10 op 10 voor Johan Depoortere op Israël ‘haatrichtlijn’

Leden van de Islamitische Jihad die een “heilige oorlog” tegen Israël voeren. Depoortere heeft daar nog nooit van gehoord.

Al twee decennia lang ken ik het wrange genoegen om Israëlhaat, zowel in de klassieke als op sociale media, te monitoren. Omdat het weerleggen van laster en leugens vermoeiend is en a hell of a job is, heb ik in de loop der jaren een serie richtlijnen gemaakt waaraan de berichten van dergelijke auteurs moeten voldoen. “De moord op Abu Akleh legt de zwakte van Israël bloot” het opiniestuk van Johan Depoortere, voormalig VRT-journalist, in De Morgen (20 mei 2022) haal ik door mijn richtlijnenmangel en de auteur behaalt 10 op 10.

Guido Joris

Ik pas ervoor om kritiek op Israël Jodenhaat te noemen, het woord antisemitisme wens ik niet langer te gebruiken. Maar de laster en leugens die sommigen zich permitteren – van A(bicht) tot Z(inzen) – zijn geen vormen van eerlijke kritiek maar onafgelaten pogingen om Israël te demoniseren met de bedoeling de Joodse staat elke legitimiteit te ontnemen.

Opdat iedereen aan de hand van enkele eenvoudige richtlijnen zelf kan oordelen over de kwaliteit van het artikel in De Morgen laat ik dit tienvoudig richtsnoer hierna ’ter lering maar niet ter vermaeck’ volgen. De te beantwoorden vraag luidt of u na toetsing besluit of de auteur dan wel een volbloed Jodenhater, sorry Israëlhater, is? Want laten we wel wezen: er is in elk geval geen zweem van liefde, geen spoor van bijval, geen vonkje empathie voor Joden die zoveel kwesties voor de mensheid oplossen en nooit problemen veroorzaken te bespeuren. Dat was en is nooit te vinden in dergelijke ‘opinie’- stukken.

Hieronder in cursieve tekst de lakmoesproef waarmee dit soort ‘agitprop’ feilloos kan beoordeeld  worden. Aan de lezer om zelf te besluiten of de heer Depoortere nog enige journalistieke norm hanteert, afgezien van het feit dat hij de Israëli’s in dit geval van moord beschuldigt.

Advertentie

1. No Jews no news, kruip enkel in de pen als er Joden in het verhaal zitten. Gelijkaardige incidenten elders in de wereld of zelfs geweld tegen Palestijnen moet je doodzwijgen. (*)

2. Palestijnen zijn altijd de nobele verzetslieden; Israëli’s zijn altijd de wrede onderdrukkers. Barbaarse gruwelijkheden (**) van Arabische terroristen in of vanuit Judea en Samaria of Gaza moeten verzwegen worden of als onvermijdbare vormen van verzet worden voorgesteld of afgedaan met het argument dat de Israëli’s daarvoor verantwoordelijk zijn.

3. Je zal Palestijnen altijd als slachtoffers neerzetten nooit als agressors, Voor Israëli’s geldt het omgekeerde.

4. U zult altijd sympathieke verhalen over Palestijnen vertellen. Waag het niet om enige sympathie voor Israël te genereren.

5. Trek nooit Palestijnse eisen of beweringen in twijfel, voor Israëli’s geldt het omgekeerde: ondermijn elk Israëlisch statement.

6. Verdraaiing, verzwijging (*), onwaarheden, halve waarheden en laster zijn toegestaan met het doel de enige democratische Joodse staat ter wereld te demoniseren.

7. Verwissel bij elk incident oorzaak en gevolg, begin daarom nooit bij aanvang van het incident of conflict.

Advertentie

8. Zogenaamde deskundigen kunnen mits een aantoonbaar anti-Joods parcours opgevoerd worden. Een excuus-Jood type Anya Topolski vormt altijd een toegevoegde waarde.

9. Gebruik in je berichtgeving zoveel mogelijk de termen kolonisator, apartheid, genocide, mensenrechtenschendingen, vernietiging van infrastructuurwerken, disproportioneel geweld, schending van het internationaal recht, veroordeling door de internationale gemeenschap, enz. ook al bestaat er onder juristen discussie over de toepasselijkheid daarvan op de huidige situatie.

10. Toets de kwaliteit van uw berichtgeving aan de hand van de hoeveelheid haat die u weet te genereren in reacties op sociale media.

De protocollen van een onwijze Depoortere

Depoortere scoort dus een 10 op 10 op de eenzijdige, anti-Israël haatrichtlijn. En uiteraard stook je hiermee het vuur van Jodenhaat bij ons op. Is dat strafbaar? Neen. Alleen het minimaliseren of ontkennen van de Holocaust of het oproepen tot haat is strafbaar. Maar het indirecte gevolg van dit soort artikels vertoont zich in de gedaante van de beschamende hatelijkheden in de reacties die erop volgen.

Op één punt heeft Depoortere het wel bij het recht eind want inderdaad de Israëlische hasbara is niet erg succesvol in ons land. Er bestaat geen Joodse lobby, er bestaan nauwelijks pro-Israëlische groepen en de enkele die er zijn, zijn bijzonder gematigd. Een elite die in onze buurlanden wel nog actief onwaarheden aan de kaak stelt ontbreekt in dit land of hun aantal is in elk geval op één hand te tellen. Het aantal anti-Israëlische initiatieven is niet bij te houden. Van ‘Kuttekoven for Palestine tot Bachten de Kupe For Palestine’ en alles wat er tussenin ligt, om nog te zwijgen over de duizenden academici, kunstenaars en activisten die anti-israëlische oproepen bij de vleet ondertekenen. En dan vergeet ik nog de gesubsidieerde Israëlhaters van Oxfam, UNIA, 11.11.11. MO-magazine, Intal, Pax Christi, KifKif en noem maar op. Kortom, de lijst is eindeloos. Ze oefenen hun invloed uit in de media, in scholen en universiteiten, in vakbonden en middenveldorganisaties, in de cultuursector van bibliotheek tot podium. Zelfs in bedrijven.

Palestijnen verdienen beter dan de onwaarheden van Depoortere

De conclusie van Hans Knoop, naar aanleiding van eerdere hatelijkheden van Depoortere, blijft onverminderd gelden: “Als Depoortere niet alleen door haat jegens zionisten wordt gedreven, maar vooral door oprechte compassie met Palestijnen zou zijn beste bijdrage aan een oplossing van het conflict zijn zich er niet meer mee te bemoeien. Door het debiteren van anti-zionistische leugens en halve waarheden bewijst hij immers ook de Palestijnen geen dienst. Zij hebben waarlijk recht op een betere pleitbezorger”.

* Voorbeeld: Depoortere rept niet over de tientallen journalisten die sinds 2001 werden gedood tijdens hun werk maar verzwijgt tevens dat president-voor-het-leven Abbas onlangs 35 journalisten liet aanvallen die verslag wilden uitbrengen van een betoging tegen zijn beleid. Een vrouwelijke journaliste werd met knuppels bont en blauw geslagen.

** Voorbeeld: in de afgelopen maand werden burgers vermoord met hakbijlen, moeders onderweg naar school met hun kleine kinderen kregen een mes in de rug geplant en winkelende mensen met een automatisch geweer neergemaaid in een shoppingcentrum.