Obama viert Pesach in het Witte Huis
Tijdens een avond in april tijdens de vorige campagne van de Amerikaanse verkiezingen, kwamen een klusjesman, een cameraman en een boekhouder bij elkaar op de benedenverdieping van een hotel in Pennsylvania. De drie jonge mannen waren medewerkers van de Obama verkiezingscampagne en hielden een geïmproviseerde Pesach-maaltijd.
Ze hadden een lange uitputtende dag achter de rug en de jonge kerels waren al maanden van huis. Maar ze hadden matses en wijn gekocht om toch een feestelijk gevoel aan Pesach over te houden. Plots hoorden ze een vertrouwde stem. “Hela, is dit de seder”? vroeg Barack Obama. Dit was het prille begin van een nieuwe traditie in het Witte Huis, die nu bekend staat als de Obama seder. Als Pesach bij zonsondergang begint, zorgt de Amerikaanse president samen met twintig medewerkers, waarvan natuurlijk een groot aantal Joods zijn, voor een ritueel dat de grondleggers van de VS niet zouden herkennen en rabbijnen al evenmin.
In de oude familie-eetkamer, waar al de portretschilderijen van de voormalige First Ladies aan de muren hangen, zullen de gasten elkaar het Bijbelse verhaal van de slavernij en de bevrijding uit Egypte vertellen en eindigen met het traditionele: “Volgend jaar in Jeruzalem”. Dat de relatie van de Obama-administratie met Israël niet altijd optimaal verliep, zal daar niets aan veranderen. De keukenchefs van het Witte Huis zullen de gerechten klaarmaken volgens de familierecepten die ze op voorhand door de Joodse gasten kregen toegestuurd. Dat verklaart waarom er sinds 2009 voor het eerst in de geschiedenis ‘gefilte fish’ geserveerd wordt in het Witte Huis. Naar alle waarschijnlijkheid zullen ook dit jaar beide Obama dochters Malia en Sasha de taak van Joodse kinderen op zich nemen en de vier vragen stellen over het doel van deze sederavond en later op zoek gaan naar de verstopte matse in, achter, boven of onder het glimmende meubilair.
De deelnemers aan de seder herinneren zich nu het allereerste feest als een zeldzaam rustmoment tussen het hollen naar het zoveelste vliegtuig om op tijd op de volgende verkiezingsmeetings aan te komen. Ze grapten zelfs “als de campagne gedaan is, dan zullen wij ook eindelijk bevrijd zijn van de verkiezingsslavernij”. En aan het eind van die eerste legendarische seder zei Obama: “Volgend jaar in het Witte Huis!”. Een wens die in vervulling is gegaan en sindsdien houdt het Witte Huis deze traditie elk jaar in stand. Ze zijn ook niet van plan om vooraanstaande rabbijnen of andere Joodse leiders uit te nodigen, zoals het geval is op Chanoeka bijvoorbeeld, want ze willen dat dit een privéfeest blijft.
Bij de seder van vorig jaar arriveerden Neil Cohen, de echtgenoot van Michelle Obama’s vriendin, met speciale koekjes zonder bloem. De koekjes mochten dan wel koosjer zijn voor Pesach maar niet voor de veiligheidsagenten van het Witte Huis, want hij moest ze prompt afstaan. “Geen voedsel naar binnen, punt uit”, luidde het. De president stapte vervolgens zelf naar de ingangspoort, zijn adviseurs probeerden hem tegen te houden en iedereen leek in de war. De machtigste man ter wereld kon geen koekjes krijgen? Adviseur Love wist tenslotte de koekjeskwestie met de veiligheidsdiensten op te lossen.
Advertentie
Ook het recept van de matseballetjes was aan de keukenpieten bezorgd met de extra instructie: “Wij hebben graag als de balletjes niet te hard zijn”. Daarbij kwam het advies om drie eieren te gebruiken in plaats van twee en dat de schmaltz (kippenvet) ook kon vervangen worden door plantaardige olie. “En bewaar ze apart van de soep de ganse dag in de koelkast”, luidde de laatste “hoe-maak-ik-een-perfecte-matsebal” aanwijzing.
Alle gasten van de jaarlijkse Witte Huis seder, ook de drie jongemannen die ermee begonnen, zeggen dat het feest voor alle deelnemers van grote betekenis is en dat ze hierdoor het gevoel krijgen familie van elkaar te zijn geworden.
