Egyptische acteurs door het lint in “Israëlisch” TV-programma.

Drie bekende Egyptische acteurs die afgelopen weekend door een Egyptisch TV-station in het ootje werden genomen reageerden buitensporig agressief toen hen werd wijsgemaakt dat ze eigenlijk door een Israëlische zender, en niet door een Duits TV-station werden geïnterviewd.

Beide acteurs vielen de vermeende Israëlische producer aan. Ayman Kandeel, één van de acteurs brak zowaar heel de studio en gaf de vrouwelijke presentator, die hij veronderstelde Israëlisch te zijn, zo’n harde klap dat ze tegen de vlakte ging.

Op een bepaald ogenblik leek Kandeel een pistool te grijpen nadat hij eerder al had beweerd dat hij er een bij zich had. Uiteindelijk trok hij geen wapen en later ontkende hij er een bij te hebben.

Later, nadat hij overtuigd was dat de presentatrice Egyptische was – ze liet haar identiteitskaart zien – nodigde Kandeel haar uit om na de show bij hem in zijn auto te komen zodat hij wat lotion op haar rug kon wrijven. Ze wees het voorstel van de hand.

Advertentie

Een actrice die eveneens in de maling werd genomen zei dat alle Israëli’s leugenaars zijn en veroordeelde de Joden voor hun “gezeur over de Holocaust met zijn zielige figuren”.

Het Egyptische Al-Nahar had de TV-uitzending die tijdens het weekend werd uitgezonden georchestreerd. De uitzending werd door het Middle East Media Research Institute (MEMRI) op video opgenomen en van Engelse ondertiteling voorzien. MEMRI is een non-profitorganisatie uit Washington dat zegt “een brug te willen slaan tussen het Midden-Oosten en het Westen”. Ze doen dat door Arabische, Iraanse en Turkse media, schoolboeken en preken te bekijken, te vertalen en te bestuderen.”

De eerste gast die in de videoclip van MEMRI door gastvrouw Iman Mubarak wordt geïnterviewd, Kandeel, hoort hoe een vrouwelijke kijkster naar de studio belt en terloops verwijt dat de uitzending op een Israëlisch TV-kanaal komt. Als het programma wordt onderbroken voor reclame hoor je hem aan Mubarak vragen: “Ik hoorde haar zeggen dat dit een Israëlische zender is. Is dit een Israëlische zender?”

Na bevestigend antwoord wordt hij woedend en begint hij met een mannelijke medewerker, Amr Alaa die zich voordoet als producer, blijkt ruzie te zoeken. Tijdens de ruzie bevestigt hij :”Ja, ik heb een pistool”, ook al zal hij dat later ontkennen.

Eens de show wordt verdergezet protesteert Kandeel: “Ik kwam naar een programma dat in Egypte wordt gefilmd op een zender waarvan je beweerde dat die Duits is…”

Zegt Mubarak, de interviewster: “Wij hebben nooit beweerd dat dit een Duitse zender is…”

Kandeel: “Jullie volkje liegt en bedriegt…”

Advertentie

Mubarak: “Meneer, je kan zo’n beschuldigingen niet uiten tegen ons. Meneer, de reacties op de Israëlische sociale media…”

Kandeel: “F**k de sociale media! Ik kom voor een interview naar een Egyptische zender en dan blijkt dat een Israëlische zender te zijn…”

Razend nu, verkoopt Kandeel een oplawaai aan Alaa Mubarak, vernielt het meubilair in de studio en slaat uiteindelijk Mubarak tegen de vlakte, die jammerend in een hoekje wegkruipt. Het studiopersoneel noemt hij “hoerenkinderen”.

Uiteindelijk kan hij overtuigd worden dat iedereen in de studio wel degelijk Egyptisch is, onder meer nadat hij de identiteitskaart van Mubarak heeft gecontroleerd. Hij verwijt Mubarak haar valpartij: “Je zocht het zelf, waarom viel je zo snel?” vraagt hij haar. “Omdat je zo hard sloeg”, is haar antwoord.

Actrice Mayar Al-Beblawi is de volgende die in de maling wordt genomen. “In dat land (Israël, nvdr) zijn het allemaal leugenaars. Je gelooft het nauwelijks, het zijn echte leugenaars. Ze blijven maar zeuren over de Holocaust of hoe je het ook wilt noemen. Met alle Palestijnen die jullie hebben vermoord hoe durven jullie nog zeuren over de Holocaust en zijn zielige figuren!?”

Even later voegt ze er aan toe: “Dit volk zaagde het hoofd van Johannes de Doper af. Zij slachtten de profeten, wat kun je nog meer zeggen over hen?… Allah heeft de wormen en de motten minder zwaar vervloekt dan de Joden.”

Een derde beetgenomen acteur, Mahmoud Abd Al-Ghaffar ontsteekt in woede als hij denkt dat interviewster Mubarak Joods is. Hij neemt producer Alaa bij het haar en eist de waarheid: “Wie ben je? Zeg me wie je bent.”

Door Mubarak gerustgesteld dat hij in een verborgen-camerashow zit protesteert hij tegen Alaa “Je bracht iemand die er als een Jodin uitziet.” en tegen Mubarak: “Mocht je geen meisje zijn, op het moment dat je zei Joods te zijn… Ik heb een dodelijke haat tegen Joden.”