Ludo Van Campenhout (Open VLD) praat met N-VA
De ontevredenheid van Ludo Van Campenhout (Open VLD) met de lijstvorming van zijn partij tijdens de afgelopen verkiezingen was een publiek geheim. Vandaag raakte het nieuws bekend dat de Antwerpse Schepen een samenwerking of zelfs overstap naar N-VA zou overwegen. Hij zou daarover gisteren een gesprek gehad hebben met Bart De Wever op het kabinet van Vlaams minister Philippe Muyters. Het zou niet om een eerste contact met de N-VA top gaan want dat had al eerder plaats gevonden hebben onmiddellijk na het bekend maken van de kieslijsten. Toen de Antwerpse politicus de vierde plaats op de Open VLD-lijst kreeg toegewezen in plaats van het lijstduwerschap weigerde hij die prompt en hij voerde ook geen campagne tijdens de voorbije verkiezingen.
Van Campenhout zag de weigering van zijn partij om hem de plaats als lijstduwer te geven als een rancuneuze beslissing. Volgens hem gaat het om een interne afrekening omwille van zijn afwijzing van de Lange Wapper als oplossing voor het Antwerpse mobiliteitsprobleem. De gewenste lijstduwersplaats ging naar Dirk Van Mechelen. Van Campenhout verloor vorige zondag zo na elf jaar zijn zetel in Kamer.
Volgens de kranten de Morgen en de Standaard zou Van Campenhout aandringen op een centrumrechts front met N-VA omdat de volgende Antwerpse verkiezingen volgens hem uitdraaien op een krachtmeting tussen Patrick Janssens en Bart De Wever en de Open VLD van deze confrontatie wel eens het slachtoffer zou kunnen worden. Van een overstap zou er geen sprake zijn. Toch blijft het punt dat Van Campenhout op eigen initatief lijkt te handelen aanleiding geven voor speculaties over een mogelijke overstap.
Van Campenhout is één van de Antwerpse politici die op een grote waardering van de Joodse gemeenschap mag rekenen omwille van zijn bijzondere vriendschappelijke relaties met tal van Belgische Joden in het algemeen en met zijn Joodse stadsgenoten in het bijzonder. Bovendien, is hij goed geïnformeerd over de situatie in Israël en aarzelt hij geen ogenblik om te waarschuwen over eenzijdige standpunten ten opzichte van de Israëlîsche politiek, ook niet op ogenblikken dat dit niet vanzelfsprekend was, zoals tijdens de Gazaoorlog in 2009.