Het onverwerkt verleden van het Internationaal Olympisch Comité
In de jongste editie van Joods Actueel belichten we de duistere geschiedenis van ’s werelds grootste sportorganisatie, het Internationaal Olympisch Comité (IOC) en hoe die organisatie, tot op de dag van vandaag daar nooit komaf mee heeft gemaakt.
In 1936 werden de Olympische Spelen in Berlijn georganiseerd; toen stond eveneens een Belg, graaf Henri de Baillet-Latour, aan het hoofd van het IOC. Hij bekleedde die functie op het ogenblik dat Europa de zwartste bladzijden uit zijn geschiedenis schreef.
In Joods Actueel onthullen wij meer over de schandalige houding van het IOC destijds, hoe de organisatie haar steun verleende aan het naziregime en niet inging tegen de toen al geldende raciale uitsluiting van Joden in de samenleving. De voorganger van Rogge stond in woord en daad achter Hitler, bracht de nazigroet en was goede maatjes met Goebbels, Himmler en Adolf Hitler.
Advertentie
De Baillet Latour kreeg hiervoor zelfs een borstbeeld van Hitler. Op zijn begrafenis waren er meer nazi’s dan atleten en zijn vrouw schreef brieven vol lof voor de Führer. Maar tot op de dag van vadaag erkent het IOC zijn aandeel niet in het grootmaken van nazi Duitsland met de Olympische Spelen. Meer nog, het IOC en Jacques Rogge brengen geregeld hulde aan Baillet Latour.
De opvolger van Latour was niet veel beter. de Amerikaan Avery Brundage was een gekende antisemiet, terwijl de IOC-voorzitter na hem, de Spaanse markies van Samaranch, een fascist was met een spreekwoordelijke staat van dienst als het op decadentie en corruptie aankwam. Ook hij werd gefotografeerd terwijl hij de Hitlergroet bracht.
Tot op de dag van vandaag heeft het IOC nooit schoon schip gemaakt met zijn verleden. Jacques Rogge had zich kunnen spiegelen aan het voorbeeld van zijn landgenoten Guy Verhofstadt en Patrick Janssens. Die beseften wel dat ze een morele verantwoordelijkheid droegen voor de misstappen van hun voorgangers.
Zij hebben uitdrukkelijk hun verontschuldigingen aangeboden, Verhofstadt in Auschwitz en in Jeruzalem en burgemeester Janssens met een videoboodschap in Antwerpen. Nooit heeft Rogge de houding van zijn voorgangers, die hun Olympisch voorzitterschap misbruikten om een verfoeilijk regime groot te maken via de Olympische Spelen, veroordeeld. Niet alleen heeft het IOC nooit afstand genomen van zijn verleden, het blijft ook in alle toonaarden ontkennen dat het iets heeft mispeuterd tijdens die periode, getuige de verschillende Olympische publicaties.
Rogge vandaag
“Jacques Rogge, de Belgische voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) is een lafaard”, schrijft algemeen Directrice van Joods Actueel, Terry Davids in haar voorwoord deze maand.
“De smeekbedes van de families van de slachtoffers van de terreuraanslag tijdens de Olympische Spelen in München, om één minuut stilte te houden, vielen in dovemansoren. De brief ondertekend door honderden parlementsleden uit Italië, de VS, Tsjechië, Groot-Brittannië, Colombia, Servië en Letland, het schrijven van Hillary Clinton en het verzoek van de Canadezen en Australiërs om eindelijk, na veertig jaar stilte, de elf vermoorde atleten te herdenken, bleven evenzeer zonder antwoor
Advertentie
Met zijn opmerking dat de Spelen niet het gepaste moment waren om doden te herdenken, verlaagt de voorzitter zich tot het niveau van leugenaar, aangezien Rogge zelf bij de opening van de Spelen van Vancouver in 2010 een moment stilte in achting nam voor een omgekomen atleet. (zie video)
Maar nu is het ook duidelijk vanwaar het gebrek aan empathie van Rogge tegenover de families van de slachtoffers komt. Wie zijn geschiedenis niet erkent, zal ook in het heden niet inzien dat hij fout bezig is. Ondanks de zwartwalmende vlam die het IOC dus al decennia voor Olympisch vuur laat doorgaan, hopen en wensen wij dat u als kijker toch bewonderend kan genieten van de sportieve prestaties van de jonge atleten die “wel” het beste van zichzelf geven tijdens deze Spelen”.
