Overlevende van Auschwitz en oprichter Kazerne Dossin, ridder Natan Ramet, overleden
Deze middag is Natan Ramet op 87-jarige leeftijd overleden. Ramet was medestichter en voorzitter van het Joods Museum van Deportatie en Verzet, dat in de Mechelse Dossinkazerne gevestigd is. In 2005 kreeg hij van de koning de titel van Ridder, iets later werd hij ook gehonoreerd door de VUB als doctor honoris causa.
De familie Ramet woonde voor de oorlog al in Antwerpen. Natan en zijn vader werden gedeporteerd uit de Dossinkazerne in 1942, hij was toen 17 jaar oud. Zijn moeder en zus konden onderduiken en bleven ongedeerd. Zijn vader kwam om nabij Auschwitz. Hij overleefde als één van de weinigen de gruwelen van de concentratiekampen en Auschwitz.
Ramet hield zich jarenlang bezig om de gruwelen van WOII en de Holocaust kenbaar te maken aan het Vlaams publiek. Hij werkte mee aan tv-reportages, ging honderden keren spreken voor scholen en jongeren en stichtte mee het Holocaustmuseum in Mechelen.
Later meer, o.a. reacties op het overlijden
Enkele zinnen uit een artikel van zijn hand (lees het volledig stuk hier):
Advertentie
“Samen met andere zieken hadden ze het kamp van Warschau verlaten; ze hadden een gracht moeten graven. De SS-ers fusilleerden hen en bedekten hen met grond. Er dook een verschrikkelijke tyfus-epidemie op. We lagen met twee op een brits en telkens werd de dode naast mij vervangen. Ik heb mijn schoolkameraad, Maxime Thalpert, die naast mij lag geholpen bij zijn doosstrijd door zijn hand te grijpen en vast te klemmen. Als ik door het raam keek, zag ik niets anders dan de hopen lijken en de ronddwalende doden. Toen we de ziekenbarak verlieten, werden we gewogen. Ik woog nog meer dan 40 kilo. Ik overleefde, de anderen werden naar de gaskamers van Auschwitz of van Majdanek gestuurd.
…
Ik heb twee neven begeleid bij hun ziekte en in hun doodsstrijd. Ik ken de dood goed en ik heb haar de kamer van het ziekenhuis voelen binnendringen. Die dood roept geen weerstand bij me op, zij maakt deel uit van mijn leven. De dood die wel weerstand bij mij oproept, is de dood die voortijdig verwoest, de dood veroorzaakt door geweld, oorlogen, de dood van vrouwen en kinderen, de dood die men ‘tegen-natuurlijk’ noemt.”strong>Natan Ramet