Hans Knoop niet onder de indruk van uitspraken Dedecker

Journalist Hans Knoop is niet onder de indruk van de uitspraken van Dedecker dat hij geen antisemiet is. “Ik kan slechts herhalen dat Dedecker zich in tal van statements onvervalst antisemitisch heeft uitgedrukt en zich er dan ook niet over kan beklagen voor antisemiet te worden gehouden”, schrijft Knoop. “Als dat – naar zijn mening – onterecht is zou hij die statements publiekelijk moeten herroepen.”

Met klem wens ik te benadrukken dat ik als Joodse journalist niet tot het licht geraakte type behoor. Na meer dan een halve eeuw berichtgeving over het Israëlisch- Palestijns conflict en deelname aan honderden discussies en fora over dit onderwerp ben ik wel wat gewend. Als men niet tegen spijkerharde en onterechte kritiek kan dient men zich niet in een dergelijk emotionerend debat te mengen.

If you cannot stand the heat, stay out of the kitchen! Zelden zal men dan ook uit mijn mond of pen de beschuldiging hebben vernomen dat ik een opponent voor een antisemiet houd. Sterker: Binnen de Nederlandse Joodse gemeenschap neemt men mij kwalijk dat ik weiger voormalige minister- president Dries van Agt een antisemiet te noemen.

Antisemitische stereotypen

Ik heb op deze site kennisgenomen van het statement van Jean- Marie Dedecker waarin hij ontkent een antisemiet te zijn.

Advertentie

Ik heb hem daar in het verleden voor gehouden, omdat hij zich bedient van antisemitische stereotypen. Dat hij zegt níét tegen het bestaansrecht van Israël te zijn, maar wel gekant is tegen de “manier waarop Israël met de Palestijnen omgaat ”, is op zich legitiem. Hij mag op alles kritiek hebben. Dus ook op het Israëlisch beleid vis à vis de Palestijnen. Daarover kan men met hem van mening verschillen. Maar hoe hij aan de verdenking van antisemitisme denkt te ontkomen door b.v. de Joden in de voormalige Sovjet-Unie verantwoordelijk te houden voor de Stalin-terreur en moordpartijen is moeilijk te passen in compassie met Palestijnen.

Als geen andere etnische minderheid waren het in de vooroorlogse Sovjet-Unie juist de Joden die disproportioneel van deze misdaden het slachtoffer werden en dat in een periode waarin er nog geen staat Israël bestond.  Het valt mij moeilijk te aanvaarden dat Dedecker GEEN antisemiet is, maar misschien schat ik hem verkeerd in.

“Tal van statements”

Wij kennen elkaar niet en tot een publiek debat tussen ons is het nooit gekomen. Ik kan slechts herhalen dat Dedecker zich in tal van statements onvervalst antisemitisch heeft uitgedrukt en zich er dan ook niet over kan beklagen voor antisemiet te worden gehouden.

Hij is – zo schrijft hij-  tweemaal in Auschwitz geweest met zijn kleinkinderen. Dat siert hem, maar hij heeft verzuimd zijn kleinkinderen duidelijk te maken dat Hamas, Hezbollah en Iran een nieuwe genocide op Joden propageren en Israël daarom hard (en misschien soms naar zijn oordeel té hard) moet optreden.

Met Hamas heeft Dedecker echter minder problemen dan met Israël.  Dat is zelfs met honderd bezoeken aan Auschwitz niet te accepteren of te vergoelijken. Dedecker zou er verstandig aan doen ruiterlijk afstand te nemen van zijn vroegere antisemitische taalgebruik. Misschien heeft hij het inderdaad anders bedoeld, maar wat hij over Israël en Joden zoal heeft opgemerkt rechtvaardigt en leidt tot de verdenking c.q. beschuldiging van antisemitisme. Als dat – naar zijn mening – onterecht is zou hij die statements publiekelijk moeten herroepen. Als mede- judoka en zwarte band zou ik voor de voormalige judocoach dan een diepe buiging maken!