendaad jaren niet willen erkennen, maar blijkbaar werpt het nu vruchten af. Hoewel dat waarschijnlijk zure Israëlische citroenen zullen worden – de goedkoopste dan nog – of wat had je gedacht? Maar alle geschenken zijn welkom op Madou-Rodam! Een kinderhand is nu eenmaal gauw gevuld. Dat Filip een koosjere Pesach wilde vieren, was reeds eerder deze week gebleken. Na het optreden van  de stand-up-comedian Dieudonné M’Bala M’Bala in Brussel werd Dewinter door Joods Actueel op het matje geroepen. “Bent u naar dat optreden geweest, mijnheer Dewinter?”, vroeg de uitverkorene van dienst streng aan kleine Filip. Dewinter ontkende direct en in alle toonaarden: “Nein, Mensch, nein, mein lieber Gott von Israel, nein”. En nog meer: “Ik walg van de uitspraken van Dieudonné M’bala M’Bala. Gruwelijke uitspraken zijn dat, die deze zwarte mens durft te doen. Zo lachen met het leed dat onze joodse vrienden werd aangedaan”. Slapeloze nachten had hij daarvan gehad! Dat was ook te horen op de manier waarop hij stotterend de vragen van Joods Actueel  beantwoordde. Als de bazen bellen, dan is het altijd een beetje de billen toeknijpen. Niks kleinmenselijks is Filip vreemd. Als de haan driemaal kraait, zal jij je eigen God verloochenen. Bij Dewinter is een telefoontje van Joods Actueel (of De Morgen) al ruimschoots genoeg om zijn oude vrienden te verloochenen en in de vuilbak van de geschiedenis te dumpen. Dat is voor Filip trouwens maar een ‘detail in zijn geschiedenis’.

Nochtans is Dewinter niet snel van zijn stuk te brengen als er gruwelijke uitspraken of gruwelijke feiten worden gepleegd. Zo is het uitmoorden van Palestijnse families, kindjes en ouderlingen inbegrepen, helemaal niet zo gruwelijk, zolang het maar grondig wordt gedaan door experts van het Israëlisch leger. Dewinter vindt het gruwelijk dat M’Bala iemand in concentatiekampuniform een prijs laat geven aan een wetenschapper als professor Faurrisson (nog een oude bekende van Filip overigens), maar vindt het anderzijds niet stuitend als Joodse soldaten een T-shirt dragen waarop een zwangere Palestijnse vrouw staat met daaronder het opschrift: één kogel, twee doden. Moet kunnen, volgens Filip. Dat zijn joodse grapjes, daar moet je begrip voor kunnen opbrengen. Koosjere zaak! Ook het afvuren van fosforbommen op huizen waar kinderen slapen is bedoeld als grap. Dat is joodse humor! Mensch, mensch was ist das Leben schön! Alleen een antisemiet die daar aanstoot aan neemt. Er moet toch al eens gelachen worden. Zo lang de Heilige Holocaust maar niet gebruikt wordt om grapjes over te spuien. De armen en benen afschieten van Palestijnse kinderen is toch maar een ‘klein detail in de joodse geschiedenis’. Ook de uitspraken van immigrant en bezetter van een nederzetting, Avigidor Lieberman (waarschijnlijk de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken van Israël), dat de Palestijnen maar best kunnen gedeporteerd worden uit het Beloofde Land vindt onze nationalistenleider Dewinter best kunnen. Als morgen een ingeweken moslim hetzelfde zou zeggen over Vlaamse autochtone volksgenoten in Brussel, dan zal onze Filip weer in alle staten van verontwaardiging zijn. Filip is er tegen dat inwijkelingen de oorspronkelijke bewoners buitenpesten (wij van het N-SA ook) maar voor zijn Joodse vrienden maakt hij graag een uitzondering (wij niet). Wiedergutmachung is dat voor hem. Wat moeten wij dan wiedergutmachen, mijnheer Dewinter?

Maar het Vlaams Belang heeft geen tijd om te treuren om oude vrienden, want Filip is niet zo dom dat hij bruikbare kameraden vervangt zonder vooraf voorzien te zijn van nieuwe en nuttigere exemplaren. En die heeft hij gevonden, al was het wel een beetje zoeken gezien zijn reputatie van onbetrouwbare kwast. De nieuwe vrienden (hij had al een paar keer met hen het bed gedeeld, samen met Belien en Coolen in een zionistisch triootje) zijn de Amerikanen. Om de gratie van Obama-land te krijgen moest hij een dubbel pakket aan nemen. Hij moest vrienden worden met die van het Beloofde Land. Voor Filip is dat gesneden koek. Hij heeft al veel vrienden bij die koosjere club. Samen maken ze zich dik over het moskee- en halalgebruik van die duivelse moslims. Als de Joodse club weer eens de kriebels krijgt over een moskee die ergens wordt geopend of erkend, trekt Filip erop uit om in hun plaats de sluiting te gaan eisen. Zo blijven zijn vrienden buiten schot en worden de eigen militanten gebruikt door een religieuze minderheid, die er op uit is de gebiedsannexatie in het Nabije Oosten en de daarbij behorende godsdienstoorlog naar hier over te planten. De achterban van het VB wordt intussen wijsgemaakt dat er een groot moslimcomplot in de maak is en dat er moet opgetreden worden. “Eigen volk eerst” roepen ze niet meer, ze prevelen nu: “America, we fight for you!”. Dat Amerika aan de basis ligt van de grootste economische en financiële crisis sinds decennia, en dat ons sociaal stelsel dreigt vernietigd te worden door dat Amerikaanse kapitalisme, is maar peanuts voor Fillip als je dat vergelijkt met de opening van weer een moskee. En dat het vredelievende joodse volk er lustig op los moordt in Palestina en zo de gehele regio, Irak inbegrepen, destabiliseert, is totaal onbelangrijk voor mijnheer Filip. Mijn vrienden, goeie vrienden. Zelf als daar een nieuwe Wereldoorlog van komt.

Advertentie

De joodse lobby in A is tevreden met de nieuwe aanwinst. Ze hebben nu, naast Penris en Beliën, een nieuwe schoothond bij: keffer Dewinter. Hij keft op maat van de Talmoed. De traditionele jood in Antwerpen schudt het hoofd bij zo veel gratuite dienstbaarheid van dat geteisem (“slecht volk” in het Jiddisch). Maar ja, het Uitverkoren Volk moet soms de hulp inroepen van mesjogge gabbers (“maffe vrienden” in het Jiddisch) om haar greep op de samenleving intact te houden. En wie kun je daar beter voor gebruiken dan geteisem dat de eigen vrienden vlugger afzweert dan pakweg de joodse medemens? Joods Actueel en vrienden is dan ook tevreden en wenst Filip veel succes bij de verkiezingen.

Mazzeltof, gabber!