Mail on Sunday “Europa en VK subsidiëren Palestijnse terroristen”

Hamasleden in Gaza (foto: Abed Rahim Khatib/Flash90)

Het Britse blad Mail on Sunday deed onlangs een onderzoek naar de bestemming van het geld van de Britse ontwikkelingshulp. Groot-Brittannië is wereldwijd één van de koplopers op dat vlak. Het budget aan ontwikkelingshulp bedraagt er €15 miljard of 0,72% van het Bruto Nationaal Inkomen. Het land doet daarmee beter dan het streefcijfer van de EU. Ter vergelijking: België besteedt €1,7 miljard of 0,49% van het BNI voor ontwikkelingssamenwerking.

Lieve Schacht

Wordt dit geld wel goed besteed, vroegen de Britse journalisten zich af. De conclusie van hun onderzoek was ontluisterend: waar de nood het hoogst is, komt de Britse hulp niet. Maar corrupte regimes en dictators passeren vlotjes langs de kassa en via hen vloeit het geld zelfs naar terroristen. Het democratiseringsproces en de mensenrechten in de derde wereld worden er niet mee vooruitgeholpen. Daarop startte het blad een petitie op de officiële site van het parlement tegen deze verspilling van belastinggeld.

‘Win for life’ voor veroordeelde terroristen

Palestina krijgt van het Department For International Development (DFID) 90 miljoen euro, daarvan gaat meer dan een derde rechtstreeks naar de Palestijnse Autoriteit. De PA is dan ook voor meer dan de helft van haar jaarlijks budget afhankelijk van buitenlandse donateurs. Deze financiële steun komt voornamelijk uit de VS en Europa. Officieel luidt het dat deze hulp bedoeld is om het vredesproces te ondersteunen, voor het ontwikkelen van het onderwijs en de uitbouw van de infrastructuur.

Advertentie

In de praktijk krijgen “strijders tegen de illegale bezetting” die een aanslag tegen Israëli’s pleegden van de PA levenslang een maandelijks inkomen dat evenredig is met de ernst van hun misdrijf en de duur van hun gevangenisstraf. Zelfs families van plegers van zelfmoordaanslagen krijgen een maandelijkse uitkering. Dit geldt ook voor de families van de daders van de talrijke steekpartijen die Israël de jongste maanden teisteren.

Officieel heeft de PA die betalingen twee jaar geleden stopgezet. Maar de PA sluist nog altijd ettelijke miljoenen door naar de PLO, die de families van veroordeelde terroristen in Israëlische gevangenissen ondersteunt. Volgens de officiële cijfers transfereerde de PA in 2015 103 miljoen euro naar de PLO, terwijl het budget van het Palestijnse ministerie voor Gevangenen 100 miljoen euro bedraagt. Het Britse Department For International Development is op de hoogte van die betalingen en noemt ze “sociale hulpverlening” voor families van gevangenen. De families van Amjad en Hakim Awad, de neven die op een avond in 2011 Ehud en Ruth Fogel en drie van hun kinderen in hun huis vermoordden, kregen op die manier ondertussen al € 20.000 uitbetaald.

Maandelijkse betalingen

De Britse journalist Ian Birell stelde ter plaatse vast dat ook de toelagen van de Palestijnse Autoriteit gewoon verder lopen. Op de Westbank ontmoette hij Ahmad Musa, een man die in Israël een levenslange gevangenisstraf kreeg voor een dubbele moord. “Ja ik heb die twee mannen doodgeschoten”, bekent hij aan Birell. Na vijf jaar opsluiting kwam Musa vrij in het kader van een vredesovereenkomst. Nu krijgt hij nog elke maand € 750 uitbetaald door de PA. Een vader van twee zonen die in een Israëlische gevangenis hun straf uitzitten na een gewapende overval op Israëlische settlers, vertelde Birell dat hij daarvoor maandelijks € 500 van de Palestijnse Autoriteit krijgt en € 350 van de PLO. Wanneer de belanghebbende sterft, gaat dit geld naar zijn familie. De donateurs van dit bloedgeld zijn (ten minste gedeeltelijk) Britse en Europese belastingbetalers.

Dergelijke uitkeringen zijn gewoon zeer verleidelijk in een gebied waar de economische vooruitzichten catastrofaal zijn. Ze kunnen dan ook beschouwd worden als een aansporing tot terreur. Dit was bijvoorbeeld het geval voor Khalad Rajoub, een vader van zeven met torenhoge schulden. Hij werd twee jaar geleden aangehouden wegens een poging tot moord. Hij vertelde de Israëlische politie dat “zijn gezin zo voldoende geld zou krijgen om comfortabel te leven, zelfs als hij het leven liet.”

Rolmodel voor kinderen

Vertegenwoordigers van de PA verdedigen openlijk dergelijke betalingen. Amr Nasser, adviseur van de minister van Sociale Zaken, verklaarde dat het “geen misdaad is om de bezetting te bestrijden. Deze mensen zijn helden”.  Zo werd onlangs in Hebron met allerlei festiviteiten de nagedachtenis van de Palestijnse terrorist Baha Alyan gehuldigd. Samen met een mededader doodde hij op 13 oktober 2015 in een bus in Jeruzalem drie willekeurige passagiers (van 51, 76 en 78 jaar) en verwondde er nog zeventien. Onder de zwaargewonden was de Nederlandse Mariken Veldman (69). Zij kreeg zes messteken.

Advertentie

De jeugdige dader Alyan werd omwille van deze terroristische aanval door de Palestijnse Autoriteit een held genoemd en voorgesteld als een rolmodel voor kinderen en jongeren. In een toespraak had de districtsgouverneur van Nablus het over “Alyans ziel die boven onze hoofden zweeft en zegt dat onze generatie een nationale cultuur moet hebben die onderscheid maakt tussen goed en kwaad, een cultuur die een generatie zal laten leiden in plaats van geleid worden”. Het maakte blijkbaar voor het onderscheid tussen “goed en kwaad” niet uit dat de Mariken Veldman bijna veertig jaar lang als pleegmoeder in Jeruzalem tientallen Palestijnse kinderen liefdevol had opgevangen en verzorgd.

Ook de Palestijnse Organisatie voor de Ontwikkeling van Plattelandsvrouwen hield op de internationale vrouwendag van 8 maart 2016 een groots eerbetoon voor Baha Alyan in Hebron. Deze organisatie vermeldt op haar website dat zij onlangs subsidie heeft ontvangen van de Nederlandse overheid, via de Nederlandse Vertegenwoordiging in Ramallah. Nochtans bepaalde de Nederlandse Tweede Kamer al vijf jaar geleden dat de geldstroom naar de Palestijnse Autoriteit moest stoppen als die door zou gaan met het verheerlijken van geweld en met de ophitsing tegen Joden. En nu blijkt dat zelfs Nederlands geld wordt gegeven aan een organisatie die een terrorist huldigt die op een lijnbus doelbewust een Nederlandse vrouw heeft neergestoken.

Maandloon voor onbestaande job

Birell bezocht ook Gaza. Daar was hij getuige van een bizarre scène. Lange rijen mensen stonden aan te schuiven aan een loket in een bank. Het was de maandelijkse betaaldag voor duizenden ambtenaren, die betaald worden met Westerse hulp, hoewel ze sinds 2007 geen job meer hebben. Een boekhouder, Mahmoud, ontvangt elke maand € 1.200. “Ik zit gewoon thuis bij mijn familie. Soms ga ik naar het buitenland op familiebezoek”. Andere wachtenden vertellen dat ze een tweede job hebben, als winkelier of als taxichauffeur. Een gewezen leerkracht, die op jaarbasis € 7.500 krijgt, zegt dat hij een zuivelfabriek runt, een masteropleiding in Groot-Brittannië afrondt en werkt als journalist. “Hier leven en door het Westen betaald worden, betekent dat je een goed leven kan leiden.” Hij voegt er evenwel aan toe dat zijn huis twee jaar geleden verwoest werd bij een Israëlische luchtaanval.

Deze betalingen zijn het gevolg van de brutale machtsovername van Hamas in Gaza in 2007. Toen moesten 60.000 ambtenaren op last van Fatah hun activiteit stopzetten, terwijl ze verder uitbetaald werden. Ondertussen zijn velen van hen vervangen door Hamasleden. Een gewezen politieagent, Mohammad Aboshair verklaart aan Birell dat hij hoopt dat dit niet meer lang zal voortduren. “Ik wil mijn land dienen en niet ten laste zijn. Deze toestand is te gek.”

Drie jaar geleden drong de EU erop aan om deze betalingen stop te zetten. Verantwoordelijken van het DFID verzekeren de krant dat de betrokken ambtenaren op een lijst staan die goedgekeurd is door de EU, zodat het zeker is dat Hamas daardoor niet gesteund wordt.

De woordvoerder van het DFID ontkent ook ten stelligste dat Brits geld naar terroristen gaat. Volgens hem helpt de steun de Palestijnen met de uitbouw van hun instellingen en wordt de economische ontwikkeling bevorderd.

 

Paleis van 10 miljoen

Boven op een berg nabij de Sudra-checkpoint wordt de laatste hand gelegd aan een indrukwekkend presidentieel paleis dat ontworpen is voor Mahmoud Abbas. De kostprijs van het project bedraagt 10 miljoen euro. Birell vernam van een veiligheidsagent dat het paleis uitgerust is met de modernste technologie. Er zijn twee zwembaden, een Jacuzzi, een restaurant, twee landingsplaatsen voor helikopters. Na de dood van Arafat (november 2004) werd Abbas in januari 2005 tot president verkozen. Dit waren de eerste verkiezingen sinds 1996. Hoewel het mandaat van de president beperkt is tot vier jaar, is Abbas ondertussen al elf jaar aan de macht zonder verkiezingen.

De burgemeester van een nabijgelegen een vluchtelingenkamp met 14.000 inwoners, die wanhopig op zoek is naar fondsen voor een nieuw gemeentehuis vertelde Birell onomwonden dat hij het paleis het liefst eigenhandig zou afbreken.

Economische groei staat trouwens haaks op de officiële BDS- politiek van de Palestijnse Autoriteit. (BDS staat voor Boycott, Divestment and Sanctions) Daardoor gingen in de praktijk heel veel jobs voor Palestijnse arbeiders in de Westbank gewoon verloren.

Begin april meldde het DFID dat de organisatie War on Want niet langer overheidsgeld krijgt. Deze organisatie die de jaarlijkse Israël – Apartheidsweek organiseert op de Britse campussen, ontving van 2012 tot 2015 €620.000 subsidie van Groot-Brittannië en daarnaast ook nog eens € 261.000 van de EU. The Telegraph bracht de bal aan het rollen met de publicatie van undercover opnames van enkele sprekers tijdens de Israël-Apartheidsweek in een aantal prestigieuze Britse universiteiten. Sommige sprekers eisten de vernietiging van de Joodse staat, anderen betuigden openlijk hun steun voor terreuracties. Eén van de sprekers was Max Blumenthal, zoon van een adviseur van Bill en Hillary Clinton. Hij vergeleek Israël met de terreurbeweging IS (“De Joodse staat van Israël en de Levant”) en vond het “normaal dat Palestijnen de straat opkomen om Israëli’s neer te steken”. Op een ander BDS evenement stelde een spreker dat de Britse regering een creatie is van “zionistische en neoconservatieve lobby’s”. Een tweede spreker had het daar over het “gerucht dat Israëli’s organen van Palestijnen stelen”.

Deze kritiek op sommige betwistbare uitgaven voor ontwikkelingshulp gaat ook op voor andere landen. BDS is wereldwijd actief op de campussen, op het vlak van de kunst en de cultuur en op het economisch vlak. Ook in ons land houden ngo’s zich hiermee bezig, ook zij worden met ons belastinggeld rijkelijk voorzien van subsidies, hoewel hun activiteiten zich vaak ook beperken tot een antizionistisch discours dat net als in Groot-Brittannië gemakkelijk ontspoort. Maar, in tegenstelling tot Groot-Brittannië, blijft het in de redactielokalen van onze gevestigde media wat dit betreft wel erg windstil.