Amerikaanse wapenlobby verwijst naar Israël – maar dat beeld klopt niet

SIDF kotelIn de nasleep van de dramatische schietpartij in de Sandy-Hook lagere school in Newtown, Connecticut en als reactie op de toenemende roep om een striktere wapenwetgeving heeft de Amerikaanse National Rifle Association de Amerikanen voorgesteld om de Israëlische politiek inzake privé-wapenbezit na te volgen.

Wayne LaPierre, hoofd van de organisatie zei zondag tegen de pers: “Israël kende meerdere schietincidenten in scholen. Deze incidenten zijn gestopt toen gewapende veiligheidsmensen op scholen werden toegelaten. Sindsdien zijn er geen problemen meer.”

John Lott, conservatief commentator en eveneens voorstander van privé-wapenbezit, zei dat het wijdverspreidde wapenbezit in Israël de openbare veiligheid had verbeterd: “Als je morgen alle vuurwapens in Israëlische scholen verbiedt zou het aantal terroristische aanslagen ongetwijfeld terug toenemen.” Hij noemde Israël een “plaats waar we nog wat kunnen van leren: het is het perfecte laboratorium.”

Maar klopt het beeld wel dat deze verdedigers van vuurwapens ophangen? Het antwoord is: niet echt.

Wapens zijn in Israël, nog meer dan in de Verenigde Staten, wijdverspreid, zichtbaar en sociaal aanvaardbaar. Het is niet ongewoon om op openbare plaatsen mensen met een M16-machinegeweer te zien rondlopen. Maar deze aanvalswapens zijn zowat altijd in de handen van soldaten in uniform en niet in handen van burgers. Voor zover burgers zo’n wapens bij zich hebben gaat het vrijwel altijd om professionele veiligheidsagenten.

Advertentie

IDF M16

Meer nog, de wetgeving in Israël inzake vuurwapens is in werkelijkheid veel strikter dan in Amerika. Wie een privéwapen wil moet daarvoor een licentie hebben van de overheid. Die licentie moet jaarlijks vernieuwd worden en er zijn zeer strenge veiligheids- en onderhoudsvoorschriften; regelgeving die de Amerikaanse wapenlobby nooit zou aanvaarden. Wapens die door soldaten en reservisten worden gedragen zijn technisch gesproken eigendom van het Israëlische leger en de instructies over opslag en gebruik ervan zijn uitzonderlijk streng.

Kortom, Israël is op dit vlak eerder het tegenovergestelde van Amerika. Wapenbezit is weliswaar sociaal meer aanvaard maar er is een zeer strenge reglementering en controle op. Doordat er in Amerika geen algemene dienstplicht bestaat lijkt het weinig waarschijnlijk dat zo’n omgaan met wapens in Amerika snel gemeengoed wordt.