Speciale gezant Obama vernietigend voor uitspraken Karel De Gucht

Over de recente uitspraken van Karel De Gucht zei Rosenthal tegen Joods Actueel: “Het valt te hopen dat zo’n persoon niet meer verkozen geraakt. In Amerika zou je met dergelijk intolerant gedrag nooit wegkomen”.

Hannah Rosenthal(60) is de speciale gezant van de Amerikaanse president Obama, haar opdracht is om wereldwijd het antisemitisme in kaart te brengen. De vader van Rosenthal is zelf een Holocaustoverlevende die tijdens WOII in het concentratiekamp Buchenwald zat opgesloten. Joods Actueel kon haar strikken voor een gesprek tijdens haar stop in Brussel vorige maand. Daarin was ze niet mals voor de uitspraken die Eurocommissaris van Handel Karel De Gucht enkele maanden geleden deed.

Bent u in Europa omwille van een bijzondere bezorgdheid of komt u zich ter plaatse informeren over het Europese antisemitisme?
Wij monitoren het antisemitisme in 149 landen en het is duidelijk dat ik die niet allemaal kan bezoeken,  dus ik maak mijn keuzes zeer doordacht. De reden dat ik in België ben, is omdat ik de Europese conferentie van de Joodse Pers wou bijwonen. Het thema van de conferentie was het antisemitisme en de rol van de Joodse media in het bestrijden van dit fenomeen.

Denkt u dat het antisemitisme een ander karakter heeft in Europa dan in de VS?
Er bestaat ook antisemitisme in de VS maar dat is duidelijk niet zo verankerd in de samenleving als datgene dat ik tijdens mijn buitenlandse reizen observeer. In Europa zien we trends die ons ernstig verontrusten, natuurlijk is er het oude traditionele antisemitisme, er zijn Joodse begraafplaatsen die worden ontheiligd, de beschuldigingen van samenzweringen, de bloedfabels. Maar er zijn andere vormen waarover we ons eveneens zorgen maken, waaronder de toenemende minimalisering en ontkenning van de Holocaust.

Mensen stellen dat als ze Israël bekritiseren ze direct beschuldigd worden antisemiet te zijn.
Het is volkomen aanvaardbaar om het beleid van eender welk land te bekritiseren, dat is wat  gezonde democratieën doen. Deze kritiek slaat echter in antisemitisme over als blijkt dat het om het demoniseren van Israël gaat. Alle Israëli’s worden afgeschilderd als nazi’s, of met bebloede handen, of met zakken geld, haakneuzen of andere stereotiepen. Dat is geen kritiek op het beleid  van de staat Israël, dat is werkelijk de Jood collectief haten.

Advertentie

Een andere vorm van antisemitisme is het gebruik van verschillende normen voor Israël dan voor enig ander land. Wanneer bijvoorbeeld alleen Israël aangepakt en veroordeeld wordt voor handelingen die ook in veel andere landen plaatsvinden. Je hoeft enkel maar al naar de Verenigde Naties te kijken om de nauwelijks verholen obsessie te zien waarmee ze kritiek leveren op incidenten, beleid of activiteiten van Israël. En dat in tegenstelling met landen waar de mensenrechten op dramatische wijze worden geschonden en waarover de VN in alle talen zwijgt. Zo zijn er 444 resoluties tegen Israël, 8 tegen Soedan en 4 tegen Noord-Korea. Dat stemt toch dat nadenken!

Een belangrijk politicus (Karel De Gucht, Eurocommissaris bij de EU en voormalig minister van Buitenlandse Zaken, red.) zei onlangs in verband met Israël: “Daar is inderdaad een geloof bij de meeste Joden, dat zij gelijk hebben. Het gaat ook niet over al dan niet gelovige joden, hoor.  Ook vrijzinnige joden hebben datzelfde geloof dat zij eigenlijk gelijk hebben”. Wat zou dezelfde politicus in  de Verenigde Staten te wachten staan na zo’n uitspraak?

In onze democratie zal hem dit op onmiddellijke veroordelingen komen te staan en het valt te hopen dat zo een persoon niet meer verkozen geraakt. We kennen in de VS ook voorvallen met politici die bijvoorbeeld vreselijke dingen over zwarten verkondigen maar die geraakten niet  meer verkozen omdat mensen niet willen stemmen voor iemand die dergelijk intolerant gedrag vertoont.

Onlangs schreef een lokale krant “Smouzen en nazi’s zijn één pot nat”. Smouzen is een oud Vlaams woord, vergelijkbaar met ‘kikes’ in het Engels maar met de connotatie dat Joden honden, dieven en oplichters zijn. De auteur zegt: “Komaan jullie hebben geen gevoel voor humor, wees tolerant, we lachen met iedereen”.
Er is niets humoristisch aan onwetendheid of haat en iedereen die zo iets vertelt, heeft geen historisch besef en het kan me dan ook hoegenaamd niet schelen hoe grappig hij dat vindt. Dat moet veroordeeld worden en als iemand zoiets schrijft dan moet dat publiekelijk veroordeeld worden, iedereen moet dat  veroordelen en anderen oproepen om hetzelfde te doen. Zowel Joodse als niet-Joodse leiders moeten laten weten dat ze deze verderfelijke uitspraken niet nemen.

Uitspraken De Gucht

Gezien de felle uitspraak van mevrouw Rosenthal brengen wij hierbij de voorgeschiedenis van dit voorval:

De uitspraken van Karel De Gucht werden destijds fel veroordeeld, eerst door het Joods Forum en Brussels MR-parlementslid Viviane Teitelbaum die deze ‘schandalig’ noemde. Ook uit niet-Joodse hoek was er forse kritiek, zowel in de Europese als de Amerikaanse versie van de zakenkrant The Wall Street Journal  ‘Will Brussels Boycott De Gucht?’

De Europese commissie nam afstand van deze uitspraken en verklaarde dat De Gucht deze in een persoonlijke capaciteit had gedaan en niet namens de commissie. Dit alles leidde er toe dat de Eurocommissaris zijn woorden verduidelijkte, hij verklaarde dat hij nooit de bedoeling had om de Joodse gemeenschap te stigmatiseren of te kwetsen, maar onder andere het European Jewish Congress nam hier geen genoegen mee (zie hier).

Advertentie

Het lijkt erop dat een toekomstige positie van De Gucht bij de Wereldbank of andere internationale instelling zal stoten op een veto van de V.S. aldus politieke analisten in de V.S. tegen Joods Actueel.