Antwerpse advocaat stelt dossier samen over beruchte anti-zionist “die een fraudeur en bedrieger is”

Steeds meer feiten komen aan het licht over Moshe Aryeh Friedman, de man die van de Antwerpse kortgedingrechter zijn jongens in een Joodse meisjesschool mag inschrijven. 

De Antwerpse advocaat Henri Rosenberg publiceerde gisteren een dossier over Friedman met aantijgingen over diens negationisme en een lange geschiedenis van oplichtingspraktijken. En dit alles op de kap van zijn kinderen en zijn gezin. Rosenberg vraagt dat de sociale diensten dringend de toestand van die laatsten controleert en indien nodig de kinderen uit het gezin weghaalt.

“Achter deze ‘ideoloog’, die zich ook uitgeeft als voorvechter van het anti-zionisme, als diegene die zich ontfermt over het lot van de Palestijnen en die zich nu profileert als degene die de geslachtssegregatie in joodse scholen wenst te doorbreken, schuilt in werkelijkheid een regelrechte bedrieger“, schrijft Rosenberg die Friedman als ordinaire oplichter portretteert. 

Rosenberg staaft zijn beweringen met uitspraken van rechtbanken en krantenartikels. Zo verhaalt hij hoe Friedman er een gewoonte van maakt zijn huishuur niet te betalen wat tot achtereenvolgende uitdrijvingen van zijn gezin leidde. In Wenen had hij een huurachterstand van €39.000 en €20.000 achterstallige schoolgelden. In de Verenigde Staten betaalde hij de huur voor zijn optrekjes niet ten bedrage van 17.050 dollar.

Een rechter in New York, die de uitleg van Friedman daarvoor als een opzettelijke en sluwe poging omschreef om alsnog zijn huur niet te betalen, liet de man met zijn achtkoppige gezin uit de woning drijven. Daarna verkastte de man naar ons land maar de luchtvaartmaatschapppij zag niet alleen het toestel vliegen die dag, maar ook 4.155 dollar. Dat was de prijs die volgens Rosenberg de heer Friedman met ongedekte cheques betaalde voor de tickets. Het dossier haalt niet alleen het feit aan dat Friedman in een Weense school dezelfde herrie veroorzaakte als in Antwerpen, maar ook dat de man een synagoge in de Oostenrijkse hoofdstad kraakte en er twee thorarollen uit stal.

Advertentie

Negationisme
Rosenberg onderzocht ook het negationisme van Friedman en laat verstaan  dat hij  een graag geziene gast is in negationistische kringen. Friedman ging in 2006 in op de  uitnodiging van de Iraanse dictator Mahmoud Ahmedinejad en nam deel aan de beruchte negationistische conferentie in Teheran waar hij deel uitmaakte van een bedenkelijke delegatie notoire Holocaustontkenners zoals  David Duke(voormalig leider van de Amerikaanse Ku Klux Klan), de Franse hoogleraar Robert Faurisson(die beweert dat de Holocaust een mythe is), de Duitse Fredrick Töben (die met een schaalmodel van Treblinka probeert aan te tonen dat het fysiek onmogelijk was om daar 700.000 mensen om te brengen), de Australiër Richard Krege(die beweert dat in Treblinka geen 800.000 joden werden vermoord, maar slechts 5.000 stierven ten gevolge van ziekten).

Het standpunt dat Friedman zelf op de conferentie innam is volgens Rosenberg een flagrante inbreuk op de Belgische wetgeving terzake.  De Britse krant The Guardian schreef hierover: «Moshe Ayre Friedman, an Austrian rabbi, argued that the figure of six million Jewish dead had come from a prophecy by Theodore Herzl, founder of modern Zionism, long before the second world war.  He said recent research suggested the true figure was about  one million. Politically and historically, the land of Palestine doesn’t belong to the Jews and should  be returned to Palestinians»

Kinderen van de rekening

Zijn kinderen leven in permanente vrees van uitzettingen en schoolstrijden en van publieke vernederingen. Zij zijn volledig vervreemd en ontworteld. Hun ouders leven ook in onmin met hun eigen ouders en broers en zusters, zodat de Friedman kinderen ook geen familiebanden hebben, waarop zij kunnen terugvallen. Het gezin leeft ook in grote armoede, nu beide ouders niet werken en ook nooit gewerkt hebben. Deze schoolstrijden gebeuren ook steeds op mediageile wijze, waarbij M.A. Friedman zijn pogingen om de kinderen in te schrijven in scene zet voor de schoolpoorten in aanwezigheid van zijn kinderen.
Citaat uit de tekst van Rosenberg

Maar volgens Rosenberg voert hij die strijd kennelijk op de kap van zijn kinderen. Hij laat zijn jongens in de meisjesschool inschrijven, terwijl hij zijn meisjes dan weer in de jongensschool wenst in te schrijven. In de Verenigde Staten hebben bevoegde diensten in 2007 al een dossier tegen Friedman geopend wegens mogelijke kinderverwaarlozing weet Rosenberg die vraagt dat de kinderbescherming ook bij ons zich eens van de toestand van de kinderen gaat vergewissen.

De animositeit die hun vader overal ter wereld waar het gezin neerstrijkt door zijn Holocaustontkenning uitlokt, maar niet minder ook door zijn bedriegerijen en oplichtingen, moet deze kinderen totaal destabiliseren. Zij hebben geen enkele houvast meer, zwerven doorheen de wereld aan het tempo van de fratsen van hun vader en hebben aan hun zwijgende en ondergaande moeder geen enkele steun. De kennelijk zwakbegaafde moederblijft apathisch en laat haar echtgenoot de vrije hand. De vader doet er alles aan om zich buiten alle denominaties, strekkingen en gezindten van de joodse gemeenschap te plaatsen, zelfs publieke excommunicatiebannen te trotseren, maar wenst per se dat zijn kinderen opgevoed zouden worden in die gemeenschap die hem wereldwijd verafschuwt.
Citaat uit de tekst van Rosenberg

Rosenberg besluit dat het een raadsel blijft waarom de achtereenvolgende substituten van de Procureur des konings en van de Procureur-Generaal, niet ingezien hebben (of er niet ter dege op gewezen werden), dat de Friedman-kinderen dringend de opvolging nodig hebben van de dienst bijzondere jeugdzorg.

Advertentie

(Het dossier over de praktijken van M.A.. Friedman van de hand van  prof. Henri Rosenberg kan u hier inkijken)

Friedman zwijgt nu in alle talen

Friedman zelf wilde telefonisch geen commentaar geven aan onze redactie maar vroeg om de vragen per e-mail door te sturen. Dat deden wij maar ondanks ons  herhaald aandringen kregen we geen antwoord  op deze vragen:

– Heeft u zelf het volgen van lessen tijdens u eigen schooltijd in een jongensschool als een gemis ervaren?
– Kan u begrip opbrengen voor de ongerustheid van de ouders omtrent de veiligheid van de scholen gezien uw contacten met Iraanse terroristen?
– Waarom stuurt u de meisjes niet naar de meisjesschool en de jongens wel? De school waar u uw meisjes naar toe wil sturen heeft een zionistisch profiel. Is dat een probleem voor u of niet? En vind je het een goede   zaak dat ze de tekst van het Israëlisch volkslied gaan van buiten leren.
– Waar gingen uw kinderen naar school in Teheran?
– Maakt u of uw echtgenote zich geen zorgen over de manier waarop u uw kinderen in een conflict betrekt?
– Klopt mijn informatie dat u ervoor pleit – ook tijdens de rechtszaak in kort geding – dat de Joodse scholen gemengd onderwijs moeten toestaan?

En tenslotte vroegen we ook nog waarom de heer Friedman niet op hetzelfde adres is ingeschreven als zijn echtgenote?