Opinie: Tijd voor cordon sanitaire tegen extremistische PVDA

Onze hoofdredacteur Michael Freilich stelt in volgend opiniestuk dat het tijd is om ook een cordon sanitaire tegen de PVDA in te stellen. Hij doet dat n.a.v. een artikel in Gazet van Anwerpen waar de extreemlinkse Partij Van De Arbeid schijnbaar wordt witgewassen en de recente coalitievorming in Borgerhout.

Gazet Van Antwerpen ziet het probleem met de PVDA+ niet in. De krant publiceerde vrijdag een artikel met kopvrouw Zohra Othman, maar het ontbreken van kritische vragen en kanttekeningen daarin, laat staan van enige duiding, zijn tekenend. Het is stuitend om te lezen hoe Othmans conclusie, dat de PVDA+ al lang niet meer de partij is van in 2003, zonder journalistiek weerwerk geaccepteerd wordt.

In een opiniestuk stelt senior writer Lex Moolenaar dat “de communisten van weleer vuurrode socialisten zijn geworden, met een links-populistisch discours”. Othman, die door de krant enigszins als een nieuwe ster aan het PVDA-firmament werd voorgesteld is allesbehalve een supernova. Neen, zij is de grondlegster van de samenwerking tussen Arabische extremisten en communisten in ons land en staat al jaar en dag op de bres voor alles wat onze democratische samenleving afwijst. Zij gaf trouwens samen met Abou Jahjah een pamflet uit bij EPO waarbij de sympathie voor zelfmoordterroristen nooit veraf was.

De extreem-linkse PVDA+ is ook de enige partij die standpunten heeft ingenomen tegen de Joodse staat bij de gemeenteraadsverkiezingen. In het verleden vroeg Othman in een brief aan de Joodse gemeenschap of die zich eens eindelijk zouden distantiëren van het moorddadige regime in Israël.

Othman ging in 2002 zelfs poolshoogte nemen in een terroristenkamp in Jenin en ging nadien haar steun betuigen aan Sadam Hoessein in Bagdad. Ze nam prominent deel aan de gewelddadige manifestatie in Antwerpen waarbij een pop verkleed als ultra-orthodoxe jood met pijpenkrullen in brand werd gestoken. Op de PVDA website, verschenen ook antisemitische uitspraken (o.a. hier) met referenties naar de Joodse “werelddominantie”, als zoiets op de website van het VB had gestaan, het kot was te klein geweest.

Advertentie

Nooit nam de partij van Othman enige afstand van dictaturen zoals Cuba, Cambodja of Noord-Korea, integendeel. Dat is ook de reden waarom de Antwerpse marxistische filosoof Ludo Abicht verklaarde dat het feit dat de partij weigert afstand te nemen van oorlogsmisdadigers als Stalin en Pol Pot voor hem een breekpunt was.

Journalist Jeroen Van Horenbeek in De Morgen is beter geïnformeerd. Hij schreef een artikel over een recent congres van de PVDA+ dat we als volgt kunnen samenvatten: Peter Mertens doet zich wel voor als een gematigd figuur maar is niet vies van contacten met Noord-Koreaanse en Cubaanse communisten. We citeren: “ Voorzitter Peter Mertens toont graag een nieuwe Partij van de Arbeid (PVDA), die aanleunt bij meer gematigde linkse partijen. Toch organiseerden zijn naaste medewerkers het voorbije weekend een International Communist Seminar in Brussel. Een evenement dat onder de radar wordt gehouden.”

Van Horenbeek besluit dat de Belgische PVDA de echte hardliners zijn waarmee de andere Europese communistische partijen, de “salonfähige linksen” geen banden mee willen: “De gematigde Nederlandse SP, het Duitse Die Linke en Franse Front de Gauche blijven weg”, besluit de auteur.

Lex Moolenaar stelt de vraag waarom er geen cordon sanitaire tegen de PVDA bestaat? De reden is simpel, de PVDA haalde nooit genoeg zetels om van belang te zijn. Waar ik het eens mee ben met Moolenaar is dat een cordon sanitaire niet al te democratisch oogt. Maar feit is dat het cordon nu wel bestaat. Daarom mijn oproep: als we consequent zijn en de boodschap willen uitsturen dat extremistische partijen geen plaats hebben in onze maatschappij, dan zouden we er ook best aan doen om ook deze oproerkraaiers uit te sluiten van deelname aan de macht.

Het waren vooral de partijen Groen en sp.a die er als de kippen bij waren om het cordon tegen het Vlaams Belang in te voeren en te blijven handhaven. Ik reken er dan ook op dat ze over dezelfde rechtlijnigheid beschikken ten aanzien van de PVDA, een partij die onze democratische waarden evenmin hoog in het vaandel draagt, getuige hun steun aan dictatoriale regimes in Cuba, Noord-Korea en elders.

Michael Freilich
Hoofdredacteur