“Vertragingsmaneuvers NMBS dienen om collaboratie te verdoezelen”

Isabelle Zanzer (N-VA) stuurt ons volgende opiniestuk naar aanleiding van het debat over de Belgische spoorwegen en hun rol bij de deportaties van de Belgische Joden, Roma en Sinti. Daarin neemt ze geen blad voor de mond en spreekt ze zelfs van vertragingsmaneuvers om de “gewillige medewerking” met de nazi’s te verdoezelen. Ze vraagt een onderzoek en om compensaties.

Gewillig NMBS

Isabelle Zanzer

Indien sommigen denken dat deze persoonlijke opinie de traagheid van onze treinmaatschappij bespreekt, dan moet ik U teleurstellen. Dit gaat over een andere verantwoordelijkheid van NMBS, een morele en juridische verantwoordelijkheid met de meest gruwelijke afloop in de geschiedenis.

Achtentwintig konvooien, meer dan vijfentwintigduizend personen. Dit was de betrokkenheid van de NMBS in de Holocaust. De deportaiekonvooien naar de hel vertrokken vanuit de Dossinkazerne in Mechelen.

In 2012 sprak de NMBS van een “donkere periode” zonder op de eigen verantwoordelijkheid en hun gewillige medewerking te verwijzen of te onderzoeken. Nu nog, probeert de NMBS het debat te verschuiven naar “de politiek en de bredere samenleving”.

Advertentie

Vertragingsmaneuvers

Deze vertragingsmaneuvers – het wachten dat de getuigen uitsterven – en het mengen van een specifiek en duidelijk omlijnd feit met een breder maatschappelijk debat is moreel bedenkelijk.

Ook is het verwonderlijk dat de NMBS geen officiële vraag naar schadevergoedingen kreeg. Wel, met dit persoonlijke opiniestuk stel ik openlijk de vraag. De juridische precedenten stapelen zich op: Frankrijk gaf haar verantwoordelijkheid toe en betaalde een compensatie van 60 miljoen uit in 2014. Nu geven de Nederlandse Spoorwegen (NS) toe na een dreiging van een rechtszaak. NS werd dik betaald door de nazis om 100.000 gevangenen te vervoeren en zelfs een aparte lijn te trekken.

Ik vraag dan ook om een gemeenschappelijke commissie op te stellen met de NMBS om een compensatieregeling te bespreken. Voor hun was het maar een “donkere periode” in de geschiedenis van de spoorwegen. Voor het Jodendom was het de Shoah, de uitroeiing van ons volk. Ik hoop dat de NMBS een open gesprek verkiest met haar eigen Belgische bevolking, gezien een juridische en internationale dimensie aan deze schuldvraag nog grotere gevolgen kan hebben.

De auteur is politicus voor N-VA in het district Antwerpen