Opinie Terry Davids: “respect moet langs twee kanten komen”

Foto: Scott Bauer
Foto: Scott Bauer

De stemming voor een verbod op ritueel slachten in de commisse dierenwelzijn is voorlopig uitgesteld. Er wordt nu eerst advies gevraagd aan de Raad van State. Terry Davids, directeur van Joods Actueel, schreef  in de jongste editie van Joods Actueel (mei 2016)  onderstaand opiniestuk over deze zaak.

De recente uitspraak van minister voor Dierenwelzijn Ben Weyts dat hij niet in een volgende regering zal stappen zonder akkoord voor een verbod op het onverdoofd (en dus ook koosjer) slachten, deed me denken aan het idioom ‘live and let live’. Het respect voor de manier waarop iemand zijn leven indeelt en door het leven gaat is in onze “geëvolueerde” maatschappij ver zoek. De koosjere slacht, de sjechita, is namelijk streng gereglementeerd, het dier mag niet lijden en de rituele slachter behaalt zijn diploma na een studie van ettelijke jaren. Volgens de Thora is men zelfs verplicht eerst je dieren te voederen alvorens zelf te eten.

Een maatschappij die gedegradeerd is naar een wereld van moreel verval, decadentie, oppervlakkigheid en waarin alles mag heeft geen oor naar de tradities van de verschillende godsdiensten. De massa waant zich nu God. De wereld op zijn kop! Respect voor andere levensvisies, is er niet. Er wordt respect verwacht maar diegenen die in een hogere macht geloven en het goede voor hebben met maatschappij en medemens worden geminacht. “Die Joodse traditie mogen jullie wel vergeten, we leven nu en onze maatschappij is geëvolueerd”, luidt het argument. Dat het belangrijk is om tradities niet over boord te gooien bewijst de Joodse gemeenschap met resultaten. Op de spoedafdelingen van Belgische ziekenhuizen worden geen coma-zuipende Joodse jongeren aangevoerd en bij de druggebruikers ontbreken zij ook in de statistieken. Onze jongeren zitten niet in de gevangenissen voor het beroven van oma’s of het aanzetten van jonge meisjes tot prostitutie. En neen: de Joodse traditie is geen rem op het intellect maar juist een behoeder en promotor ervan. De laatste Nobelprijs ging naar een Joodse Belg en de vorige – het was al van 1977 geleden – ging eveneens naar een Belg van Joodse komaf. En dat is maar één voorbeeld.

Terwijl de grondwettelijke vrijheid van godsdienst met de voeten wordt getreden (met ruggensteun van een vrijzinnigheid die zich steeds meer als een nieuwe hoogverheven staatsgodsdienst opwerpt), wordt de Joodse gemeenschap geviseerd omwille van haar geloofsbeleving. Vandaag de rituele slacht, morgen de besnijdenis, overmorgen de preutsheid in Joodse scholen en de dag erop waarschijnlijk iets anders. En dat uitgerekend terwijl deze week een Belgische Syriëganger vrijkwam die trots deelnam aan gruwelijke onthoofdingen van MENSEN, – u leest het goed.

Advertentie

De tolerantie die de huidige tijdsgeest zogezegd kenmerkt blijkt enkel te gelden voor hen die er een politiek correcte mening op nahouden. Maar voor alle anderen worden deze ’toleranten’ met hun pensée unique bijzonder intolerant. Wij geviseerd? Ja! Want de Joodse slacht is door de zorgvuldigheid waarmee die wordt uitgevoerd niet de veroorzaker van dierenleed in dit land. En dat alles omdat men een kat geen kat durft te noemen en het in werkelijkheid om de vaak erbarmelijke praktijken gaat tijdens het Islamitische offerfeest. Het slachten door gewone burgers, het transporteren van dieren in kofferbakken, het kelen met een bot mes door mensen die dit nog nooit eerder hebben gedaan, dat is het grote probleem en moet aangepakt worden. En wat met het andere dierenleed? Het castreren van biggen, levend koken van kreeften, miljoenen mannelijke kuikentjes levend vermalen, koeien die opgefokt zoveel melk geven dat ze pijnlijke uiers hebben, kippen die vreten tot hun hart ploft, kalfjes die wreedaardig van hun moeder gescheiden worden, kippen die in boten op elkaar gestapeld naar Afrika vervoerd worden, en nog zo veel meer. En volgens onderzoek van de Nederlandse Universiteit van Wageningen is de reguliere, niet koosjere slacht, vaak niet pijnloos omdat de penschietpistolen in tot 10% van de gevallen niet goed werken waarna de dieren vreselijk afzien. In ons land alleen al zou het gaan om zo’n 50.000 dieren per jaar die zo pijnlijk tot hun einde komen.

Respect moet van twee kanten komen, het kan niet opgedrongen worden om antireligieuze redenen. En in dit geval begint alle welzijn, ook het dierenwelzijn, thuis. Ook in het niet-religieuze huis en ook bij het commerciële huis – ofwel valt het onder de noemer commedia dell’ arte ala intolleranza.

3M4A2064 (2)Terry Davids, directeur JOODS ACTUEEL

editie mei 2016