Vandaag eerste steenlegging nieuw Holocaustmuseum

Vandaag wordt de eerste steen gelegd in Mechelen voor het nieuwe Holocaustmuseum dat officieel de lange naam “Kazerne Dossin: Museum, memoriaal en documentatiecentrum over Holocaust en Mensenrechten” meekreeg. Vlaams minister-president Kris Peeters zal er het woord voeren evenals Claude Marinower, ondervoorzitter van de vzw Joods Museum van Deportatie en Verzet en Eric Stroobants, voorzitter van de vzw Kazerne Dossin.

Controverse

De aanzet voor een nieuw Holocaustmuseum werd al gegeven in 2000 door minister Patrick Dewael. Maar de realisatie van het project heeft heel wat voeten in de aarde gehad want  sinds die tijd stond vrijwel  alles ter discussie. Ondermeer welke  de exacte naam van het project zou worden maar ook de vraag of het memoriaal vooral over de Holocaust moest gaan of over alle genocides. Zelfs de keuze voor Mechelen (de plaats waar de historische feiten zich afspeelden) als locatie maakte ook enige tijd het voorwerp van discussie. uit.

Toen de eerste plannen van het project ter waarde van 25 miljoen euro in 2008 werden gepresenteerd werd  het ontwerp van architect Bov Van Reeth eveneens op protest onthaald. De omwonenden waren niet te spreken over de ‘sombere’ voorgevel die hij aan het museum wilde geven. Van Reeth kwam daarom enkele maanden later met een ‘lichtere’ versie van het gebouw…

Advertentie

Bouw

Het terrein van de Dossinkazerne waar destijds de treintransporten van Joden naar de uitroeiingskampen vertrokken is eind jaren zeventig tot een woonerf omgevormd. De Vlaamse regering kocht wel de voormalige school tegenover de kazerne, ooit een arresthuis. Daar zal het eigenlijke museum nu  komen.

Het hoofdgebouw gaat met zijn drie verdiepingen boven het terrein uittorenen, elke etage is meer dan vijf meter hoog. Op de bovenste verdieping is er naast een conferentieruimte een heus plein voorzien en een wandelgalerij. Vanop de bovenste verdieping zal de bezoeker uitkijken op de voorgevel van de Dossinkazerne en een panoramisch zicht op de stad hebben.

Van Reeth is bijzonder ingenomen met de opdracht. ‘Ons kantoor heeft de laatste jaren vooral woningen en kantoren gebouwd’, zegt hij. ‘Ze dienden als achtergrond voor de banaliteit van de stad. In Mechelen krijg ik de kans een gebouw op te trekken dat bijna kunst is. Het is een gebaar, dat de hele stad moet verrijken.’

Trouw aan zijn principes wil de architect van het museum ook een duurzame structuur maken. ‘Het wordt een neutraal en flexibel gebouw dat zich leent tot heel veel dingen. Het zal de taak van de scenografen zijn om er een boeiend verhaal over de geschiedenis in onder te brengen.’

Ramet

Nathan Ramet, zelf gedeporteerd als kind en thans voorzitter van het museum, is opgetogen dat het project uiteindelijk uitgevoerd zal worden. Het fijnst van al vindt hij dat er nu eindelijk een ruimte komt waar leerlingen van scholen kunnen opgevangen worden. ‘Soms komen hier meer dan 100 leerlingen gelijktijdig aan terwijl de huidige ontvangstruimte hooguit 25 leerlingen kan opvangen. De rest moet dan noodgedwongen buiten wachten en bij slecht weer is dat geen pretje. De nieuwe gebouwen voorzien ook in een meditatieruimte en er zijn op die manier voor leraars die groepen begeleiden didactische omstandigheden gecreëerd die noodzakelijk zijn om hun leerlingenbezoeken ook te laten slagen. Ik ben ook bijzonder blij dat het gebouw toegankelijk zal zijn voor rolstoelgebruikers.’