Amerikaans onderzoek bevestigt voordelen besnijdenis

Een nieuw medisch onderzoek dat over meer dan twee decennia liep, heeft uitgewezen dat de gezondheidsvoordelen van besnijdenis ver boven de risico’s uitstijgen. De publicatie van de resultaten door het medische tijdschrift Mayo Clinic Proceedings vormt de laatste ontwikkeling ten voordele van besnijdenis in het langdurige wetenschappelijke, culturele en politieke debat over dit gebruik.

Joods Telegrafisch Agentschap

Sommige zeggen dat deze reeks bevindingen de inspanningen van Amerikaanse anti-besnijdenis activisten een klap toegediend hebben. “Ze zijn verward. Gewoonlijk zijn ze sterk georganiseerd, zoals in het inzamelen van geld en zo”, weerlegt Edgar Schoen, professor Pediatrie aan de Universiteit van California (San Francisco) en reeds lang een verdediger van de medische voordelen van besnijdenis. “Mensen geven hier de laatste tijd niet meer zoveel gehoor aan.”

De auteurs van het nieuwe onderzoek hadden beschikking over zo’n 3.000 studies betreffende mannelijke besnijdenis die sinds gepubliceerd 1988 zijn. Daarin vonden ze het bewijs dat besnijdenis de kans op het opdoen van vele ziekten, zoals infecties aan de urinewegen, het menselijke papillomavirus en HIV, in sterke mate doet afnemen.

Advertentie

“Rekening houdend met argumenten van ethiek of mensenrechten zou besnijdenis bij de geboorte logischerwijs sterk moeten gesteund worden en zelfs aangemoedigd als een belangrijke en evidente interventie, verwant aan vaccinatie in de kinderjaren”, schreven de auteurs Brian Morris, Stefan Bailis en Thomas Wiswell. Morris, een autoriteit in deze studie en Professor Emeritus in de Medische Wetenschappen aan de Universiteit van Sydney, is al lang een verdediger van de voordelen van besnijdenis bij mannen. Hij schreef in 1999 het boek “In Favour of Circumcision.”

Tegenstanders van besnijdenis — in sommige kringen bekend als “intactivisten” — verwerpen over het algemeen deze studie. “Het is voor onderzoekers zeer gemakkelijk hun studies en de resultaten ervan dermate bij te sturen dat ze uitmonden in de conclusies die ze wensen,” aldus Ronald Goldman, auteur van Circumcision: The Hidden Trauma. “Met andere woorden: ze ontdekken wat ze aan het zoeken waren. Objectiviteit ontbreekt.”

De zogenaamde “besnijdenis-geschillen”, zoals ze werden genoemd in de media, beheersten het Amerikaanse politieke debat in 2011. In San Francisco verzamelden anti-besnijdenis activisten toen in een petitie meer dan 12.000 handtekeningen om de praktijk te laten verbieden. Hun actie ontketende zelden geziene verhitte discussies. Pro- en anti-besnijdenisgroepen begonnen elkaar toen van antisemitisme en kindermisbruik te beschuldigen. Vooraleer de maatregel ter stemming kon voorgelegd worden, verordende een staatsrechter evenwel dat de petitie een schending was van het staatsrecht. De Californische Staatslegislatuur stelde vervolgens iedere lokale uitbanning van besnijdenis buiten de wet.

In 2012 keerde de medische wereld zich tegen de anti-besnijdenis activisten. In de herwerkte richtlijnen over deze ingreep, stelde de Amerikaanse Orde van Pediaters dat “de gezondheidsvoordelen van de besnijdenis bij de geboorte boven de risico’s uitstijgen”. Dit betekende een ommekeer in de neutrale stellingname van de Orde. Het haalde meteen een sleutelargument van anti-besnijdenis activisten onderuit, als zou het gebruik geen enkel draagvlak hebben bij medische organisaties.

Anti-besnijdenis activisten legden er zich niet bij neer dat hun inspanningen vruchteloos waren. Maar de zegsman van de petitie in San Francisco, Lloyd Schofield erkende wel dat het moeilijker werd om tot een wettelijk kader te komen om mannelijke kinderen in de Verenigde Staten te beschermen”.

Europa

Schofield en andere anti-besnijdenis activisten verwijzen echter naar Europa als “een meer gematigd terrein”. Pogingen om niet-medische besnijdenis van jongens onder de 18 jaar te beperken of uit te bannen, werden de laatste jaren belangrijker in Europa. De inspanningen wonnen veld nadat een Duitse rechtbank in 2012 stelde dat besnijdenis verwondingen veroorzaakt – een regelgeving die op verschillende plaatsen snelle uitbanningen teweegbracht in drie deelstaten. Ondertussen werd in Duitsland een nieuwe wet gesteld die de praktijk om religieuze redenen wel toelaat.

Advertentie

In oktober jl. bekrachtigde een parlementaire vergadering van de Raad van Europa een niet-bindende resolutie die de praktijk van besnijdenis bij jongens veroordeelt als een “schending van de fysieke integriteit van kinderen”. Verschillende Scandinavische politieke partijen en medische verenigingen zijn uit op uitbanning evenals de ombudsmannen voor kinderwelzijn van Denemarken, Finland, Groenland, IJsland, Noorwegen en Zweden. Joodse groeperingen hebben sterk van leer getrokken tegen deze pogingen om het gebruik te verbieden.

Een deel van het transatlantische verschil in houding kan zijn oorsprong vinden in culturele gebruiken. De studie in Mayo Clinic Proceedings vermeldde dat naar schatting slechts 10 procent van Europese jongens besneden is. In de Verenigde Staten zou besnijdenis bij de geboorte volgens de auteurs teruggevallen zijn van van 83,2 procent in 1960 tot 77,1 procent in 2010, als gevolg van demografische en politieke veranderingen. Deze daling in de VS zou volgens de auteurs liggen aan groeiend aantal Latino’s in het land. Binnen deze groep komt besnijdenis veel minder voor dan bij niet-Spaanse blanken en zwarten. Uit de cijfers blijkt dat slechts 44 procent van Mexicaans-Amerikaanse jongens besneden was, tegen 76 procent van de zwarte jongens en 91 procent van de blanken. Maar volgens het rapport neemt het aantal besnijdenissen wel toe in elk van deze drie groepen. Volgens het rapport is de verminderende besnijdenispraktijk in de VS ook te wijten aan het feit dat de terugbetaling van de besnijdenis in een aantal staten teruggeschroefd is. Vandaag zijn er 18 staten die het gebruik via Medicaid niet dekken, in 1999 waren het er slechts zes. De beleidsverklaring van de ‘American Academy of Pediatrics’ drong in 2012 bij ziekteverzekeringen waaronder Medicaid aan op dekking van besnijdenis bij de geboorte.

Bewerking: Guido Van Capellen