Israëlische krantencommentaren na het aftreden van Moebarak
We brengen hierbij een kort overzicht van hoe de belangrijkste Israëlische media de situatie in Egypte beschrijven.
Yedioth Aharanot merkt op dat Tantawi, de Egyptische defensieminister, de nieuwe Moebarak is. “Zowel de Amerikaanse als de Israëlische regering vestigen hun hoop op hem en op het Egyptische leger om de stabiliteit in het de regio te bestendigen en dus ook – hoe ironische het ook mag klinken – de vrede te verzekeren.
Ma‘ariv noteert dat niemand kan inschatten of het domini-effect van de opstand die begon in Tunesië en vandaar naar Egypte overwaaide beëindigd is ofdat de volgende halte Algerije zal worden om vandaar Amman en Damascus te bereiken of juist niet.
Yisrael Hayom argumenteert dat de vreugdekreten ook kunnen omslaan in geween en dat enkel de tijd zal uitwijzen wat het vertrek van Moebarak teweeg brengt. De krant herinnert zijn lezers eraan dat toen Nasser koning Faroek in 1952 van de troon verjoeg de toenmalige Israëlische president Ben Goerion in de Knesset de jonge officier hulde bracht omdat er een tijdperk van vrede voor de regio aanbrak. “Die vrede kwam er inderdaad maar pas na 26 jaar en na drie oorlogen” aldus de krant.
Ook Ha’aretz geeft commentaar bij de gebeurtenissen in Caïro en schrijft: “Met het vertrek van Moebarak breekt een nieuw tijdperk aan” en de redacteur stelt dat “Egypte in een goede verstandhouding met nabuur Israël leeft en daarom zeker niet als een vijand mag voorgesteld worden”. Het dagblad roept premier Netanyahoe ook op om zich terughoudend op te stellen en Egypte op die manier de kans te geven om een democratische regering op de been te brengen.
Advertentie
De Jerusalem Post tenslotte haalt uit naar de Obama-administratie omdat die er niet in slaagde om na de frauduleuze herverkiezing van president Ahmadinjad het Iraanse volksprotest te ondersteunen maar dit nu wel kan in Egypte. Op zich zou dat laatste, volgens de analyse van de krant, een goede zaak zijn als de Amerikanen ook aangeven hoe ze hun invloed in de regio zullen aanwenden om de Egyptenaren te verzekeren van een overgang naar een echte democratie.