Toezichthouder vertelt over koosjere visvangst op zee

Samuel Friedman uit Antwerpen was twee weken lang ritueel toezichthouder op de Joseph Roty II, een Frans schip dat op blauwe wijting (merlan bleu) jaagde in de Atlantische Oceaan.

Deze vis is het belangrijkste ingrediënt voor surimi, ook gekend als ‘koosjere garnaal’ en wordt voornamelijk in Frankrijk verkocht. Het is een vrij dure vis die in pakjes van 100 gram voor meer dan vijf euro over de toonbank gaat.

Aangezien de vissersboot niet alleen diende om te vissen maar een heuse varende fabriek was, het schip is 90 meter lang, moest Samuel erop toezien dat de vis die werd verwerkt daadwerkelijk blauwe wijting, een koosjere vissoort was.

Volgens de Thora is vis enkel koosjer indien het zowel vinnen als schubben heeft. Garnaal, kreeft en andere zeevruchten zijn dan ook niet koosjer. Samuel werd door de Amerikaanse ‘Orthodox Union, OU’ op deze opdracht gestuurd.

Aan Joods Actueel vertelde Samuel, Shmelke voor de vrienden, over zijn veertiendaagse reis. Die begon met prachtig weer maar sloeg al na enkele dagen om in stormweer om. Het schip ging op en neer als een speelbal in een plonsbad. Als orthodoxe Jood was het ook even wennen aan de situatie, zo was er geen minjan, gebedsquorum, voorhanden. De bemanningsleden waren voornamelijk van Franse, Poolse en Portugese nationaliteit. Contact met de buitenwereld was zeer moeilijk.

Advertentie

Er was geen internetverbinding of televisie aan boord en een gesprek met de telefoon kostte al gauw twee  euro per minuut. Op de sabbat werd verder gevist, maar dan kon Samuel natuurlijk niet meewerken. Wat er die dag werd opgehaald ging dan voor de niet-koosjere productie.