Bezoek aan Joodse school ware eye-opener voor studenten
Leerlingen van het OLVE-college, vroeger heette dat voluit Het Onze-Lieve-Vrouw-van-Lourdescollege Edegem, gingen enige tijd geleden op bezoek naar de Tachkemonischool in Antwerpen. Ze steken hun enthousiasme over de ontmoeting met hun Joodse leeftijdsgenoten niet onder stoelen op banken. In het tijdperk van internet is het niet verwonderlijk dat op forums en facebook de onuitwisbare sporen van het bezoek terug te vinden zijn. Joods Actueel pikte deze commentaren op en we geven toe dat we aangenaam verrast waren. Hieronder publiceren wij een aantal reacties van de OLVE-studenten.
Initiatiefnemer van het gebeuren is godsdienstleraar en historicus Jan Maes, die op het idee kwam. “Als 12-jarig jongetje kocht ik een geschiedenisboek over WOII en werd er met de gruwelijkheden van het nazi-regime geconfronteerd. Dat heeft me nooit meer losgelaten. Toen ik later een dagboek van een familie op zolder vond met een persoonlijk beleven van deze periode wist ik één ding zeker: iedereen, maar werkelijk iedereen in het Antwerpse wist wat de Joden meemaakten. En wie dat ontkent, is ofwel achterlijk ofwel kwaadwillig. Vanaf dan heb ik me altijd afgevraagd hoe kan dit voorkomen worden? Nu de laatste getuigen van de Shoah verdwijnen, is de kennismaking voor mijn leerlingen met hun Joodse leeftijdsgenoten een manier om hen bewust te maken van het feit dat ook zij vooroordelen hebben en dat die volkomen onterecht zijn. Het bezoek is voor hen een echte ’eye-opener’, aldus Jan Maes, die alvast volgend jaar met een nieuwe groep leerlingen in de Tachkemonischool zijn opwachting maakt.
Klik op de foto voor een groter beeld
Aron Malinsky, die als leraar godsdienst bij het schoolbezoek aanwezig was, zei dat de belangstelling voor deze ontmoetingen ook bij de Joodse leerlingen verbazingwekkend groot was. “Het open en eerlijke karakter waarmee de jongeren elkaar ontmoetten, zorgde voor kwalitatief hoogstaande gesprekken. De Joodse leerlingen stelden vooral vast dat hun niet-Joodse leeftijdsgenoten vrijwel niets over het Jodendom afwisten. “In onze maatschappij is elkaar kennen een basisvereiste”, aldus Malinsky, die het project ook een voorbeeld voor andere scholen noemt.
Advertentie
Het Tachkemoni bezoek is een educatieve ervaring die je de kans geeft om een kijkje te nemen in het leven van een andere cultuur. Het heeft mij alvast het tegendeel bewezen van al die stereotypes en vooroordelen die de meeste mensen voor ogen hebben.
Diana Nassar
Ik was zeer verrast toen ik de school binnen kwam. Het was helemaal niet zoals ik verwacht had. Wat mij opviel was dat hoewel ze liberaal zijn, ze toch veel waarde hechten aan hun religie. Sommige onder hen eten enkel koosjer en gaan regelmatig naar de synagoge, dit vond ik toch wel fascinerend aangezien je dit binnen onze godsdienst nog maar weinig tegenkomt op onze leeftijd. Wat ik ook leuk vond bij hen was dat ze zo verbonden zijn met elkaar. Iedereen kent elkaar waaronder ook de leerkrachten.
Alexander Demarbaix
Toen we de school binnen kwamen was ik al meteen verwonderd wat een mooie school het was. Het afdak voor de regen was zelfs kunstig. Ik vond het heel interessant om eens met Joodse mensen te praten, want daar krijg je niet vaak de mogelijkheid toe. Wat opviel was dat als we vroegen of ze zouden trouwen met een niet-Jood(se) het antwoord altijd resoluut ‘nee’ was. Ofwel met een Jood(se) ofwel moest hij/zij zich bekeren. Ze zijn ook allemaal fier op hun godsdienst, iets dat wij niet zo fel hebben…
Evelien Jorens
Ik was erg verbaasd hoe onopvallend de leerlingen waren. Als ik ze op straat zou zien lopen, zou ik er geen flauw idee van hebben dat ze Joods zijn. Ze weten ook echt wel heel veel over hun taal, hun geloof en hun geschiedenis.
Didier Maxence
Ik had nooit verwacht dat Joden helemaal niet zoveel verschillen van ons. Ze zijn net als wij, maar hebben alleen een andere geloofsovertuiging. Ik vond dat iedereen heel open stond tegenover ons. Na dit bezoek zijn mijn gedachten over Joden zeer sterk veranderd. Ik ga hen niet meer als ‘andere’ beschouwen, maar als gelijken. Ik ben heel blij dat ik dit gedaan heb. Het heeft in zekere zin toch een wereld voor mij geopend.
Astrid Neyt
Het was een zeer interessante dag! Wat mij erg verbaasde was dat ze allemaal op een bepaalde manier vrij traditioneel waren, maar tegelijkertijd ook erg vrij zoals wij. Ze waren er allemaal van overtuigd later nooit met een niet-Joods iemand te trouwen, tenzij die zich zou bekeren, en bijna allemaal gaan ze 2 à 3 keer per jaar naar Israël, maar tegelijk deden velen niet aan de sabbat en aten ze niet koosjer. Ze hebben dus ‘bewust’ keuzes gemaakt en ik denk dat voor hen de tradities en het hele familiegebeuren belangrijker zijn dan het pure geloof. In dat opzicht heeft het mijn blik op de (liberale) Joodse cultuur wel verruimd.
Stéphanie Leysen
Ik kende het verschil tussen de liberale en orthodoxe joden op voorhand al. Maar wat ik vooral opmerkelijk vind, is dat ze nog heel veel waarde hechten aan hun geloof en dat het nog een groot deel van hun leven uitmaakt. Ik denk dat ze een goed evenwicht van religie, traditie en een comfortabel, modern leven hebben gevonden. Hun gemeenschap sprak me wel aan omdat ze een hechte groep zijn en toch open staan voor anderen. Ook hun talenkennis bewonder ik enorm. Ik had niet de indruk dat ze van thuis uit een mening werd opgelegd, ze maken hun eigen keuzes bewust.
Eline Bossuyt
Advertentie
Voor het bezoek was ik dikwijls blij met onze ongelovige maatschappij: nog meer regeltjes zou ik niet leuk vinden en dit leek bij elk ander geloof wel het geval. Dit beeld is nu volledig verbroken geworden. Lauranne Scheuer
Onze maatschappij evolueert steeds meer naar een interculturele samenleving. Doch was ik tot Tachkemoni echter bitter weinig in direct contact gekomen met de Joodse cultuur. Hiervoor zijn volgens mij twee simpele verklaringen. De eerste oorzaak is dat de echte orthodoxe joden een gesloten gemeenschap vormen. Zelfs voor de liberale gelovigen geldt dit, naar eigen zeggen van de leerlingen. Ten tweede komt daarbij dat de gematigden weinig herkenbaar zijn bij oppervlakkig contact. Zij zien er immers uit als jij en ik, en religie is nu eenmaal niet het eerste onderwerp dat ter sprake komt bij een eerste ontmoeting. Net daarom was de uitstap zo leerrijk. Ook de inside informatie over de situatie in Israël en een persoonlijke (subjectieve) kijk hierop waren verrassend om aan te horen.
Pieter-Jan Terryn
Ik vind dit een bijzonder goed initiatief. Het is zeer goed in contact te komen met mensen uit een andere cultuur, de cultuur die de bron zou moeten zijn van onze cultuur, en om te zien dat zij ondanks hun liberale karakter toch vast zijn blijven houden aan het geloof terwijl bij ons de secularisatie helaas geleid heeft tot een afkalving van het geloof. Ten slotte wil ik nog opmerken dat ik het (koosjer) middagmaal zeer lekker vond.
Jeroen Van Hecke
Ik moet toegeven dat mijn beeld over Joden in België toch niet helemaal correct was. Ik wist wel dat er niet alleen orthodoxe joden waren, maar ik had niet verwacht dat de leerlingen van Tachkemoni zo ‘chill’ zouden zijn. Er zouden van die mensen zeker direct vrienden van mij kunnen worden. Ik hoop dan ook dat zij ook eens naar onze school zullen komen.
Jasper Bizindavyi
Ze zijn allen polyglot. Van Hebreeuws tot Frans, Nederlands en Engels, ze rollen die talen zo goed en onmoeizaam over hun tong en dus hadden we geen problemen met communiceren. Soms vielen er wel eens stiltes, maar die duurden nooit te lang! Ik meende dat ze heel streng werden opgevoed qua kledij, feesten, … Maar na het horen dat driekwart van hen wekelijks in Pure of Noxx zit, heb ik dat cliché ook alvast aan de deur gezet.
Ik was wel een beetje ‘timide’ om over het onderwerp ‘humor over Joden’ te beginnen, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan. Zij vinden namelijk zelf dat de grens niet te hoog mag liggen. “De meeste moppen zijn dan ook wel echt grappig”, klonk het. Moppen over de Holocaust zijn over de grens, dat keuren ze niet goed. Maar dat is dan ook hun volste recht.
Angèle Sindambiwe