Modern orthodoxe tieners gaan op surfkamp

Het surfkamp: de nieuwste modetrend in joodse spiritualiteit voor tieners

Nog vóór 8u ’s morgens is de groep wakker, zodat de jongeren het morgengebed kunnen doen. Rond 9.30u staan ze op Venice Beach, volledig aangekleed. Ze trotseren er de warme golven van de Stille Oceaan, aan de kusten van Zuid-Californië. Tot de middag zijn ze in de weer met hun surfplanken. Na de lunch krijgen ze les over de geheimen van de oceaan. Ze volgen ook een cursus eerstehulpverlening en ze sporten samen. Tegen het avondgebed zijn ze weer thuis. Nadien praten ze over de Mishna en over de Pirkei Avot.

Welkom op een typische zonovergoten dag op het Joe V. Surf Camp. Het programma, in koosjere Endless Summer-stijl, duurt vijf weken. Scholieren combineren er hun liefde voor het judaïsme met hun passie voor de oceaan.

Voor vele modern-orthodoxe deelnemers biedt het kamp de kans een stukje spiritualiteit te ontdekken, al is het dan in een ongewoon decor

Het is net dat wat Matthew Paneth, skateboarder en surfer, vorig jaar ontdekte. “Ik leerde dat surfen een manier is om dichter bij God te komen en om de natuur te appreciëren”, vertelt de student van de Hebrew Academy van Nassau County, in Uniondale.

Advertentie

Ari Soshtain en Joe Voroba, twee vrienden uit Long Island, kwamen drie jaar geleden op het idee een surfkamp te organiseren. De twee leerden elkaar in hun kindertijd kennen toen ze op zomerkamp zaten. Hun vriendschap werd nog sterker toen Ari begon te studeren aan de Hebrew University. Joe leerde Ari surfen. Voroba, een trotse orthodoxe jood, was een gretige surfer. Hij vertoefde ook maanden in Hawaï, Indonesië en op Costa Rica om er de golven te bedwingen.

Voroba wilde de modern-orthodoxe joodse jongens, zoals hij er zelf één was, aantonen dat surfen en het orthodoxe geloof elkaar niet sowieso uitsluiten. Het idee voor het surfkamp was geboren.

“Kinderen hebben meer nodig dan de Babylonische Talmoed om trots te kunnen zijn op hun joodse geloof”, legt Soshtain uit. “Surfen is een ongelofelijke oefening. Je beseft hoe nietig je bent in vergelijking met het water en hoe de natuur in verbinding staat met spiritualiteit. De Thora blijft natuurlijk centraal staan, maar je moet jongeren naar buiten halen om hen het binnenste te tonen.”

Het idee voor het surfkamp was nog niet meer dan een droom, toen er in 2000 bij Voroba een ongeneeslijke tumor op de hersenstam werd vastgesteld. De twee vrienden bleven verder praten over hun gemeenschappelijke droom, zelfs toen Voroba al op de afdeling palliatieve zorgen verbleef. In 2004, op Rosj Hashanah, overleed hij op 35-jarige leeftijd. Soshtain was vastbeslotener dan ooit om de droom te realiseren, ter nagedachtenis van Voroba.

Voor deze zomer zit de deelnemerslijst aan het kamp helemaal vol, maar inschrijven voor de editie van 2008 is al mogelijk. Het lesgeld bedraagt 5.500 dollar. Aanvankelijk wilden ze het kamp laten doorgaan op Hawaï, maar dan vonden ze de ideale joodse gemeenschap in Los Angeles. De organisatoren kunnen er huisjes huren voor de vijf weken dat het kamp duurt, op wandelafstand zijn er synagoges bereikbaar en de allerbeste stranden zoals Santa Monica, Huntington, Malibu en Venice liggen niet veraf.

De organisatie verkreeg privé-vergunningen voor de stranden. Gediplomeerde surfinstructeurs geven de cursussen. Jongens en meisjes krijgen les op een halve mijl van elkaar, met aparte tenten voor de wetsuits en het andere materiaal.

Er staan uitstapjes op het programma naar de Universal Studios en andere toeristische attracties in Californië. Ook vissen en zandsurfen in de duinen staan op de agenda. Tijdens de Negen Dagen (van 16 tot 24 juli) blijven de deelnemers uit het water en trekken ze naar het Yosemite National Park. Daar wandelen en kamperen de jongeren en leren ze paardrijden.

Advertentie

Een betere jood worden: dat is de achterliggende gedachte bij alle activiteiten op het Joe V. Surf Camp, of het nu om surfen, om reanimatietechnieken of om voedingstips gaat. Zo wil de organisatie aantonen dat judaïsme altijd en overal toepasbaar is.

“Veel schoolkinderen doen allerlei dingen omdat het nu eenmaal moet, maar ze hebben weinig passie voor het judaïsme”, legt Soshtain uit. “Wij tonen hen de schoonheid van ons geloof.”

Matthew Paneth hoorde over het kamp via rabbi Dov Silver. De rabbi is actief in Madraigos, een organisatie in Cedarhurst die activiteiten organiseert voor kinderen die het risico lopen hun strenge levensstijl te verloochenen. Vóór het kamp was Paneth niet echt geïnteresseerd in surfen. Skateboarden, dat vrij gelijkaardig is, was zijn ding. Maar de boodschap van Soshtain sloeg echt in.

“In vroeger tijden deden ook de rabbijnen aan surfen volgend de Tamoed”, vertelt de scholier die vorig jaar deelnam aan het kanmp. Hij vond het leuk om yoga te leren en om voedingstips te krijgen. Ook het wandelen was tof, maar alles verzonk in het niets in vergelijking met het surfen zelf. “Niets is zo heerlijk als ’s morgens opstaan om de golven te gaan bedwingen.”